با رشد به همه صفات بینهایت خداوند (بسم الله)
گروههای برتری طلب و طبقات چشم پرکن که ملاء و مترف و غیرو هستند، برای تحریف مسیر برابری و یگانگی در موازنه مبنی بر عدم زور و مبنی بر حقوق ذاتیِ و ارائه شده توسط موسی (که قصدش را بیان کرده است، و آن را رشد بنی اسرائیل نامیده)، و برای حذف جریان توحیدی در ادامه سوره اعراف می گویند که:
قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِ فِرْعَوْنَ إِنَّ هذا لَساحِرٌ عَلِيمٌ (۱۰۹)
سحر یعنی دروغ و فریب و ترس ناشی از تمرکز نیروهای قدرت و ثروت متمرکز، و مبلغان توجیه گرِ قدرت، و عقلِ قدرتمدار ،
بزرگان قوم فرعون گفتند: راستى اين جادوگر و فریبکار و خدعه گری دانا است (۱۰۹).
يُرِيدُ أَنْ يُخْرِجَكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ فَما ذا تَأْمُرُونَ (۱۱۰)
كه مىخواهد شما را از سرزمين و پایگاه و مهد برتری طلبیتان بيرون كند، اكنون چه رأى مىدهيد (۱۱۰).
یعنی همان امر مستمر تاریخی، که همه ی برتری طلبان تاریخ به آن تکیه کرده و می کنند، و در مقابله با مسیر برابری، آزادی و صلح و رشد، به سانسور و تحریف و دروغ و فریب پناه می برند، و برای سد کردن مسیر برابری و یگانگی و رشد، به کاربرد زور و جنگ و دشمنی و تضاد و تلاشی، دست می یازند .
و برای توجیه تضاد و نظریه ی نادرستِ رشدِ بر مبنای برتری طلبی و کاربردِ زورِ خود، از تکذیب کنندگان برابری و یگانگی، و از دروغگویانِ توجیه کننده ی روابط طبقاتی و تضاد و توجیهِ دروغینِ کاربردِ زور و دشمنی و جنگ برای رشد انسان و جامعه کمک می خواهند .
یعنی برتری طلبی و وحدتِ بر مبنای کاربرد زور و طرح ریزی تقابل و تضاد، به جای وحدت بر مبنای عدم کاربرد زورو برابری و صلح و رشد.
بر خلاف این واقعیت که در تضاد و جنگ، این قدرت است که رشد میکند، و در صلح این انسان است که رشد میکند. جاءَالسَّحَرَةُ فِرْعَوْنَ قالُوا إِنَّ لَنا لَأَجْراً إِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغالِبِينَ (۱۱۳) جادوگران یعنی فریب کاران و دروغگویان نزد فرعون آمدند و گفتند اگر ما غالب شديم آيا مزدى خواهيم داشت؟ (۱۱۳).
قالَ نَعَمْ وَ إِنَّكُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ (۱۱۴)
گفت آرى شما از مقربان خواهيد بود (۱۱۴).
خوب جزا و پاداش این روابط چیست ؟ آن جز قدرت و نزدیکی به روابط قدرت و تمرکز و تکاثر نیست
قالُوا يا مُوسى إِمَّا أَنْ تُلْقِيَ وَ إِمَّا أَنْ نَكُونَ نَحْنُ الْمُلْقِينَ (۱۱۵)
لقى: لِقَاءْ مقابله و روبرو شدن است فعل اين واژه- لَقِيَهُ، يَلْقَاهُ، لِقَاءً، او لُقِيّا و لُقْيَة است كه اين معنى در مورد ادراك حسى، يا بوسيله چشم يا عقل اطلاق ميشود. در آيه گفت: لَقَدْ كُنْتُمْ تَمَنَّوْنَ الْمَوْتَ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَلْقَوْهُ- آل عمران/ ۱۴۳).يعنى (قبل از اينكه مرگ را دريابيد آرزويش را داشتيد) و گفت:لَقَدْ لَقِينا مِنْ سَفَرِنا هذا نَصَباً- الكهف/ ۶۲).در مسافرتمان باين رنج و زحمت رسيديم.
تَلْقِيَة: بمعنى روبرو كردن و تفهيم و اعطا است در اقرب الموارد گفته «لقّاه الشّىء: طرحه اليه» در جوامع الجامع «لتلقّ القرآن» را داده شدن و تفهيم گفته است. وَ إِنَّكَ لَتُلَقَّى الْقُرْآنَ مِنْ لَدُنْ حَكِيمٍ عَلِيمٍ نمل: ۶. تو قرآن را از جانب خداى حكيم و دانا تفهيم ميشوى یعنی فکر و روش و سیستم عملی قرآن با خود ارتعاشی ایجاد میکند که تو را مرتعش کرده و با خود همساز میکند آنهم يكنوع روبرو شدن و تاثیر متقابل است. مثل القای شادی و عظمت، وَ لَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُوراً انسان:۱۱. و القای آنها بهجت و سرور است.
