محمدصادق جنان‌صفت در روزنامه جهان صنعت نوشت: استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی فراگیرترین شعار در بزرگ‌ترین اعتراض‌های خیابانی در هفته‌های نزدیک به 22بهمن 1357مخالفان رژیم پیشین بود. این شعار در ذهن کدام گروه سیاسی، یا کدام انقلابی ساخته و پرداخته شد شاید ناآشکار بماند اما همه ایرانیان آن را فریاد می‌زدند
جمهوری اسلامی به عنوان رژیم و نظام سیاسی تازه در ایران حاکمیت پیدا کرد و در دهه نخست پس از نشستن این نظام بر پله حکمرانی، استقلال‌خواهی در چرخه سیاست خارجی در دستور کار بود که تا اندازه‌ای به ویژه استقلال از غرب و آمریکا به این معنی که تصمیم‌گیری‌ها در تهران با خواست آن‌ها همساز باشد نیز به دست آمد.
پس از پایان جنگ و عادی‌شدن زندگی اقتصادی و اجتماعی در ایران انتظار می‌رفت نهادهای حاکمیتی به آرامی دست و پای خود را از بودن چشمگیر و آزار‌دهنده در زندگی ایرانیان بیرون برده و راه را باز کنند تا ایرانیان بتوانند توانایی‌های خود و سرزمین برای رسیدن به رفاه مادی و نیز زندگی آبرومند و جلو انداختن ایران از دیگر کشورها را به کار گیرند.
این آرزو اما برآورده نشد و با سپری شدن 35سال از جنگ، ایرانیان به لحاظ ذهنی به نهاد دولت وابسته‌اند. از سوی دیگر اما شماری از سیاستمداران ایرانی که آمریکاستیزی را هرگز برای ثانیه‌ای کنار نگذاشته‌اند نیز با رویکرد به روش زمامداری شرق به‌ویژه روسیه و تا اندازه‌ای حزب کمونیست چین استقلال ذهنی را از دست داده‌اند و به جای اینکه راهبردهای بر پایه خواست ایرانیان برای اداره کشور بیابند راهبردهای شرقی را در ذهن جای داده‌اند. با سپری شدن سال‌هایی از رویکرد به شرق از سوی زمامداران و سیاست‌ورزان و نیز رویکرد به روش دموکراسی‌خواهی از سوی گروهی دیگر از سیاستمداران و اصلاح‌طلبان ایرانی و البته گروه‌های سیاسی دیگر باید گفت همه‌چیز درهم شده و رخدادی شگفت‌انگیز در ذهن شهروندان ایرانی رخ داده است.
ایرانیان به ویژه دختران و پسران ایرانی با سنجاق کردن ذهن خود به دنیای شگفت‌انگیز اینترنت و تکنولوژی بهت‌برانگیزی که گوشی‌های همراه پدیدار کرده‌اند و نیز با دل بریدن از اینکه ملت‌های ایرانی توانایی برای بیرون بردن آن‌ها از بحران را داشته باشند به غرب روی آورده‌اند.
با توجه به اینکه جوانان ایرانی درس‌خوانده در خانواده‌ها رهبری فکری دارند حالا همه ایرانیان به انتخابات آمریکا چشم دوخته‌اند و هر دقیقه از هم می‌پرسند ترامپ برنده می‌شود یا هریس. این وابستگی گسترده و شگفت‌انگیز ایرانی به غرب را می‌توان از مقایسه توجه به انتخابات ریاست‌جمهوری تیرماه در ایران و انتخابات دیروز در آمریکا به‌طور روشن دید.
ایرانیان هر دقیقه از شبکه‌های اجتماعی رقابت ترامپ و هریس را دنبال می‌کنند درحالی‌که بیش از 60درصد آن‌ها در انتخابات 8تیرماه میان پزشکیان و رقبایش به میدان نیامدند. اینگونه است که ناتوانی دولت در خوشبخت کردن ایرانیان، آن‌ها را به سوی دیگران کوچ می‌دهد.
.
ساعت 24