«پروردگارا، این کشور را از دشمن، خشکسالی و دروغ حفظ کن»

                                                                     داریوش بزرگ

     گوبلز وزیر تبلیغات هیتلری می گفت دروغ هر چه بزرگتر باشد، باورش آسان تر میشود .

گردانندگان جمهوری اسلامی بر پایه همین اعتقاد، اگر در انتخابات گذشته بر شمار شرکت کنندگان پنجاه درصد اضافه می کردند همانطور که احمدی نژاد اعتراف کرد، این بار برای آنکه دروغشان بیشتر باور شود شمار شرکت کنندگان را تا دو برابر و تا سی و شش میلیون بالا بردند.

    پیرامون این دروغ پردازی، آنقدر به رجزخوانی و خودستایی پرداختند که امر بر خودشان هم مشتبه شد. چون از  قدیم گفته اند «دروغ وقتی تکرار بشه، دروغگو هم باورش می شه.»

    این دروغ بزرگ که از بلندگوهای تبلیغاتی جمهوری اسلامی بارها تکرار و باز تکرار می شد توسط بخش فارسی  رادیو تلویزیون های بیگانه نیز بازتاب می یافت تا حدی که امر بر مجریان این رسانه ها  و مصاحبه شوندگان که بیشتر وابسته به جناح های حاکمیت بوده و از مردم دعوت کرده بودند تا در انتخابات شرکت کنند نیز مشتبه شده بود که راست می گویند!

    متأسفانه به  دلیل وضعیت غیرقابل اعتماد اخبار صدا و سیما در ایران مردم بیشتر به رادیو و تلویزیون های بیگانه توجه می کنند ولی خوشبختانه آن بخش از برنامه ها را که در جهت منافع حکومت و مغایر منافع ملی است باور نمی کنند.

     در آخرین یادداشت خود، یادآور شده بودم که «تصمیم مردم به تحریم انتخابات خواب سردمداران نظام را آشفته کرده است.»

اکنون به برخی از این آشفتگی ها اشاره می کنم:

1- تصمیم به  برگزاری انتخابات شوراهای شهر و روستاها همزمان با انتخابات ریاست جمهوری، برای نشان دادن حضورگسترده  مردم

2- تصمیم به برگزاری انتخابات برخی از حوزه های مجلس اسلامی در همین روز

3- پیام علی خامنه ای یک روز پیش از برگزاری انتخابات که گفت من از کسانی هم که با نظام موافق نیستند می خواهم به خاطر کشور در انتخابات شرکت کنند.و با این پیام، نخست آنکه خامنه ای سرانجام اعتراف کرد که نظام اسلامی مخالفانی هم دارد. همانگونه که رئیس جمهور برگزیده اش می‌گفت « در ایران زندانی سیاسی نداریم»

    دوم، چنانچه مخالفان نظام ولایت فقیه، پنج، ده، صد و یا حتی یک میلیون تن هم می بودند، خامنه ای به خود زحمت نمی داد که از آن ها درخواست کند تا بخاطر منافع کشور در انتخابات شرکت کنند. بی تردید او خوب می داند که مخالفان نظام اکثریت بزرگی از مردم را تشکیل می دهند.

   کاهش شمار شرکت کنندگان در شهرهای لندن، پاریس و برلین نسبت به دوره گذشته یک نمونه و نیز درصد پایین شرکت کنندگان در تهران بزرگ نمونه دیگری است  بر عدم استقبال مردم.

     در حقیقت در این دوره از انتخابات علی خامنه ای به یاری دستیارانش با برنامه ای حساب شده با یک تیر چند هدف را نشانه رفت.

1- بخشی از ناراضیان را راضی و فشار مردم بر نظام را کاهش داد.

2- جناح احمدی نژاد – مشائی و ائتلاف آن ها را از صحنه خارج کرد.

3- با انتصاب یک روحانی خطر تحدید و پدید آمدن احمدی نژاد دیگری منتفی شد.

4- اصلاح طلبان و شبکه رفسنجانی را که رنجیده خاطر و نگران بودند تا حدی راضی و امیدوار نمود.

5- با رساندن شمار آراء حسن «فریدون» روحانی به بالاتر از  پنجاه درصد از کشانده شدن انتخابات به دور دوم که نگرانش می کرد جلوگیری بعمل آورد.

6- به جهان خارج وانمود کرد که کشتی بان را سیاست دیگر آمده و در گفتگو و کنار آمدن باز است.

    قدرت های غربی هم ضمن استقبال از کنار گذارده شدن تندروها، از نقطه ضعف بزرگ نظام یعنی فاقد پایگاه مردمی آن بخوبی آگاه شدند.

     بی شک در گفتگوهای آینده از ا ین نقطه ضعف، بسود خود استفاده خواهند کرد.

هم میهنان،

     نویسنده این پیام بعنوان برادر کوچک تان که تصمیم تحریم شما را در نوشتارهایم بازتاب داده بودم به همه کسانی که در نمایش مسخره شرکت نکردند شادباش می گویم و با بانگی رسا می گویم برنده حقیقی انتخابات 24 خرداد1392، جریان ملی پیرو خط آزادی و استقلال بود. شما پیروز شدید. همه سر و صداها، هیاهوها و رجزخوانی ها برای سرپوش گذاردن بر کارآمد بودن تحریم کوبنده و موفق شماست.

    هیاهوی بسیار معمولاً برای انحراف افکار عمومی و پنهان کردن واقعیت است. اگر تنها یک دلیل هم بر نادرستی شمارش آراء وجود داشته باشد همان اعلام پنجاه و چند درصدی است که به نام حسن روحانی از صندوق ها بیرون آوردند تا انتخابات به دور دوم نکشد و باعث آبروریزی بیشتر نگردد.

     تردید نیست که بسیاری از هموطنان به دلیل نیاز مالی، وضعیت شغلی یا اعتقاد دینی در رأی گیری شرکت کردند. شاید شمار آن ها را بشود در نهایت حدود بیست میلیون تن برآورد کرد که گر چه رقم کمی نیست ولی با توجه به اینکه بیش از  پنجاه میلیون تن واجد شرایط رأی دادن بودند رقم بالایی نخواهد بود .گر چه صدها هزار تن هم به دستور و با برنامه ریزی های حکومتی در نمایش راهپیمایی انتخابات شرکت کرده باشند.

     بی تردید این بار نیز پرچم مبارزه به دست بانوان شجاع بود.

     ملتی که پرچم آزادی خواهی اش در دست بانوان است و شیرزنان و جوانان دلاورش در صف نخست مبارزه ایستاده اند هرگز شکست نخواهد خورد اگر چه وجود یک دست قدرتمند بین المللی حامی جمهوری اسلامی و نیز درآمدهای هنگفت نفت و گاز زمان پیروزی ملی را مدتی به عقب بیاندازد.

پیروز باشید.