گفتند :ای موسی تو سیستمت را به حرکت در می آوری و با ارتعاش آنها و با ریتم آنها القا میکنی یا ما باید سیستم خود را عملی و مرتعش کرده به راه بیندازیم ؟
قرآن فرمايد: قالَ أَلْقُوا فَلَمَّا أَلْقَوْا سَحَرُوا أَعْيُنَ النَّاسِ وَ اسْتَرْهَبُوهُمْ وَ جاؤُ بِسِحْرٍ عَظِيمٍ (۱۱۶)
رهب : الرَّهْبَة و الرُّهْب: احساس عظمت با دور انديشى و فرو رفتن فرد و جامعه در خود و تنها شدن، در آيات: (لَأَنْتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً- ۱۳/ حشر) و (جَناحَكَ مِنَ الرَّهْبِ- ۳۲/ قصص) كه- الرُّهْب- هم خوانده شده يعنى فرو رفتن در خود ناشی از احساس عظمت واقعی یا فریب.
( لَأَنْتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِي صُدُورِهِمْ مِنَ اللَّهِ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَفْقَهُونَ- ۱۳/ حشر- شما در دلهايشان از خدا پر عظمت تريد زيرا ايمان به خدا ندارند و نمىفهمند و از شما در خود فرو مىشوند).
در این آیات ارتباطی بین القا و رهب بیان میشود که معنی حرکت و ارتعاش و ارتباط بین حرکت و مبارزه و ریتم و ارتعاش با یکدیگر را نشان داده بیان میکند : گفت شما سیستمتان را به حرکت در آورید و فعال کنید، یعنی سیستم برابری و یگانگی و عدم کاربرد زور سیستم دفاعی و در بر گیرنده سیستم متجاوز است و همچنین، از متن آیه مشخص است که سیستم آنها شروع میکند به حرکت و ارتعاشی بر مبنای فریب و خدعه، برای ایجاد انزوا و در خود فرو رفتگی و کز کردکی، و ایجاد احساس تنهایی انسانها در مقابل زور و دروغ و فریب مبتنی بر کاربرد زور و برای تجاوز به حقوق فرد و جمع و جلوگیری از حرکت فرد و جمع، حس فرو رفتگی در خود و ایجاد یاس و انزوای انسانها ناشی از نفی حقوق ذاتی و محدود کردن سیستم فکری و عملی انسانها.
آيه صريح است در اينكه در چشمها تصرف كردهاند، (یعنی فریب داده اند یا ترسانده اند، برای اینکه هر فرد را در خود فرو برند و احساس تنهایی و افسردگی کنند، تا اعتماد بنفس برای مبارزه و حرکت برای برابری و یگانگی و در جمع بودن و موازنه عدمی را از دست بدهند،) نه اينكه واقعا چیزی را بوجود آورده باشند و سیستمی را ایجاد و رشدی ایجاد کرده باشند .
سعی و تلاش آنها واقعی نیست و نتیجه ی عملی ندارد و فقط به نظر می آید، برای این است که، مردم در سیستمهای طبقاتی سطحی نگر و شکل گرا و گنده بین می شوند.
تفاوت سیستمهای رشد یاب توحیدی و با دید ظریف و دقیق، با سیستمهای طبقاتی و برتری طلب، و بزرگ شونده و گسترش یابنده، در همین دید ظریف و تفاوت:
بین حرکت رشد یاب و همه جانبه و همگانی در سطح و عمق فرد و جامعه و با افق بینهایت برای برابری و صلح، که به رشد همه جانبه می انجامد ، ( مبتنی بر حقوق داتی فردی و جمعی )
و سیستم دارای حرکت سطحی و مبتنی بر توسعه روابط تمرکز و تکاثر و در نزد طبقات برتری طلب و بزرگ شونده، برای منافع محدود و کوته نظرانه و بدون رشد و سقوط کننده در سیستم بسته، ارتجاعی و عقب رونده، ( حکومت اقلیتی بر همگان ) که این به تضاد و تلاشی می انجامد ، می باشد .
ابزار و وسیله عمل سیستمهای طبقاتی و برتری طلبها چیست ؟
حقیق بودن ؟ انطباق با حقوق ذاتی و حقیقت و مسیر رشد در هستی؟ خیر.
ابزار عمل سیستمهای طبقاتی و برتری طلب، القای واقعی و صحیح بودنِ توسعه ی شکلی و سطحی، و مبتنی بر تمرکز و تکاثر و تضاد، و رشد نشان دادن وحدت و حرکت بر مبنای کاربرد زور، همچنین القای غیر صحیح و ضد رشد بودنِ روش برابری و یگانگی، و ضد رشد نشان دادنِ موازنه ی عدمی و عدم کاربرد زور همه جانبه و همگانی و همه زمانی است.
در آیات بعدی نوع رو در رویی سیستم پشتیبان موسی با سیستم شرک و طبقاتی مشخص می شود :
وَ أَوْحَيْنا إِلى مُوسى أَنْ أَلْقِ عَصاكَ فَإِذا هِيَ تَلْقَفُ ما يَأْفِكُونَ (۱۱۷)
أفک: إفك هر چيزى كه وجهه شايسته و نيكويش كه بحقّ سزاوار آن است تغيير يافته از اينرو هر بادى و نسيمى كه از مسير اصليش عدول كند. افك به معناى گرداندن هر چيزى است از صورت اصليش، و لذا به دروغ هم” افك” اطلاق مىشود. افک نادرستیها و دروغها است.
