تب کریمه کنگو، یک بیماری تب دار حاد است که بوسیلۀ کنه به انسان منتقل می شود و مرگ و میر بالایی دارد. همه گیری های داخل بیمارستان آن، شایع است. با وجودی که این بیماری مخصوص حیوانات است، ولی متأسفانه موارد تک گیر و ناگهانی این بیماری در انسان ها نیز اتفاق می افتد.

 

 

– تب ناگهانی، بدن درد، کوفتگی، ضعف، سردرد، درد شدید عضلات، بی اشتهایی، درد پشت حدقۀ چشم، ترس از نور، تهوع و استفراغ، گلو درد، دل درد

    

– تغییرات خلقی مثل بیقراری و افسردگی

    

– علائم خونریزی از روز ۳ تا ۶ بروز می کند

    

– خونریزی در مخاط، خط زیر بغل، محل های تزریق

    

– خونریزی از اعضای مختلف بدن مثل بینی، لثه، مجاری ادراری، روده، رحم و …

 

علایم بیماری در دام چیست؟

 

دام ها به ندرت علایم کلینیکی نشان می دهند

    

در اثر عفونت خونی، تب به مدت یک هفته در دام دوام می یابد و پس از آن دام به عنوان ناقل بیماری، ویروس را از خود دفع می کند.

    

گهگاهی در حالت حاد، در مخاطات (دهان و چشم ها)، پر خونی ریزی دیده می شود.

 

 

– انتقال از طریق گزش کنه ای از گونۀ هیالوما (هر کنۀ ماده، در هر دورۀ تخم گذاری، ٢ تا ٨ هزار تخم تولید می کند)

    

– انتقال از طریق نیش حشرات

    

– انتقال از طریق تماس با خون، یا ترشحات مبتلایان

 

– انتقال از طریق گزش کنه آلوده

 

– از طریق له کردن کنه

 

– تماس مستقیم با لاشۀ گوشت، خون، ترشحات و بافت های آلوده

 

– تماس با ترشحات، خون و تنفس افراد مبتلا

 

– تنفس در تماس با دام های آلوده

 

 

– دامداران، چوبداران

    

– دامپزشکان و کارکنان دامپزشکی

    

– سلاخان، قصابان و کارکنان کشتارگاه

    

– پزشکان، پرستاران، بهیاران و کارکنان بیمارستان

    

– کارکنان رستوران ها و کبابی ها

 

 

– بهسازی جایگاه دام، جهت جلوگیری از تخم گذاری و تکثیر کنه ها

    

– سمپاشی بدن و جایگاه دام، بخصوص در فصل فعالیت کنه ها

    

– جمع آوری کود و فضولات دامی و خارج نمودن از دامداری

    

– پاکسازی دامداری از اشیاء متفرقه جهت جلوگیری از تخمگذاری کنه

    

– عدم خرید دام از کانون های بیماری و دامداری هایی که موازین بهداشتی را رعایت نمی کنند

    

– سم پاشی بدن دام های خریداری شده و قرنطینه به مدت ۱۴ روز

 

 

– جدا نگاه داشتن جایگاه دام از محل زندگی

    

– خودداری از له کردن کنه با دست یا روی بدن دام

    

– خودداری از تماس بدن با ترشحات و خون دام

    

– خودداری کشتار دام در محل های غیر مجاز

    

– تهیۀ گوشت مورد نیاز از محل های مطمئن و تحت نظارت دامپزشکی

    

– رعایت اصول ایمنی در موقع تماس با گوشت تازه، جگر و سایر آلایش دام

    

– روش های حفاظت شخصی در تماس با ترشحات و خون حیوانات (پوشیدن دستکش، لباس بلند، چکمه، ماسک و عینک)

    

– روش های حفاظت شخصی از گزش کنه و حشرات

    

– خودداری از رفت و آمد در محل های کشتار غیر مجاز

    

– اجتناب از خوردن گوشت، جگر خام و نیم پخته. نگهداری جگر، دل، قلوه به مدت ۴۸ ساعت در یخچال و سپس استفاده از آن