سوزدل
   اگر انسان‌ فاقد استعداد دوستی بود و دوست داشتن و دوست داشته شدن حقی از حقوق انسان نبود، زندگی اگر هم شدنی بود، به آتش غم می‌سوخت. این امر که زندگی بر روی زمین پایان‌پذیر است اما دوستی جاودانه می‌پاید گواهی می‌دهد که مرگ پایان زندگی نیست. تسلی بخش مرگ دوست نیز دوستی است که بر جا می‌‌گذارد. با وجود این، فقدان دوست دل را می‌سوزاند.
     امروز، به ساعت 10 صبح، در شهر فرانکفورت، دوست و همکار گرامی من، آقای مجید کمالی چشم از جهان فرو بست. دوست و همکار سخت‌ترین سالهای زندگی بود. همکاری او در نشریه انقلاب اسلامی، کاری که همواره سخت بود و گاه طاقت شکن می‌شد، کاری که داوطلبانه بود و هست، یکی از کارهای این دوست بس پرکار بود. همکاران او، همه، سوز در دل دارند.
     این استعداد درخدمت وطن، می‌دانست که به استقامت می‌توان بر مرگ غلبه کرد. به تن مرد اما به مثابه دوست، بمثابه استقامت، ماند. زمان استقلال و آزادی ایران فرا می‌رسد و ایران مستقل و آزاد تاریخ استقامت بی‌خدشه ایستادگان بر استقلال و آزادی و روش کنندگان استقلال و آزادی را، همچون الگوهای زندگی، در میان خویش خواهند یافت.
     همسر گرامیش سرفراز است که همسری چون او داشت و فرزندان عزیز او به داشتن پدری چون او به خود می‌بالند. دوستان او دوستی که او بود را از دست داده‌اند اما دوستی اورا با خود و خود را با او در دل دارند و می‌دانند راه کار این‌است: تسلیم  به جبار هرگز و استقامت برحق همواره.
     لطف و فضل خداوندی شامل حال او باد.

ابوالحسن بنی‌صدر
19 بهمن 1395 برابر 7 فوریه 2017