لقف گرفتن با هوش و زیرکی و رو کردن واقعیات برای همگان است. لقف: اين واژه كه بصورت- لَقِفْتُ، أَلْقَفْتُهُ، تَلَقَّفْتُهُ- در اين سه باب بكار مي رود به معنى گرفتن است.
اما نه گرفتن با دست و دهان بلكه، با هوش و فطانت و زيركى چيزى را دريافت كردن و گرفتن.
اين آيه در باره عصاى حضرت موسى است كه هر چه ساحران بافته بودند بلعيد و از بين برد، اما نه گرفتن با دست و دهان، بلكه گرفتن با هوش و فطانت و با زيركى چيزى را دريافت كردن و گرفتن.
و وحی کردیم ما به موسی که رو در رو کن نیروهای پشتیبان را، پس آنگاه سیستم برابری و یگانگی و عدم کاربرد زور، همه زیربناهای سیستم آنها را خواهد بلعید و نابود خواهد کرد آنچه را که آنها با دروغ و نادرستی تغییر سمت و جهت خواهند داد، سیستم موسی بسیار با هوشتر و کاراتر و رشد یابنده تر از سیستم تمرکز و تکاثر قدرت و ثروت است و به طور اساسی آن را خواهد بلعید .
فَوَقَعَ الحَقُّ وَ بَطَلَ مَا كاَنُواْ يَعْمَلُونَ(۱۱۸)
حق : بینات، روش و حرکت رشد یابنده دائمی، فکر و عمل روشن و رشدیاب. بطل : بَطُلَ دَمُهُ- در وقتى كه كسى كشته شود و ديه و خونبهائى از آن حاصل نشود، بكار مىرود. «بطل …: فسد، او سقط حكمه و ذهب ضياعا و خسرا»
«لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى» بقره: ۲۶۴، صدقات خويش را با منّت و اذيّت باطل و بى اثر نكنيد «قالَ مُوسى ما جِئْتُمْ بِهِ السِّحْرُ إِنَّ اللَّهَ سَيُبْطِلُهُ» يونس: ۸۱، موسى گفت آنچه آورديد سحر است خدا حتما آنرا بى اثر ميكند «وَ لا تَأْكُلُوا أَمْوالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْباطِلِ» بقره: ۱۸۸ اموال خويش را ميان خود بنا حق نخوريد.
باطل:رشد مقطعی و حرکت کاهنده و بدون رشد دائمی، یا حرکت غیر دائمی و جذب شونده در مسیر و کاهنده،
( بَلْ نَقْذِفُ بِالحْقِ عَلىَ الْبَاطِلِ فَيَدْمَغُهُ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٌ وَ لَكُمُ الْوَيْلُ مِمَّا تَصِفُونَ(۱۸) سوره انبیاء
بلکه ما حق و روش حرکت رشد یابنده دائمی مبتنی بر سیستم باز و افق بینهایت را، بر باطل یعنی حرکت و روش حرکت کاهنده و تحلیل رونده و بر مبنای سیستم بسته با افق محدود و نابود شونده می اندازیم، پس باطل را نابود می کنیم و باطل می رود.
باطل چون هدفش استراتژیک و بینهایت نیست و بنا بر این، هدفش بینهایت نخواهد بود و در نتیجه قادر به حرکت دائمی رشد یابنده نیست، و چون هر حرکت و هر مرحله آن نیز برای بینهایت نیست، مرحله بندی رشد آن نیز بنا بر امکانات و استعدادها نیست.
هدفِ باطل، نسبت به هدف حق و افق بینهایت حق و هدف بینهایت آن، هدف کوتاه مدت و نزدیک بین، لعب و بی‌هدفی است و بنا بر این، هر هدف کوتاه مدت و سطحی نگری باطل و در مسیر حرکت جذب شدنی است و قادر به حرکت دائمی و رشد یابنده نیست.
باطل، در مقابل حق و مرحله بندی برای هدفِ بینهایت حق، کوتاه مدت و سطحی و بی‌دقتی و درجا زدن و عقب گرد و گیجی است مانند نابینا بودن و دور خود گشتن است )
پس رشد دائمی و بعثت دائمی واقع شد، و حرکتِ بدونِ هدفِ بینهایت، کاهنده و نابود شونده شد، بنا بر این سیستم مبتنی بر حقوق ذاتی و واقعی خود را ثابت کرد و رشد دائمی خود را نشان داد و واقع شد، و سیستم تمرکز و تکاثر ، زمینگیر و متوقف ماند و رشدش محدود و کاهنده گردید، و روشن شد که تنها در حقوق ذاتی و برابری و یگانگی و به سوی هدف بینهایت میتوان رشد دائمی نمود، و سیستم برتری طلبی و نابرابری و ستم و تمرکز و تکاثر، کاهنده بوده و به تضاد و تلاشی خواهد رسید .
