ظهر روز شنبه بیست وششم اسفندماه ۹۱ ماموران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی به منزل آقای مهندس هوتن دولتی، کارشناس عمران، کارشناس ارشد علوم سیاسی، که از سال ۱۳۸۱عضو تعلیمات جبههً ملی ایران و مسوول سازمان دانشجویان و دانش آموختگان و عضو کمیته استان تهران جبهه ملی ایران می باشد مراجعه نموده وپس از بازرسی ازمنزل ایشان، آقای مهندس دولتی را بازداشت کرده وهمراه کامپیو‌تر و وسایل شخصی اشان، به زندان اوین منتقل می‌کنند وتا این تاریخ هیچگونه خبری از آزادی ایشان دردست نیست. 

هوتن دولتی، متولد بهمن ماه ۱۳۵۵ از سال ۱۳۷۶ فعالیت‌های محدود خود را در زمینه محیط زیست و سازمان‌های مردم نهاد و در نشریات داخلی این سازمان‌ها شروع نمود و در سال ۱۳۸۰ “صلح سبز ایران” را به اتفاق چند نفر دیگر به عنوان، هیات مؤسس پایه گذاری کرد. همچنین از سال ۱۳۸۱ تا کنون در انجمن تالشان مقیم تهران فعال بوده و به مدت ۲ سال مسوولیت نشریه خانه تالش را به عهده داشته‌است.

 آقای دولتی به این شعار معتقد می باشد که “دانایی، توانایی است” و گفته است که برای رسیدن به این توانایی باید آگاهی‌های خود را با دیگران قسمت کرد اما این اگاهی‌ها باید حقیقی باشند و نه مجازی. او می گوید: ما احتیاج به شعور داریم نه شعار 

مهندس دولتی در مقاله ی مربوط به “عهد نامه ننگین ترکمن چای” نوشته است: “عهدنامه ننگین ترکمن چای منجر به جدایی ولایات قفقاز ازایـران زمین شد و در حقیقت تجزیه تالش بهایی بود که تالشان برای ادامه سلطنت قاجار و باقی ماندن کشور پرداخت کردند اگرچه بظاهر تالشان از ایران جدا شدند اما وابستگی تالشان به ایران چنان بود که به انحاء مختلف و به روش های گوناگون چه مسلحانه و چه با نافرمانی و شورش های متعدد  نسبت به مفاد عهدنامه ننگین ترکمن چای اعتراض کرده و خواستار الحاق مجدد به ایران  می شدند. اما گذر حوادث و ضعف و دست نشاندگی قاجاریه و پهلوی باعث از دست رفتن فرصت های طلایی در سالهای پس از فروپاشی روسیه تزاری گردید و نوبت به خلف روسیه یعنی دولت  استعماری شوروی گردید. دولت شوروی که وارث سیاست های ننگین تزارها بود، همان اهداف شوم را به صور مختلف در کناراهداف جدیدی مانند:  تجزیه ایران،  تضعیف کشور ایرن برای جلوگیری از خیزش اقوام ایرانی در بند استبداد کمونیستی، سلطه بر منابع ایران و گسترش کمونیسم  دنبال نمود. حوادثی مانند ایجاد جمهوری آذربایجان در شوروی سابق و اطلاق نام یک ایالت از ایران به منطقه آران و قفقاز، حمایت از فرقه تجزیه طلب و وابسته پیشه وری  و اقدام مستقیم نظامی در حمایت از آن، جمهوری کردستان، تاسیس حزب ضد مردمی توده، مخالفت با دولت ملی دکتر مصدق  و…  چندین نمونه از این دخالت ها می باشد. “

