پنجشنبه ۲۳ آذر ۱۴۰۲- سخنگوی فضایی وزارت دفاع از اتمام مراحل طراحی ماهوارهبر سریر خبر داد. آمریکا و کشورهای اروپایی پیش از این، آزمایش این پرتابگرها را راهی برای توسعه سامانه موشکهای دوربردتر خوانده و از پیشرفت آن ابراز نگرانی کرده بودند.
سیداحمد حسینی مونس، سخنگوی فضایی وزارت دفاع جمهوری اسلامی، در گفتگو با شبکه یک صدا و سیما، از پایان طراحی ماهوارهبر سریر خبر داد و گفت مراحل ساخت زیرسامانههای این ماهوارهبر آغاز شده است.
به گزارش ایسنا، حسینی مونس روز چهارشنبه اظهار داشت که “پرتابگر سیمرغ در آینده نزدیک تثبیت خواهد شد” و “ماهوارهبر سریر، قدم اول برای رسیدن به مدار ژئو است.”
ماهوارههای ژئوسَنکرون یا اصطلاحا مدار زمینآهنگ به ماهوارههایی گفته میشود که دوره مداری آنها با دوره گردش زمین یکسان است و در نتیجه نسبت به یک نقطه خاص روی زمین همواره در یک محدوده از آسمان ثابت باقی میمانند.
سخنگوی فضایی وزارت دفاع در ادامه افزود بر خلاف پرتاب سلمان که به گفته او یک پرتاب زیرمداری بود و شیئی را در مدار قرار نداد، پرتابهای بعدی “مداری خواهند بود و باید به سرعت ۳۶۰۰ متر بر ثانیه” برسند تا ماهواره در مدار قرار داده شود.
نگرانی غرب از خطر توسعه سامانه موشکهای دوربرد توسط حکومت ایران
پیش از این در ۱۸ مرداد ماه ۱۴۰۱ و در بحبوبه جنگ روسیه علیه اوکراین، ماهواره خیام توسط ماهوارهبر سایوز روسیه از پایگاه فضایی بایکونور قزاقستان به مدار ۵۰۰ کیلومتری زمین پرتاب شده بود. پرتاب ماهواره خیام این نگرانی را به وجود آورد که روسیه از این ماهواره به منظور پیشبرد اهداف جنگی خود در اوکراین استفاده خواهد کرد.
این نگرانیها همچنین در خصوص پرتاب ماهواره نور ۳ با ماهوارهبر قاصد توسط نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران نیز وجود داشت و متیو میلر سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در آن زمان اظهار داشت: «ما گزارشها درباره پرتاب یک ماهواره توسط ایران را دیدهایم. ما مدتهاست که نگرانیهایمان را درباره برنامه ایران برای آزمایش پرتابگرها به روشنی اعلام کردهایم.»
سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در عین حال افزوده بود: «این برنامه راهی برای توسعه سامانه موشکهای دوربردتر آنهاست. فناوری به کار رفته در ماهوارهبرها شبیه و جایگزین فناوریای است که در موشکهای بالستیک استفاده میشود.»
پرتاب ماهواره “امید” در سال ۱۳۸۷ نخستین تجربه حکومت ایران در زمینه پرتاب ماهواره بود و جمهوری اسلامی از آن زمان به این سو، سرمایهگذاریهای بسیاری بر روی برنامههای فضایی خود کرده است.
دولتهای غربی برنامه موشکی ایران را “تهدیدی جدی برای امنیت منطقهای و بینالمللی” میدانند و میگویند برنامه فضایی حکومت ایران که با مشارکت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و وزارت دفاع پیش میرود پوششی برای دستیابی به موشکهای بالستیک قارهپیما است.
در عین حال بسیاری از کارشناسان در صحت ادعای مقامات جمهوری اسلامی در خصوص فناوریهای یاد شده تردید دارند. برای نمونه تنها اندکی پس از پرتاب ماهواره خیام که در ابتدا “ماهوارهای ایرانی” خوانده شده بود، مشخص شد که ساخت و پرتاب این ماهواره در چارچوب توافق چهار سال پیش بین تهران و مسکو انجام شده که در جریان آن، روسیه متعهد شده بود ماهواره روسی کاناپوس وی (Kanopus-V) را در اختیار ایران بگذارد.
.
دویچه وله