علی رضا جباری (آذرنگ): اصغر فرهادی، کارگردان افتخارآفرین ایرانی، دومین بار بود که جایزۀ اسکار، بزرگترین جایزۀ سینمایی جهان را از آن خویش ساخت. این افتخار جهانی خود رخدادی آنقدر بزرگ هست که تا دیر باز بر چهرۀ سینمای منتقد و مردمی ایرانی پرتو افکنَد و ایران و ایرانی را در تاریخ سینمای جهان سربلند سازد؛ اما به همان اندازه نیز به سان پرچم مبارزه با فرمان های خودسرانۀ ترامپ، رئیس جمهوری نوخاستۀ ایالات متحد که از هم اکنون به دشمنی کین توزانه در مقابل ملت بزرگ میهنمان برخاسته ، به احتزاز درآمده است. برخی بر این باورند که این رخداد مهم عالم سینما، تعلق جایزۀ اسکار فیلم خارجی اسکار به اصغر فرهادی، نمایشگر خلاقیت هنری اصغر فرهادی، سینماگر جامعه شناس و پیک او ایرانی و نقش او دربرملا کردن سهمی از درد و رنج های مردم ایران بر روی پردۀ سینما است و به همین دلیل این جایزه به او تعلق گرفته است. برخی دیگر نیز از دگرسو این جایزه را برخوردار از سرچشمۀ سیاسی می دانند و بر این عقیده اند که داوران اسکار به انگیزۀ سیاسی و برای رو در رویی با سیاست ایران ستیزانه و زن ستیزانۀ ترامپ، به چنین اقدامی رو کرده اند و خواسته اند گامی معنی دار در مردود شمردن این سیاست ها بردارند.
به باور من این دو دیدگاه هر دو درست و مکمل یکدیگر است. نه عقل سلیم ممکن است در خلاقیت، هنرمندی و اثرگذاری اجتماعی کار هنری اصغر فرهادی تردید کند، و نه می توان کار او را در مقاومت مردم سرزمینمان در برابر کژ روی های ترامپ و کابینۀ او از نظر دور داشت. بگذار بگویند که اسکار، این جایزه را در واکنش به رفتار ترامپ داد. بگذار بگویند رو در روی ترامپ و برای همراهی با دمکرات ها این جایزه را به فرهادی دادند. این گونه سخنان نه طرح ردّ خلاقیت فرهادی، و نه قد برافراشتن سینمای ایران به نمایندگی او در برابر سیاست های ایران ستیزانۀ ترامپ را در ذهن ها جا می اندازد. شاید کسانی هم باشند که بگویند فرهادی که مایل نبود برای گرفتن جایزه به آمریکا برود، پس چرا این جایزه را پذیرفت و چرا آن دو قهرمان عرصه های علم و عمل در عالم فضانوردی، انوشه انصاری و فیروز نادری، نه آن دانشجوی گمنام آسیب دیده از فرمان ترامپ را نمایندۀ خود برای دریافت آن جایزه قرار داد؟ اینکه چرا فرهادی این جایزه را پذیرفت به گمان من به این دلیل بود که فرهادی و همۀ ما با قدرتمندان خودکامه، از جمله و بویژه در شرایط امروز آن کشور، سر جنگ داریم و بر این باوریم که حساب ایشان را باید از حساب مردم هرجای جهان، از جمله و بویژه ایالات متحد و نهاد هایی از قبیل نهاد مستقل سینمای جهانی، اسکار، جداکرد. اما دلیل اینکه چرا او این دوتن، نه کسی از آن قبیل را که ایشان می گویند، به نمایندگی خویش برگزید نیز روشن است. این اقدام بسیار بخردانه بود و دو پیام مهم برای ترامپ و مردم جهان داشت. نخست اینکه، او نام آورانی درعرصۀ پیشبرد اندیشه و عمل تکنولژِی فضایی، به سان پیشرو ترین عرصۀ امروز دانش و تکنولژی جهان را برای انجام این وظیفۀ افتخارآفرین برگزید و افتخار جهانی آنان را دو چندان ساخت. دوم اینکه، تأثیر توانمند هموطنان ما را در این عرصۀ جهانی به نمایش گذاشت و به ترامپ یادآورشد که هم میهنان ایرانی ما، آنچنانکه او می اندیشد تروریست نیستند، بلکه کسانی نیز هستند که از میان آنان چنین بزرگانی در عرصۀ دانش و کنش علم و فن امروزی نیز برخاسته اند و کشور او بخشی از پیشرفته دراین پهنه را مدیون آنان است.
من، به سهم خود رخداد افتخارآمیزی را که با حضور و همت اصغر فرهادی و یاران سینمایی او در تاریخ سینمای ایران شکل گرفته است ، به او و یارانش، همۀ سینماگران مردم دوست ایران ، همۀ مردم ایران و جهان صمیمانه شادباش می گویم و پیروزی های دیگر پیش رو را برای آنان آرزو می کنم.
علی رضا جباری (آذرنگ)،
۱۳۹۵/۱۲/۱۱ (۲۰۱۷/۰۳/۰۱)