فَغُلِبُواْ هُنَالِكَ وَ انقَلَبُواْ صَاغِرِينَ(۱۱۹)صَاغِر: كسى است كه به منزلتى ناچيز و پست و دون، خشنود است پس مغلوب شدند برتری طلبان به علت برتری طلبی و کاربرد زور، و به علت شکست به تحقیر رضایت دادند و هر تغییری در برتری طلبان به شکست و تحقیر خواهد انجامید و هر شکست و تغییری در برتری طلبان تنها در سمت تحقیر آنها خواهد بود و نه در جهت صلح و اصلاح و رشد.
أُلْقِىَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ(۱۲۰)
و ساحران فریبکار و توجیه کنندگان روش رشد مبتنی بر تضاد و تمرکز و تکاثر، و زور پرستان دروغگو، در برابر سیستم پشتیبان برابری و صلح و رشد و یگانگی به سجده افتادند، و شهادت دادند به برتری آن، و با سیستم رشد مبتنی بر برابری و یگانگی منطبق شدند.
قَالُواْ ءَامَنَّا بربِ الْعَلَمِينَ(۱۲۱)
و گفتند که ما به تنها روشِ رشدِ پرورش دهنده ی عالمیان، که رشد بر مبنای برابری و یگانگی و عدم تمرکز و تکاثر است ایمان آوردیم.
رَبِّ مُوسىَ وَ هَرُونَ(۱۲۲)
پرورش دهنده و هدف موسی و هارون، یعنی ما ایمان آوردیم به روش پرورش و رشد بر مبنای موازنه عدمی و برابری و یگانگی و صلح موسی و هارون، در همین جا مشخص است که تفاوت روش موسی و هارون با فرعون در چیست ؟
قَالَ فِرْعَوْنُ ءَامَنتُم بِهِ قَبْلَ أَنْ ءَاذَنَ لَكم اِنَّ هَاذَا لَمَكْرٌ مَّكَرْتُمُوهُ فىِ الْمَدِينَةِ لِتُخْرِجُواْ مِنَا أَهْلَهَا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ(۱۲۳)
فرعون گفت آیاایمان آوردیدقبل از اینکه من به شمااجازه دهم؟ همانااین مکرشما بودبرای اینکه ما را ازشهربیرون کنید؟
تفاوت روش موسی و هارون با فرعون در عدم تمرکز و مبتنی بر تکیه بر تلاش فردی و جمعی موسی و هارون و قوم او است، و روش فرعون مبتنی بر کنترل و تصمیم گیری فردی و گروههای چشم پر کن نخبه، و مبتنی بر خواست فرعون و دنباله روی برده وار و بدون تفکر و مبتنی بر زور.
لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَ أَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ ثُمَّ لَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ(۱۲۴)
پس به تحقیق که دست و پایتان را بر خلاف به تدریج قطع خواهم کرد و سپس همگیتان را به صلیب می کشم
در رابطه با روش دو طرف مبارزه قرآن در سوره اعراف می فرمايد : «فَلَمَّا أَلْقَوْا سَحَرُوا أَعْيُنَ النَّاسِ وَ اسْتَرْهَبُوهُمْ …» اعراف:۱۱۶
آيه صريح است در اينكه در چشمها تصرف كردهاند نه اينكه واقعا ريسمانها و سیستمهایی را بحركت آورده باشند.
همچنین در آیات زیر از سوره طه تاکید میکند که تلاش فرعون و دم و دستگاه زور تلاشی مبتنی بر ساخت و رشد واقعی نبوده بلکه مبتنی بر دروغ و فریب و تغییرات شکلی و سطحی بوده است :
قالُوا يا مُوسى إِمَّا أَنْ تُلْقِيَ وَ إِمَّا أَنْ نَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقى (۶۵)
همچنين آيه «فَإِذا حِبالُهُمْ وَ عِصِيُّهُمْ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ مِنْ سِحْرِهِمْ أَنَّها تَسْعى» طه: ۶۶.
اين نيز روشن است كه به خيال موسى چنين مي آمد كه آنها بسرعت حركت و رشد مي كنند نه اينكه آنها حركت و رشد مي كردهاند. برای اینکه زمینه ی قبلی تصور موسی و انسان در زیر سلطه، رشد را در تمرکز و قدرت و زور می بیند و خیال می کند.
فَأَوْجَسَ فِي نَفْسِهِ خِيفَةً مُوسى (۶۷)
پس به همین دلیل شکل گرفتن ناخود آگاه موسی در روابط طبقاتی و زور، موسی در خود احساس ترس از زور و فریب آنها کرد تا مبادا بتوانند همه را بترسانند و با دروغ و فریب و ترس، زور و رشد زورمدارانه را توجیه کنند.
قُلْنا لا تَخَفْ إِنَّكَ أَنْتَ الْأَعْلى (۶۸)
پس ما یعنی خداوند و هستی به موسی گفتیم که نترس همانا تو برترین و رشد یابنده‌ترین هستی، یعنی از آنچه آنها برای توجیه زور و رشد ناشی از نابرابری ساخته اند و هر چه دیگر هم کسی مانند آنها بسازد برتر و رشد یابنده تر هستی.
