یکشنبه – ۱۴۰۲/۱۱/۰۸ «از شب گذشته ایران بار دیگر در التهاب اعدام های تازه فرو رفته است. گزارش‌ها حاکی است که خانواده‌های چهار زندانی سیاسی کرد محکوم به اعدام به نامهای پژمان فاتحی، محسن مظلوم، محمد فرامرزی و وفا آذربار برای ملاقات با فرزندانشان به زندان اوین فراخوانده شده‌اند. زندانیان زندان قزلحصار هشدار داده اند خطر اعدام قریب‌الوقوع چهار زندانی سیاسی کرد جدی‌تر از همیشه شده است. این خانواده ها ابراز نگرانی کرده‌اند که این ملاقات ممکن است آخرین ملاقات این چهار زندانی سیاسی کُرد باشد»
بیان عظیمی، همسر پژمان فاتحی، با انتشار ویدئویی در شبکه‌های اجتماعی گفت: «امروز از سوی شعبه اجرای احکام و نهادهایی امنیتی همزمان با خانواده چهار زندانی سیاسی کُرد تماس گرفته شد تا فردا صبح برای ملاقات با فرزندانشان به اوین مراجعه کنند.»
همسر پژمان فاتحی اضافه کرد: «از مردم ایران، مردم کردستان و همه سازمان‌های بین‌المللی تقاضای کمک دارم.»
او می‌گوید خانواده‌های این چهار زندانی سیاسی در «راه تهران »هستند و این «ممکن است آخرین ملاقات» آنها باشد.
ماریا محمودی، همسر محمد فرامرزی، نیز در ویدئویی با اشاره به حضور خانواده‌های این زندانیان در مقابل زندان اوین، از «مردم ایران» در خواست کمک کرده است.
وکیل وفا آذربار، محمد (هژیر) فرامرزی، محسن مظلوم و پژمان فاتحی، چهار زندانی سیاسی کرد که به اعدام محکوم شده‌اند ۲۶ دی ماه اعلام کرد که درخواست اعاده دادرسی موکلانش رد شده است.
مسعود شمس‌نژاد، وکیل این چهار زندانی، در توییتی نوشت که دیوان عالی کشور درخواست اعاده دادرسی را «به دلیل عدم پیوست دادنامه‌های بدوی و فرجامی» رد کرده است.
او یادآور شد که در پرونده‌های امنیتی، دادنامه‌ها در اختیار وکلا قرار نمی‌گیرد.
منابع حقوق بشری اخیرا گزارش دادند که این چهار زندانی کرد به اتهاماتی مانند «همکاری با اسرائیل» به اعدام محکوم شده‌اند.
جزئیات اتهامات و احکام صادر شده برای این زندانیان روشن نیست و نهادهای حقوق بشری با اشاره به پنهانی بودن تمامی مراحل بازداشت و محاکمه، از احتمال اعدام قریب‌الوقوع این زندانیان ابراز نگرانی کرده‌اند.
مسعود شمس‌نژاد چندی پیش نوشت از زمانی که وکالت خانواده‌های این چهار زندانی را قبول کرد، نه او و نه موکلینش از حقوق خود برخوردار نبودند و وکالت او به رغم «دوندگی بی‌سرانجام» تنها روی کاغذ بود.
بیانیه جمعی از زندانیان زندان قزلحصار: این بار هم سه‌شنبه به دار آویخته شدیم
خطر اعدام قریب‌الوقوع محسن مظلوم، وفا آذربار، محمد فرامرزی و پژمان فاتحی، چهار زندانی سیاسی کرد جدی‌تر از همیشه شده است. جمعی از زندانیان زندان قزلحصار در بیانیه‌ای نوشته‌اند: «پیوسته خبر جگرسوز آخرین ملاقات داده‌شده به یکی از همبندیان و یا هم سلولی‌هایمان را می‌شنویم و به دنبال آن و با طلوع صبح صدای آمبولانس وحمل پیکرِ پاک و بی‌جان عزیزان‌مان برای تحویل به خانواده‌های‌شان.»
روزگاری می‌خواندیم و می‌شنیدیم که فقط در روزهای جمعه «خون جای بارون می‌چکد».
