نویسنده: Hilmar Schmund
مترجم: علی شفیعی
اپیدمی شناسی: محدود کردن تماس میان مردم غلبه بر ویروس کرونا نیست. این عمل تنها بدست آوردن زمان بیشتری است.
هزینه و مشقت خانه نشین گشتن سخت بودند. به مدرسه و کودکستان نرفتن، گردش و خرید نکردن، مسافرت تفریحی نرفتن و اجازه ورود به سینما، تئاتر و ورزشگاه را نداشتن، همگی سخت بودند و هستند. ولی اینگونه اقدامات تأثیر خود را نشان میدهند، کشور دوباره دارد نفس میکشد و بسیاری از شهروندان تمنای عادی شدن همه چیزها را دارند.
ولی در حال حاضر بجای اعلام رفع خطر از سوی کارشناسان متخصص ویروس شناسی، آنان اعلام خطر و اخطار میکنند: طوریکه انستیتوی روبرت کوخ ( یکی از مهمترین انستیتوی مستقل شناخت بیماریهای مصری و واگیر در آلمان فدرال است. مترجم) در ماه مارس اخطار کرد، شاید در تابستان، « حداکثر در پائیز و یا زمستان»، بازگشت دومین موج اپیدمی ویروس کرونا کشور را زیر فشار خطرات خویش قلع و قمع خواهد کرد. در نتیجه بسیاری از بیمارستانها به مرز نا توانایی های خویش خواهند رسید.
در مورد اخطار فوق، همه اپیدمی شنا سان نامدار هم نظر هستند. سئوال اصلی این نیست که آیا چنین اتفاقی خواهد افتاد؟ بلکه این است که چه زمان این امر واقع خواهد گشت. حتی خیلی بیشتر از این: اگر ویروس Sars- CoV-2 دوباره باز گردد، پیامدهای آن خیلی بیشتر و بد تر از بار اول خواهند گشت.
کیریستیان دوروستن، رئیس بخش ویروس شناسی بیمارستان شاریته برلین ( یکی از مهمترین و بزرگترین بیمارستان در اروپا: مترجم) در پیام ویدئویی خویش اخطار میکند: « یک چنین موج واگیر جدید طبیعتاً قوت و نیرویی کاملاً دیگر خواهد داشت. »
ولی چطور ممکن است حتی اقدامات اضطراری دولت که تأثیرات جانبی آن قویترین اقتصادهای ملی در جهان را به زانو درآورده، قادر نگردد بر دشمنی بسیار کوچک و ناچیز چون ویروس کرونا چیره گردد؟ چرا محدودیتهای تماس برقرار کردن انسانها با یکدیگر، با هزینه های میلیارد دلاری، قادر نیستند، پیشروی و چیرگی این دشمن کوچک را متوقف کنند، بلکه فقط پیش از آنکه ویروس بار دیگر به جنب و جوش خود ادامه دهد، سرعت آنرا کند تر کردند؟
توضیح این چرا ها در بدو امر شگفت انگیز بنظر میآید، ولی خیلی ساده هستند: تا کنون اماکن پیدایش و شیوع ویروس در جاهای مشخص خاصی بودند، مثل شهرهای هاینس برگ یا روزن هایم در آلمان ( و یا شهرهای قم و مشهد در ایران: مترجم). ولی موج دوم شیوع ویروس برعکس از نقاط کمی احتمالاً حرکت نخواهند کرد، بلکه از عمق فضاهای گوناگون، از شمال به جنوب و از شرق کشور به غرب و برعکس. یعنی از همه جای کشور و بطور سراسری و فراگیر پیشروی خواهد کرد.
ویروس واگیر کوید 19 در مقابل خانه های مسکونی در امتداد خیابانها توقف نمیکند، در جلو تابلوهای شهرها و دهات نمی ایستد و مرزهای کشورها برایش هیچ اهمیتی ندارند. این ویروس بدون نمایان شدن خود را از مکانی به مکان دیگر گسترش میدهد تا جایی که دیگر هیچ نشانی از شهرها و روستاها و اماکن مسکونی باقی نمانده باشد. دوروستن، رئیس بخش ویروس شناسی روند فوق را اینطور توصیف میکند:
« ویروس کرونا از هم اکنون برای هفته ها و ماههای آینده و حتی تمام تابستان خود را در همه جای کشور آلمان ( و دیگر کشورهای جهان نیز: مترجم) پوشش و گسترش میدهد. »
وقتی در هر استان تنها چند انسان مبتلا به ویروس کرونا، در واقع خیلی کمتر از گذشته، میشوند. این امر جلوه ای تنش زدا دارد. در اینصورت مشکل بزرگی بنظر نمیآید. ولی مسئله به این سادگی ها نیست. توزیع و پوشش سراسری ویروس کرونا سبب خواهد گردید که در هر محل و مکانی در کشور بطور کاملاً غیره مترقبه و با سرعت شدیدی اپیدمی جدید شعله ور گردد.
امر فوق را اینطور میتوان به تصور درآورد: سیر و سیاحت کننده گان در جنگل آتش روشن میکنند. جرقه های این آتش درختی را می سوزاند. جنگلبان ها درخت فوق را خاموش میکنند و خیال میکنند که مشکل حل شد. وقتی آنان دیگر آنجا حضور ندارند، زغال های گداخته شده در درون چوبهای درخت شروع به پیشروی و گسترده شدن میکنند. در این هنگام کافی است بادی بسیار ملایم بورزد، آتشی با وسعت و سرعتی بسیار شدید ایجاد میشود.
دقیقاً همین امر در مورد موج دوم گسترش ویروس کرونا نیز صدق میکند. واگیری ویروس بشکل نا معلوم، و بطور پوشیده و پنهان به انسانها سرایت میکند، ولی اینبار بسیار کندتر از گذشته.
عین همین امر در مورد « گریپ اسپانیایی » نیز در صد سال پیش صورت گرفت. پس از پایان موج اول، در پائیز امسال ویروس کشنده در بسیاری از شهرها دوباره باز خواهد گشت. و در دومین هجوم خویش بسیاری را قلع و قمع خواهد کرد.
در آینده مسئله دیگر این نیست که تنها مکان پیدایش و سرایت کننده ویروس را در قرنطینه نگاه دارند، بلکه بیشتر تمامی مناطقی را که ویروس در آنها شعله ور گشته است. اگر حکومت محدود کردن بسیاری از تماسها میان انسانها را قبول کرد بردارد، آنطور که پژوهشگران « پیشگام هلم هولز » در یکی از مواضع خویش اخطار میکنند: « فعالیت واگیری ویروس بدون ممانعت بار دیگر به حرکت خواهد افتاد و در خلال کمتر از چند ماه نظام پزشکی را بشدت زیر فشار خواهد گذارد. »
این محققین توصیه میکنند، از این فرصت پر هزینه بدست آمده بایستی استفاده کرد تا « اپیدمی بطور مداوم قابل مهار و کنترل در آورد. »
دومین هجوم ویروس بطور تخمینی ابتدا در چند ماه آینده شروع خواهد شد. ولی امروز میتوان تصمیم گرفت و مصمم گشت که کشور آنرا مهار و تحت کنترل خویش در آورد.