وَ أَلْقِ ما فِي يَمِينِكَ تَلْقَفْ ما صَنَعُوا إِنَّما صَنَعُوا كَيْدُ ساحِرٍ وَ لا يُفْلِحُ السَّاحِرُ حَيْثُ أَتى (۶۹)
و رو در رو کن آنچه از راه و سیستم رشد یابنده داری، آن با در برگرفتن با هوش و فطانت و با زيركىِ سیستمِ برابری و یگانگی و عدم کاربرد زور، همه زیربناهای سیستم آنها را خواهد بلعید و در خود جذب و هضم خواهد کرد، زیرا سیستمی بسیار با هوشتر و کار آتر و رشد یابنده تر از سیستم ساخته ی تمرکز و تکاثر قدرت و ثروت است و به طور اساسی آن را خواهد بلعید. چون آنها نه بر مبنای علم و راه رشد بلکه بر فریب و ترس ساخته شده اند و فریب و دروغ و ترس هیچ نتیجه‌ای نخواهد داشت و در هر حالی نتیجه‌اش تضاد و تلاشی خواهد بود.
همچنین در سوره بقره در آيات ۱۰۲-۱۰۳ ارتباط سحر به معنی دروغ و فریب و روش تمرکز و تکاثر، با القا و برای القای تنهایی و در خود فرو رفتگی همگانی و ایجاد تضاد و دشمنی و تلاشی از سطح تا اعماق فرد و جامعه روشن می گردد:
وَ اتَّبَعُوا ما تَتْلُوا الشَّياطِينُ عَلى مُلْكِ سُلَيْمانَ وَ ما كَفَرَ سُلَيْمانُ وَ لكِنَّ الشَّياطِينَ كَفَرُوا يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَ ما أُنْزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبابِلَ هارُوتَ وَ مارُوتَ وَ ما يُعَلِّمانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى يَقُولا إِنَّما نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلا تَكْفُرْ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُما ما يُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِهِ وَ ما هُمْ بِضارِّينَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ يَتَعَلَّمُونَ ما يَضُرُّهُمْ وَ لا يَنْفَعُهُمْ وَ لَقَدْ عَلِمُوا لَمَنِ اشْتَراهُ ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ وَ لَبِئْسَ ما شَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ (۱۰۲) وَ لَوْ أَنَّهُمْ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَمَثُوبَةٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ خَيْرٌ لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ (۱۰۳)
و تبعیت کردند آنچه را كه سدکنندگان راه برابری و رشد در صلح، در سیستم سلیمان انجام مي دادند و سلیمان از راه برابری و صلح و رشد خارج نشد و با آن مبارزه نکرد ، ولی سد کنندگان راه برابری و موازنه عدمی به ظلم و زورگویی کشیده شدند، و به تدریج سحر و دروغ و فریب را بمردم ياد مي دادند، و نيز آنچه را كه بر دو فرشته بابل، هاروت و ماروت نازل شده بود و یاد گرفته بودند را یاد می دادند، و یاد نمیدانند روش موازنه مثبت و تمرکز و قدرت متمرکز برای ایجاد در خود فرو رفتگی و ایجاد یاس و افسردگی را، مگر بعد از آنكه زنهار مي دادند كه ما برای دوری از این روشها انذار می دهیم، و اين علم را در ستم و ظلم و موازنه مبتنی بر زور بکار نبندید. و این چیزی بود که با آن تمرکز و تکاثر و جدایی انسانها را و در خود فرو رفتن را القا می کردند، و در نتیجه تضاد ایجاد می کردند، و با آن تا اعماق روابط اجتماعی جدایی و تفرقه و در خود فرورفتگی ایجاد می کردند و با آن حتی ميانه زن و شوهرها به مثابه کوچکترن واحدهای اجتماعی را بهم مىزدند.
آنها با این روش و آموزش در خود فرو رفتگی به هیچ کسی ضرر نمی زدند مگر کسانی که از وحدت بر اساس برابری و یگانگی و موازنه عدمی دوری می جستند، و این القای تنهایی و در خود فرو رفتگی با تفرقه و تضاد ناشی از تمرکز و موازنه مثبت به انسانها ضرر می رساند، و تبعیت افراد از موازنه مثبت و کاربرد زور باعث ضرر فرد و جامعه می شد و هیچ نفعی نمی رساند، و اين بود كه به تدریج چیزهایی می آموختند که سطحی و کوتاه بینانه بود و هیچ نتیجه دراز مدتی نداشت در جهت خلق و ایجاد و ایجاد برابری و رشد هم آهنگ نبود و به راحتی با تمرکز و ایجاد تضاد و در نتیجه تلاشی به همه ضرر می زدند (۱۰۲).
و اگر آنها ایمان می آوردند و اصول برابری و یگانگی و رشد ناشی از روح خداوندی را در خود حفظ می کردند، و بازگشت می کردند به روح خداوندی و رشد در مسیر جمیع صفات بینهایت خداوند بهتر بود برایشان، اگر مي دانستند (۱۰۳).
-سحر برای فریب و توصیه تمرکز و تکاثر به عنوان راه رشد است، ترساندن مردم و تجزیه و جدایی و تنهایی برای اثر بخشی ترس، و جلوگیری از بروز و برانگیختگی شمسِ درونِ انسانها و استعدادهای انسانها و توده‌ها در نتیجه ی ترس است، و اینها برای ایجاد احساس حقارت انسانها در مقابل قدرت و ثروت متمرکز، و نتیجه‌اش دوگانگی و تجزیه و تضاد عمیق تا پایین‌ترین ارکان جامعه خواهد بود.