از دهه شصت اغلب روزها و اکنون تمام روزهای هفته است که از پیکر این سرزمین و مردمش خون می‌چکد. تمام سحرگاهان، همه بامدادان و هر بانگ نماز را به خون آغشته و رنگین کرده‌اند و ما که در زندان قزلحصار در مرکز این کشتار و قتل عام سراسری قرار داریم، همه روزه (و عموما) روزهای سه‌شنبه وچهارشنبه با اعدامِ هم سلولی‌ها و همبندی‌هایمان روز را آغاز می‌کنیم.
پیوسته خبر جگرسوز آخرین ملاقات داده‌شده به یکی از همبندیان و یا هم سلولی‌هایمان را می‌شنویم و به دنبال آن و با طلوع صبح صدای آمبولانس وحمل پیکرِ پاک و بی‌جان عزیزان‌مان برای تحویل به خانواده‌های‌شان.
در سراسر دنیا حکومت‌ها نمادهایی چون شاهین و شیر و عقاب و غیره را بعنوان نماد قدرت و اقتدار خود برگزیده‌اند. ولی این حکومتِ سرداران و مشایخ اعدام «حلقه طناب دار» را به نماد قدرت خود تبدیل کرده است… وحقوق بشر را هم با طناب دار حلق‌آویز و یا به سنگسار کشیده‌اند…!
ولی زهی افتخار و شرف و سربلندی برای این مردم وجوانانِ پاکبازش که در چنین شرایط کشتار و اختناقی چهره‌هایی چون ژینا و سارینا، نوید افکاری ومیلاد زهره‌وند، محسن شکاری، مهدی کرمی و قاسم و ایوب و حال محمد قبادلو و فرهاد سلیمی را نماد و سمبلی بر پرچم‌های خود انتخاب می‌کنند؛ تا از این پس چهره‌های پاک و معصوم این قهرمانان باشد که برای کوهها نماد مقاومت و ایستادگی، برای بهار سرمشق زندگی، برای مشعل الگوی شعله‌وری، برای قلب‌ها نماد عشق و برای پرچم نماد هویّت و افتخار باشند تا چهره و رخساره آنها برای فداکاری و ایثار مصداقی عینی باشد و برای همیشه تاریخ در اهتزاز.
یادشان گرامی وراهشان پر رهرو
جمعی از زندانیان زندان قزلحصار – بهمن ماه ۱۴۰۲
در همین رابطه نیز نامهای اعتراضی به وزیر امور خارجه آلمان و مسول کمیسیون حقوق بشر آلمان و ریس کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا ارسال گردید که ضرورت اقدام و اعمال تدابیر قاطعانه و عمل فوری و صریح در آن خواسته شده است.
نامه اعتراضی به وزیر امور خارجه المان و مسول کمیسیون حقوق بشر آلمان و ریس کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سرکارخانم بربوک،
سرکار خانم امتسبرگ،
جانب آقای بولمن،
امشب خبری به دست ما رسید مبنی براینکه والدین و خانواده های چهار جوان کرد که توسط حکومت ایران به اعدام محکوم شده‌اند، به زندان‌ها فراخوانده شده‌اند تا از فرزندانشان وداع کنند. این به معنای این است که حکم اعدام این جوانان به زودی اجرا خواهد شد.
این جوانان جرمی نکرده‌اند جز این که برای آزادی و حقوق بشر جنگیده‌اند.
ما از شما خواهان عمل فوری و صریح هستیم، در این امر علنی و قاطع شوید و به اعدام‌ها اعتراض کنید وحکومت ایران را سریعا متوجه کنید که آلمان و جهان این جنایات را نادیده نمی‌گیرند. کم کاری دولت فدرال منجر به این شده که حکومت ملایان از ابتدای هفته جاری دو نفر را به دلایل پوچ کشته است. کسی که هم اکنون وارد عمل نمی‌شود، باید با این واقعیت زندگی کند که سعی کافی در انجام هر آنچه که برای زنده ماندن این چهارجوان کرد میتوانست مثمر ثمر باشدرا نکرده است. با این درخواست کمک و مطلع کردن دولت آلمان ، دیگرجایی برای بهانه ی »عدم اطلاع« وجود نخواهداشت.
ما خواهان اعلام پایبندی شما به حقوق بشر که جزیی از هویت کشور آلمان است، هستیم و تلاش ما برای اعمال این ارزش‌ها برای همه ی انسان هاست..
با احترام بهروز اسدی
۲۷ ژانویه ۲۰۲۴