هموطنان
رژیم ولایت مطلقه فقیه، در رأس آن آقای خامنه ای، با امضای قرارداد در باره دریای مازندران ، بدون اطلاع مردم، بار دیگر خیانت بزرگی را مرتکب شد و تمامیت ارضی ایران را نقض کرد. تا زمانی که حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش استقرار نیابد و دولتی حقوقمدار بر قرار نشود مصالح و منافع حاکمان مستبد، حقوق ملی ایرانیان از جمله تمامیت ارضی را با خطر مواجه خواهد ساخت. تاکید می کنیم ، از آنجا که این رژیم از مردم ایران نمایندگی نمیکند، قراردادهای امضا شده با غاصبان حاکمیت مردم و نمایندگان ولایت مطلقه اعتبار ندارند و تعهدی را برای مردم ایران ایجاد نمی نمایند.
در تاریخ صد ساله اخیر ،بدون اطلاع و رضایت مردم ایران، بنا بر عهدنامه های خائنانه بخش هایی از خاک وطن جدا و به بیگانگان داده شده است.
● در اسفندماه ۱۲۰۶ در پی شکست ایران در جنگ با روسیه تزاری که در اثر بیکفیاتی حاکمان وقت ایران اتفاق افتاد، نمایندگان ایران، و روسیه در روستای ترکمانچای عهد نامهای را امضا کردند که بنا بر آن در مجموع نزدیک به سی هزار متر مربع ،شامل بخش هایی از ایران جدا و به ارمنستان کنونی، آذربایجان وترکیه تعلق گرفت و دریای مازندران نیز از خاک ایران جدا شد. بنا براین تعهد نامه ایران از حق داشتن نیروی دریایی در دریای مازندران منع شد.
با سقوط رﮊیم تزاری و استقرار رﮊیم اتحاد جماهیر شوروی در روسیه، در سال ۱٣۰۰ قراداد جدیدی بسته شد که بنا بر آن سهم ایران و شوری از دریای مازندران برابر اعلان شد. در فصل یازدهم این قرار داد دولت شوروی روسیه به صراحت تعهد میدهد:
در نخستین فصل از فصول بیست و شش‌گانه قرار داد ۱۹۲۱/۱۳۰۰ آمده‌است: ” دولت شوروی روسیه مطابق بیانیه‌های خود راجع به مبانی سیاست روسیه نسبت به ملت ایران رسماً اعلان می‌نماید که از سیاست جابرانه که دولت‌های مستعمراتی روسیه که به اراده کارگران و دهاقین این مملکت سرنگون شدند نسبت به ایران تعقیب می‌نمودند قطعاً صرف نظر می‌نماید.
” مطابق اصول بیان شده در فصل هشتم این قرارداد ،عهدنامه منعقده در دهم فورال (فوریه) ۱۸۲۸/۱۲۰۷ مابین ایران و روسیه در ترکمانچای نیز که فصل هشتم آن حق داشتن بحریه را در بحر خزر از ایران سلب نموده بود از درجه اعتبار ساقط است لهذا طرفین معظمتین متعاهدتین رضایت می‌دهند که از زمان امضاء این معاهده هر دو بالسویه حق کشتی‌رانی آزاد در زیر بیرق‌های خود در بحر خزر داشته باشند.
در سال ۱۹۴۰ نیز قراردادی بین دولت ایران و اتحاد جماهیر شوری امضاء شد که بر مشاع بودن دریای مازندران بین دو کشور تاکید دارد.
در بند ۱٣ قید شده است: طرفین متعاهدین بر طبق اصولی که در عهدنامه مورخ ۲۶ فوریه ۱۹۲۱ بین ایران و جمهوری متحده سوسیالیستی شوروی روسیه اعلام گردیده است موافقت دارند که در تمام دریای خزر کشتی هایی جز کشتیهای متلق به ایران یا اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی یا متعلق به اتباع و بنگاههای بازرگانی و حمل و نقل کشوری یکی از طرفین متعاهدین که زیر پرچم ایران یا پرچم اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی سیر مینمایند نمی توانند وجود داشته باشند.
● در سال ۱٣۱۶ شمسی در سعد آباد بین چهار کشور ایران، افغانستان،عراق و ترکیه پیمانی امضا شد که بنا بر آن، این چهار کشور، متعهد شدند از تعرض به همدیگر خود داری کنند، این پیمان اما موجب شد تا با امضای رضا شاه که توسط کودتای انگلیسی به سلطنت رسیده بود با نقض تمامیت ارضی ایران بخش هایی از خاک وطن ،به سه کشور دیگر امضا کننده واگذار و از کشور جدا شوند. بنا بر این پیمان، قسمتی از ارتفاعات آرارات که دارای موقعیت سوق‌الجیشی بود به ترکیه داده شد. خط مرزی ایران و عراق به زیان ایران تعیین شد زیرا اداره کامل اروندرود به عراق واگذار گشت و منابع نفتی واقع در غرب کشور در اختیار عراق قرار گرفت . افغانستان هم با امضای این پیمان از ادعای ارضی و تلاش احتمالی ایران برای بازگرداندن مناطق تاجیک‌نشین به ایران مصونیت یافت. بدین ترتیب سه کشور عراق و افغانستان و ترکیه سود برده و ایران زیان دید. برنده بزرگ اما استعمار گر پیر، انگلیس بود.
● در سال ۱٣۵۰ بحرین ، با فشار انگلستان ،در پی مذاکرات پشت پرده با شاه و به دنبال یک نظر سنجی ساختگی، بحرین که چهاردهمین استان ایران بود از ایران جداشد.
هموطنان
ما بارها هشدار دادهایم نظام ولایت مطلقه که ناقض استقلال و آزادی است ،موجودیت ایران را به خطر انداخته است و ادامه آن هر روز از روز پیش این خطر را جدیتر می گرداند.آنان که میکوشند وجود این رژیم را با ایران گره بزنند و این دروغ بزرگ را تکرار میکنند و میترسانند که اگر این رژیم نباشد ایران با خطرها از جمله خطر تجزیه مواجه خواهد شد، فریبکار و دستیار رژیم جنایت و خیانت پیشهاند. بحرانها، از گروگانگیری، ادامه جنگ، بحران هستهای، اقتصاد و طبیعت ویران شده، پایمال کردن منزلت و کرامت انسان ایرانی و…. همه بیانگر خطر های بزرگ و هشدار دهنده هستند که بانی آنها این رژیم است.
رژیم ولایت مطلقه که اینک تبدیل به مافیای نظامی مالی شده است، در ضعف کامل به سر میبرد و نگران است که اعتراضات مردمی به جنبش عمومی سر باز کند. بریده از مردم و منزوی در درون، برای بقای خود نیازمند حمایت خارجی است بنا بر این به قدرتهای بیگانه امتیاز میدهد.
هشدار که،امضای رژیم حقوقی دریای مازندران ، چشم پوشی از مشاع بودن دریای مازندران و واگذاری بخش عمده ای از سهم ایران به روسیه و جمهوریهای جدا شده از شوروی سابق که حتی تعجب کارشناس و نماینده روسیه را نیز بر انگیخت، آخرین باجدهی نخواهد بود. ایران در خطر است . تنها اعتراض و جنبش عمومی مردم ایران میتواند ایران را از کام خطر بیرون بکشد تا با استقرار حق حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش و بر قراری دولتی حقوقمدار، دست قدرتهای بیگانه از تعرض به حقوق مردم ایران کوتاه گردد.
مجامع اسلامی ایرانیان
۲۴ مرداد ۱۳۹۷