-رهب یعنی در خود فرو رفتن ناشی از احساس عظمت واقعی و یا غیر واقعی و فریب، و این احساس تنهایی در برابر خداوند، به ارتباط رشد یابنده ی بین انسان و جامعه بسته، با بینهایت و خداوند و صفات بینهایت او در افق بینهایت و باز می انجامد.
در نقطه مقابل، این احساس تنهایی در برابر سیستم محدود و دروغ و فریب، به ارتباط غیر واقعی بین هر چیز با سیستم بسته با سیستم بسته دیگر و تضاد و بالا رفتن آنتروپی مثبت در نتیجه ی سیستم بسته و به ممانعت از برانگیختگی و بعثت رشد یاب انسان خواهد انجامید، منجر به در گور تنهایی و عدم رشد فرو رفتنِ فرد و جمع، در جهت هرچه بسته شدن سیستم، و محدودیت حرکت و رشد انسانها در سیستم بسته و در قبر کردن همگان می گردد.
علت اینکه همه ی دیکتاتوری‌ها و دیکتاتور‌ها از رنگ مشکی و ترساندن و حقیر کردن مردم استفاده می کنند همین ایجاد در خود فرو رفتگی و افسردگی و تنهایی و جلوگیری از رشد است.
وقتی سوال می فرماید که این چیست که در دست توست؟ چوب یا غیر آن نیست و تکیه گاه و نیروهایی است که موسی بر آنها تکیه دارد، خداوند موسی را نفرستاده است که گوسفند بچراند و عصای چوب خشک در دست بگیرد، به چوب خشک تکیه نمیتوان کرد مگر برای زور گفتن و تکیه گاهی واقعی نیست، وانگهی مگر انسانها گوسفند هستند که موسی با گوسفند تمرین کند ؟
هر کلمه و هر یه از قران اعماق و ظواهری دارد که باید راهیاب و راهگشای انسان باشد، اینکه از عصایی که موسی میگوید : من به آن تکیه میکنم ، به چوب خشک و یک عصا تلقی می کنند ، این نوشتن قرآن بر مبنای دست و عمل خود است ،
تکیه کردن به چوب خشک تک یا دو بعدی ممکن نیست و اگر ممکن باشد ضعیف و شکننده است و در رابطه با مسائل انسانی و اجتماعی کارساز نیست، ولی تکیه به یاران برابری و یگانگی و موازنه عدمی زور و کسانی که در این هشت سال و قبل از آن در مبارزه ساخته شده بودند ممکن است.
آن سبطی که با قبطی دعوا میکرد که بود و در کجا و از کجا ساخته شده بود؟ این نیروهای مرتبط با موسی، از قبل از کشتن مرد قبطی بوده اند و ساخته شده اند و دعوای موسی با مرد قبطی در پشتیبانی از مرد سبطی یعنی نیروی پشتیبانی و تکیه گاهی موسی در این جریان بوده است، و اشتباه موسی در پشتیبانی بدون درک حق بودن و بر مبنای موازنه مثبت و صرفا بنا بر طرفداری از سبطی بوده است.
چرا اینجا می فرماید که : و لی فیها مارب اخری ؟
در آيه «وَ لِيَ فِيها مَآرِبُ أُخْرى» (طه ۱۸) كه موسى بخدا عرض كرد: مرا در آن عصا حاجتهاى ديگرى است. أرب: أَرَب نياز شديدى كه با درك آنها اقتضاى چاره جوئى براى دفعش بوجود مىآيد،
مثلا چه چیزی بوده است؟ نیازهای او؟ که آن را بسوزاند با آن غذا درست کند؟ ویا اینکه مردم را با آن کتک بزند و حد بزند؟ حقوق ذاتی انسانها که نیاز هر انسانی در هر مکانی وزمانی است مثل سیر شدن و کار کردن و دیگر نیازهای اساسی انسانی.
-آن مجموعه‌های جمع شونده، ومتحدشونده، ویگانه شونده با من است، که پشتیبان من است و آن را پشتیبان و نگهدارنده قرار دادم، و سیستمی است که، برای تامین هر نیاز اساسی و حقوق اساسی در راه رشد انسان و اجتماع، پشتیبان و راهنمای فرد و جمع و رشد یاب است. و این سیستم است که در حرکت خود به علت قابلیت رشد و برانگیختگی خودانگیخته‌ای که پیدا کرده است، باعث نگرانی موسی در از دست دادن قدرت و راهبری می شود که خداوند به او می فرماید نترس بیا جلو و کنترل آن را بدست بگیر،
-قرآن فرستاده شده تا امور مستمر تاریخ را بیان کند، طوری که انگار همگان با آن بوده اند و الگو برداری کنند، برای بیان امور مستمر تاریخی و راه حلهای رشد یابنده برای آنها در طول تاریخ، و این بیان و روشنگری برای برانگیختن برآیند و مجموعه سیستمهای پشتیبان انسانی و اجتماعی و منافع ناشی از حقوق آنها بکار می رود، این سیستم پایه ی ثعبان است و پایه همه ی داستان مبارزه موسی در قرآن .
