سه سال از رفتن دایی عزیزم آقای ابوالحسن بنی صدر می گذرد. با او و از او، اخلاقِ حقوقی را آموختم. اخلاقی که بیانگر انعطاف ناپذیر ایستادن بر حق است، خصوصا در سیاست. سیاست برای وی و من، علمی است، بیانگر اندیشیدن و ممکن ساختن زندگی بر مبنای دو حق استقلال (در تصمیم)، و آزادی (در نوع تصمیم).
زنده یاد ابوالحسن بنی صدر، تمام عمر تلاش کرد تا ما ایرانیان استقلال و آزادی خود را دریابیم، تا دیگر نتوانند با بهانه ها و توجیه های دینی، مرامی، “واقعگرایی” را جایگزین واقع بینی کنند و ما را کارپذیر، آلت فعل، دنباله رو، و غیر مسئول سازند. و تا ایرانیانِ مستقل و آزاد با عقل های آزاد شده از اسارت های متبوع های فکری، سیاسی، اجتماعی، و فرهنگی، حاکمیت جمهور خود را برقرار سازند و ایران مستقل و آزاد را عینیت بخشند.
آن زنده یاد، بیش از ۷۵ جلد کتاب، و صدها مقاله و مصاحبه در بابِ منزلت انسان و حقوق ذاتی اش از وجوه مختلف نوشت. اما با سانسور های آشکار و پنهان (= دروغ ها و تهمت ها) استبداد طلبانِ گوناگون، و نیز متاسفأنه با خودسانسوری ها، بخشی از هموطنان از در اختیار داشتن نوشته ها و صحبت هایش، و نیز از ارتباط فکری با وی محروم بودند و هستند.
بله، هدف اصلی استبداد طلبانی چون پهلوی چی ها، استبداد ولایت مطلقه فقیه چی ها، استالینیست های وابسته، …، باقی نگاهداشتن وطن در استبداد است. استبداد، به نفع قدرت های خارجی حامی آنها، بود و هست.
اما وظیفۀ ما، بجز شناسایی روزمرۀ حقوق مان و عمل به آنها نیست. با چنین وظیفه شناسی عملی، دیوار سانسورها ریخته می شوند، همۀ حقوق، احیا می شوند و حفظ آنها عینیت می یابند. تنها بدین صورت، بالاخره بعد از سه رویداد انقلاب و جنبش های گوناگون در کمتر از یک و نیم قرن، حاکمیت جمهور مردم برپا می گردد. در چنین حاکمیتی، جمهور مردم، کرامت خویش در تمام زمینه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، و فرهنگی می توانند حفظ کنند، سرنوشت خویش را رقم زنند. و با هر جنسیت، هر قومیت، هر اعتقاد دینی یا مرامی، هر رنگ، هر خانواده، داشتنِ حقوق انسان، حقوق شهروندی، حقوق ملی، حقوق طبیعت، و حقوق مرتبط با جوامع و کشورهای جهانی را استمرار بخشند.
با حفظ کرامت تک تک انسان ها، و حقوق آنها در وطن مشترک، حاکمیت جمهور مردم بر سرنوشت خویش، هیچ شریکی، از جمله حاکمیت پادشاه ها، ولی فقیه ها، حزب تراز نوین ها، نخبه ها، اُلیگارش ها، “اعیان و اشراف”، بر نمی تابد.
روح ابوالحسن بنی صدر و تمامی رفتگان خط استقلال و آزادی شاد و یادشان گرامی باد. راهشان را برای ساختن ایران مستقل و آزاد، ادامه خواهیم داد.
حمید رفیع،
١٨ مهر ۱۴۰۳، برابر با ٩ اکتبر ۲۰۲۴