در 10 نوامبر 2013، گاردین مقالهای حاوی اطلاعات زیر انتشار دادهاست:
● سه روز دیپلماسی بس ستوه آور، در سطح عالی، در ﮊنو، در باب برنامه اتمی ایران، به پایان رسید. فرانسه مانع از آن شد که توافق اولیهای به امضاء برسد. هرگاه توافق انجام میگرفت، تنشها شروع به از بین رفتن میکردند و برای گفتگوها زمان خریداری میشد.
● برغم مواضعی که آشتون و ظریف در علن گرفتند، بطور خصوصی، دیپلماتها از دست وزیر خارجه فرانسه، فابیوس، عصبانی بودند. او را متهم میکردند که محرمانه بودن گفتگوها را رعایت نکرد و بمحض ورود به ﮊنو، با علنی کردن موارد مخالفت خود، وزیران خارجه دیگر را وضعیتی قرارداد که نتوانند با طرح توافق موافقت کنند. و باز او بود، که رعایت پروتکل را نکرد و هنوز ظریف و آشتون، کنفرانس مطبوعاتی را آغاز نکرده، گفت: گفتگوها به توافق راه نبردند.
● فابیوس، در مقام وزیر خارجه فرانسه، این نظر را اظهار کرد که طرح موافقتنامه را امریکا و ایران نوشتهاند و میخواهند اروپا را در برابر امر انجام شده قراردهند. و فرانسه نمیخواهد دربرابر امر انجام شده قرار بگیرد. و معاملهای که، درآن، فرانسه سفیه فرض شود را نمیپذیرد. بدینتریب، فرانسه عامل اختلاف شد میان کشورهای طرف گفتگو با ایران.
● ظریف نخواست به نقش فرانسه بطور مستقیم بپردازد. اما گفت: شش کشورند و هریک نظری دارند. هروقت این کشورها میان خود به توافق رسیدند، ما آمادهایم توافق را بعمل بیاوریم.
● فابیوس گفت یکی از مسائل کلیدی، رآکتور آب سنگین اراک بود. این رآکتور سال آینده آماده بهره برداری میشود. غرب و اسرائیل میگویند رآکتور پلوتونیوم تولید میکند و این ماده بکار تولید بمب اتمی میآید. پس ساختن آن را ایران باید تا پایان گفتگوها متوقف کند. ایران میگوید که این رآکتور ایزوتوپ اتمی تولید میکند که در پزشکی و کشاورزی کاربرد دارد. البته، در جریان تولید ایزوتوپها، پلوتونیوم نیز تولید میشود. اسرائیل تهدید میکند که این رآکتور را قبل از آماده شدن بمباران خواهد کرد. زیرا بعد از شروع بکار دیگر نمیتوان آنرا بمباران کرد زیرا اشعه رادیو را در منطقه بزرگی میپراکند.
● برخی از مسئولان غربی فرانسه را متهم میکنند به این که امیدهای پدید آمده به انعقاد یک توافق را، بخاطر جلب رضایت اسرائیل و کشورهای عرب خلیج فارس، برباد داد. بعد از 10 سال، اینبار، امضای توافق ممکن و نزدیک شد، اما فابیوس مانع از آن شد.
انقلاب اسلامی: اینکه حکومت فرانسه میگوید طرح توافق را ایران و امریکا تهیه کردهاند، در همانحال که نشان میدهد سخنان خامنهای و نمایش 13 آبان، ظاهر سازی بخاطر پوشاندن واقعیت (همکاری رﮊیم و امریکا در تهیه طرح موافقتنامه)، بوده است، دلیل دیگری است برصحت گزارش رویترز (بر روی طرح دوماه کار فشرده انجام گرفتهاست). بخصوص که کری سخنی گفت و ظریف پاسخی داد سخت گویا:
☚ در 11 نوامبر 2013، جون کری، وزیر خارجه امریکا، گفت: اگر توافق امضاء نشد تقصیر ایران بود. روز شنبه، ما، کشورهای 5+1، پیشنهاد خود را به ایران عرضه کردیم اما ایران در موقعیتی نبود که آن را قبول کند. امیدوارم درچند ماه آینده به توافقی دست یابیم که برای همه قابل قبول باشد.
☚ در 12 نوامبر، (20 آبان)، محمد جواد ظریف سخنان او را نادرست خواند و نوشت: «بازی با کلمات نمیتواند واقعیات بین پنجشنبه ساعت 6 بعدازظهر تا شنبه ساعت 5:45 بعدازظهر را تغییر دهد. آقای وزیر، آیا این ایران بود که پنجشنبه شب، نصف پیشنویس آمریکا را زیر و رو کرد و جمعه صبح، علناً علیه آن صحبت کرد؟»
بدین سان، ظریف تصدیق می کند که پیش نویس طرح را «ایران» و امریکا تهیه کردهاند و اطلاع منتشره توسط گاردین، صحیح است. بنابر اطلاع، با تغییری که در پیش نویس داده میشود، خامنهای آن را قابل قبول نمیداند. تشبیه طرح روز شنبه با قرارداد ترکمنچای، هم منعکس کننده نظر خامنهای است و هم دست و پای او را میبندد.
☚ اطلاعی که لوموند (10 نوامبر 2013) میدهد، ظریف را تصدیق و کری را تکذیب میکند: لوموند با نقل قول از منابع امریکائی، اطلاع میدهد که موضعگیری لوران فابیوس، وزیر خارجه فرانسه، هیأت نمایندگی امریکا تحت ریاست جون کری را دمغ میکند. بدینخاطر که او رعایت محرمانه بودن گفتگوها را نکرد. رعایت نکردن قرار محرمانه بودن گفتگوها موقعیت ظریف را لرزان و زبان سخن سران رﮊیم ایران را، در سرزنش او، دراز کرد.
شماره ۸۴۱ از ۲۷ آبان تا ۱۰ آذر ۱۳۹۲