عصا سیستمی توحیدی است که در فکر و عمل برانگیخته می شود به طور خود ساخته و خودانگیخته که در همه ی مراحل بعد پشتیبان و یار موسی است، و کلید داستان موسی است .عصا به معنی سیستم پشتیبان است و توکوا به معنی تکیه تنها نیست بلکه بسیار وسیعتر از تکیه کردن تک وجهی به چوب یا هر چیز دیگر است.
عصا ظرف پشتیبان و نگهدارنده موسی است ظرف اجتماعی و سیاسی و فرهنگی و اقتصادی او است.{ وَ أَوْحَيْنا إِلى مُوسى أَنْ أَلْقِ عَصاكَ فَإِذا هِيَ تَلْقَفُ ما يَأْفِكُونَ (۱۱۷)
یعنی هر چه که، آنها خواستند که رشد و تعالی را روش قدرت و کاربرد زور بنامند، و آنرا از مسیر توحید و صلح، به تضاد و قدرت ببرند، این سیستم برهم ریخت و با درک و هوش جایگزین کرد}
در پیگیری داستان موسی و سیستم پشتیبانی او یعنی عصای موسی این امر بسیار روشنتر می گردد :
وكأ: وِكَاء نگهدارنده يعنى ظرف و هر چيز نگهدارنده همه جانبه اشياء كه آنها را نگه مىدارد و محكم مىكند، عصاى من است، به آن تكيه مىدهم در حديث آمده است كه: «كان يُوكِي بين الصفا و المروة».در معنى، اين حديث گفتهاند، معنى ميان دو كوه صفا و مروة در مكه به نوعى راه رفتن تند يا دويدن مىپرداخت،
-با این تعریف از وکا و تکیه به معنی ظرف محافظ، متوجه میشویم که عصا پشتیبانی است همه جانبه و همه وجهی و همه زمانی و نمیتواند یک تکه چوب یا شیئ تک وجهی یا دو وجهی و همانند آنها باشد مانند ظرفی است همه وجهی، که تکیه گاه و پشتیبان سیستم برابری و یگانگی و موازنه عدمی است و سیستمی که موسی و مجموعه‌اش در آن با دوران و حرکت رشد یابنده دورانی، در برابر برتری طلبی و تمرکز و تکاثر از درون و بیرون حفظ می شده اند.
در مرحله بعد از رویارویی و القای ارتعاش و ریتم سیستم پشتیبان توحیدی، پس از رویارویی بین موسی و فرعون در نشان دادن برتری سیستم موسی بر سیستم فرعون و واقعی بودن سیستم موسی و غیر واقعی بودن و دروغ و فریب بودن سیستم فرعون در برابر آن، موسی با جلب همکاری بنی اسرائیل و معتقدانش برای خروج از سیستم فرعون عمل می کند.
و پس از فرار، به رود نیل و یا به قول قرآن بحر می رسند و در اینجا نیز بنا به فرموده قران، در سوره‌های طه و شعرا و دخان، می بینیم که با استفاده از همین نیروی پشتیبانی راه را در آب با قسمت کردن آب باز می کند.
سوره طه
وَ لَقَدْ أَوْحَيْنَا إِلىَ مُوسىَ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِى فَاضْرِبْ لهُمْ طَرِيقًا فىِ الْبَحْرِ يَبَسًا لَّا تخَفُ دَرَكًا وَ لَا تخْشىَ(۷۷)
فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بجُنُودِهِ فَغَشِيهُم مِّنَ الْيَمِ مَا غَشِيهُمْ(۷۸)
وَ أَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَ مَا هَدَى(۷۹)
و به موسى وحى كرديم: بندگان مرا شبانه حركت ده و بيرون ببر و براى آن در دريا راهى خشك از دریا بجوى و از فرو رفتن و گرفته شدن توسط دشمنان نترس و از دشمنان هیچ احساس عظمتی نداشته باش (۷۷).
فرعون با سپاهيانش از پى ايشان شدند، و از فرو گرفتن دريا به فرعونيان همان رسيد كه رسيد (۷۸).
فرعون قوم خويش را گمراه كرد و هدايت نكرد (۷۹).
-و در آیات سوره شعرا میبینیم که با استفاده از همین سیستم پشتیبان همه جانبه (که از آن در سوره اعراف به عنوان نیرویی هدفمند حداقل ۱۲ بخشیِ یاد میکند، این سیستم حداقل ۱۲ بخشی با ایجادِ نیرویِ محرکه) دریا را و یا رود را، به قسمتهایی تقسیم می کنند تا بتوانند از آنها عبور کنند، و پس از عبور از آب، زمانی که فرعون برای عبور عمل میکند آنها را با استفاده از همان آب یا نیروی محرکه غرق می کنند.
فَلَمَّا تَرَ ءَا الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسىَ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ(۶۱)
و چون دو جماعت یکدیگر را بديدند، ياران موسى گفتند: ما را گرفتند (۶۱).
قَالَ كلاَّ إِنَّ مَعِىَ رَبىِّ سَيهْدِينِ(۶۲)
(موسى) گفت: هرگز! پروردگار من با من است و رهبريم خواهد كرد (۶۲).
