یادآوری کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ علیه حکومت ملی دکتر محمد مصدق که توسط دو قدرت سلطه گر، آمریکا و انگلیس و عوامل داخلی آنها انجام گرفت از جهت حافظه تاریخی که نقش عمده‌ای در آینده کشور دارد، از اهمیت به سزایی برخوردار است.
یاد آور می شویم که هرگاه جنبشی که هدف را استقرار استقلال و آزادی و رسیدن حاکمیت به مردم قرار دهد، لاجرم نیازمند الگو و الگوهایی است که در شرایط دشوار و بحرانی پاسدار استقلال و آزادی و مدافع حقوق مردم و حقوق ملی کشور باشند. از این روست که پس از پیروزی انقلاب ضد استبدادی و استعماری مردم ایران در سال ۵۷، دو جریان وابسته به قدرتهای خارجی و استبداد ولایت فقیه، علیرغم اعتراف قدرت های سلطه گر به کودتا (آخرین آنها، وزیر امور خارجه پیشین انگلستان در مرداد ۱۴۰۲)، گروهی هنوز کودتای ۲۸ مرداد را انکار می نمایند و عده ای دیگر که علیه آرمان ها و اهداف انقلاب یعنی استقرار حاکمیت جمهور مردم در کودتا همراهی نمودند، و هر دو دسته در تخریب چهره دکتر محمد مصدق هم صدا و هم هدفند.
با کودتا در ۲۸ مرداد ١٣٣٢ علیه حکومت ملی دکتر محمد مصدق که کوشید تا به مشروطیت و نظام سلطنتی مشروطه که با کودتای رضاشاه و استبداد او مخدوش و پایمال شده بود، عینیت ببخشد، استبداد شاه استقرار یافت و با ایجاد اختناق و بسته شدن فضای سیاسی خلائی سیاسی ایجاد شد تا عمدتاً توسط روحانیتی که بعدآ معلوم گشت برخی از آنها در کودتای ۲۸ مرداد از عوامل وابسته به قدرته ای سلطه گر و یا از جانبداران آنها بودند پر شود و بدین ترتیب در غفلت عمومی از خطر بازسازی استبداد، امکان کودتایی دیگر علیه نظام جمهوری و حق حاکمیت مردم بر سرنوشت، این بار در خرداد ۱۳۶۰ فراهم گشت. از این روست که به جرأت می توان گفت که نظام ولایت مطلقه فقیه، نتیجه مستقیم کودتای ۲۸ مرداد ١٣٣٢ است.
یکی از امور واقع مستمر این است که هر بار، با ایجاد فکر جمعی جبار توسط زورپرستان که هدفی جز رسیدن به قدرت ندارند، نقش الگو‌های جانبدار حقوق مردم و استقلال و آزادی، در جنبش ها کم می شود، خطر بازسازی استبداد و دور شدن از حاکمیت ملی نزدیک و نزدیک تر می شود. اینک که نظام ولایت مطلقه در تعادل ضعف ها گرفتار و نگران بروز یک جنبش همگانی فراگیر است، باید هشیار بود تا این دور باطل و مدار بسته ایجاد نشود و تلاش ها و خون کسانی که در راه استیفای حقوق و استقلال و آزادی به شهادت رسیدند، به هدر نرود.
مجامع اسلامی ایرانیان،
۲۸ مرداد ۱۴۰۲