“شش کشور{ ترکمنستان، تاجیکستان، آران و تالش ( آذربایجان )، ازبکستان، ارمنستان و گرجستان}  جزء مناطقی بودند که در دوران فضاحت بار قاجار با دسیسه انگلیس و دخالت مستقیم روسیه  از ایران جدا شده بودند. اما این جدایی تنها در دنیای سیاست و جغرافیای سیاسی  صورت گرفته بود بدین معنی که روند ملت سازی و ایجاد فرهنگ جداگانه هرگز در این نواحی روی نداد و حوزه تمدن ایرانی به حیات خود در این مناطق ادامه داده، با وجود گذشت سال ها حکومت روسی و دوران کمونیستی  و تلاش بی پایان برای روس سازی و تغییر بافت جمعیتی در این مناطق و در گام بعدی ایجاد “خلقهای جدید” و جعلی پروسه Nation Stat  هرگز بصورت موفقیت آمیز به اجرا در نیامد و تنها باعث سرگردانی فرهنگی و ایجاد نوعی بی هویتی اقوام در این کشورهای جعلی گردید. (البته باید گفت که با توجه به وضعیت کشورهای ارمنستان و گرجستان و داشتن مذهب و فرهنگ متفاوت، وضعیت مردم این دو کشور اندکی با دیگر مناطق فرق می نماید.)”

امروزه نظام های استبدادی بدون توجه به رعایت اصول حقوق بین الملل بشر و تعهدات ناشی از آن بی پروا مرتکب نقض فاحش حقوق بشر شده و شهروندان خود را که خواستار آزادیهای اساسی هستند بشدت سرکوب می نمایند و هرگونه اعتراض  مسالمت آمیز را مرتبط و منتسب به عوامل خارجی می کنند تا خود را مجاز برای اعمال خشونت و اقدامات سرکوب گرانه بدانند. چنین است که در ایران، کسانی مانند هوتن دولتی، که آزادی می خواهند و آزادیهای جمعی و فردی برآمده از اعلامیه جهانی حقوق بشررا طلب می کنند، روانه زندان می شوند. 

هوتن دولتی امروز در کنار بسیاری از دیگر فعالان و کوشندگان سیاسی در زندان تحت فشار های روحی بسر میبرد. از وضعیت وی که روز بیست و ششم اسفند بازداشت شده است، اطلاعی در دست نیست. در این زمان که اخبار ناگواری از وضعیت زندانیان عقیدتی و سیاسی به گوش می رسد، ما نگرانی شدید خود را از وضعیت آزادی خواهان، بویژه این مبارز در بند اعلام می کنیم و حاکمیت را مسئول تندرستی همه زندانیان سیاسی می دانیم.

  برخورد با جبهه ملّی و اعضای آن همیشگی بوده و مسئله جدیدی نیست. از آنجا که جبهه ملّی پایگاه عظیم تاریخی و مردمی در بین طبقات مختلف ملّت ایران، بخصوص تحصیلکردگان و فرهیختگان جامعه دارد، همواره مورد بغض و عناد حکومتهای خودکامه چه در رژیم سابق و چه در دوران پس از انقلاب بوده است. مشی مبارزاتی جبههً ملّی همیشه قانونی و مسالمت آمیز و صرفاً سیاسی بوده و خواهد بود و برای جبهه ملی هیچ راهی جز پیگیری مطالبات ملّت از روشهای مسالمت آمیز وجود نداشته است.

ما هر گونه فشار بر زندانیان سیاسی  را به شدت محکوم می کنیم و خواهان آزادی سریع و بی قید و شرط همه زندانیان سیاسی هستیم. تنها راه برون رفت از بحران کنونی ، پذیرش خواست ملت ایران، یعنی برقراری حکومت قانون، و حرکت به سوی مردمسالاری و ایجاد یک حکومت ملی است. 

یاران و بستگان و جبهه ملی ایران به بازداشت غیر قانونی مهندس هوتن دولتی بشدت اعتراض دارند و خواستار آزادی ایشان می باشند.  

دکتر پرویز داورپناه 

۱۹ فروردین ماه ۱۳۹۲ برابر ۸ آوریل ۲۰۱۳