فَأَوْحَيْنَا إِلىَ مُوسىَ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ فَانفَلَقَ فَكاَنَ كلُّ فِرْقٍ كاَلطَّوْدِ الْعَظِيمِ(۶۳)
فلق: الفَلَقُ: دو تكه شدن چيزى است با جدا شدن بعضى از آن از بعض ديگر.فَلَق: (بر وزن فلس) شكافتن.«فَلَقَ الشّىء فَلْقاً: شقّه». فَالِقٌ: شكافنده انفلاق شكافته شدن . در آيه: فَانْفَلَقَ فَكانَ كُلُ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ (۶۳/ شعراء) «۲».
فرق : الفَرْق: جدايى و فاصله كه با معنى فلق نزديك است ولى- فلق- به اعتبار شكافتگى است و فرق به اعتبار جدايى، در آيه گفت:وَ إِذْ فَرَقْنا بِكُمُ الْبَحْرَ (۵۰/ بقره) فِرْق: قطعه و تكهاى جدا شده، و از اين معنى است واژه- فِرْقَة- در مورد جمعيت و گروهى كه از ديگر مردمان جدا و بريده شدهاند. فَرِيق. جماعتى جدا و پراكنده از ديگران فرق: جدا كردن. راغب گويد فرق قريب به فلق است ليكن فلق باعتبار شكافته شدن و فرق باعتبار انفصال و جدائى گفته مي شود. در مورد آشكار شدن سپيده دم و صبح گفته ميشود: فَرَقُ الصبحِ و فلق الصبح.
طود: «فَانْفَلَقَ فَكانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ» شعراء: ۶۳. طود بمعنى كوه بزرگ است
وَ أَزْلَفْنَا ثَمَّ الاْخَرِينَ(۶۴)
[الزُّلْفَةُ]: الطائفة من الليل، قال اللّه تعالى: وَ زُلَفاً مِنَ اللَّيْلِ و الزُّلْفَةُ: المنزلة و الدرجة.
و ديگران را به آنجا يعنى گذرگاه آبى كه بنى اسرائيل عبور كردند فرعونيان را نيز نزديك كرديم وَ- أَنْجَيْنا مُوسى وَ مَنْ مَعَهُ أَجْمَعِينَ ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ- يعنى موسى و همراهانش را نجات داديم و ديگران را غرق كرديم).
وَ أَنجَيْنَا مُوسىَ وَ مَن مَّعَهُ أَجْمَعِينَ(۶۵)
و موسى را با همراهانش جملگى نجات داديم (۶۵).
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الاَخَرِينَ(۶۶)
سپس ديگران را غرق كرديم (۶۶).
إِنَّ فىِ ذَالِكَ لاَيَةً وَ مَا كاَنَ أَكْثرُهُم مُّؤْمِنِينَ(۶۷)
كه در اين نشانه‌ای است ولى بيشتر مشرکان و ظالمان ايمان آور نبودند (۶۷).
-همچنین در سوره دخان این حرکت همگانی و برانگیختگی همراهان موسی و سیستم پشتیبانی را برای رهایی از بردگی از سیستم متمرکز و متکاثر فرعونی، در تحت سیستم پشتیبانی مجموعه ی برابر و یگانه موسی به همراه هم بیان می گردد:
فَدَعا رَبَّهُ أَنَّ هؤُلاءِ قَوْمٌ مُجْرِمُونَ (۲۲) فَأَسْرِ بِعِبادِي لَيْلاً إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (۲۳)
وَ اتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْواً إِنَّهُمْ جُنْدٌ مُغْرَقُونَ (۲۴) كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ (۲۵) وَ زُرُوعٍ وَ مَقامٍ كَرِيمٍ (۲۶) وَ نَعْمَةٍ كانُوا فِيها فاكِهِينَ (۲۷) كَذلِكَ وَ أَوْرَثْناها قَوْماً آخَرِينَ (۲۸)
پس خداى خود را خواند كه اين قوم مجرمند و امکان تکمیل حرکت توحیدی را در محل عمل خود نمی دهند (۲۲).
(خدايش پيام داد) پس بندگان مرا شبانه حركت ده كه دنبال خواهيد شد (۲۳).
و دريا را هم چنان به صورت راهرو بگذار كه ايشان لشكرى هستند كه بايد غرق شوند (۲۴).
چه بسيار از باغها و چشمهها كه از خود بجاى گذاشتند (۲۵).
و چه زراعتها و جايگاههاى كريم (۲۶).
و نعمتها كه از آن برخوردار بودند (۲۷).
ما اين چنين همه آن اموال را به قومى ديگر ارث داديم (۲۸).
-درسوره بقره پس از گذشتن از بحر و رسیدن به محل مورد نظر که برای تمرین برابری و موازنه عدمی انتخاب شده بوده است می بینیم که:
برای تهیه آب و نیروی محرکه از همین سیستم پشتیبانی با هدف واحد (که در سوره اعراف از آن تعریف می کند ) با تهیه آب از سنگ و بیرون آوردن آب و نیروی محرکه رشد از سنگ استفاده می کند، یعنی ۱۲ چشمه و منبع نیروی محرکه را توسط حداقل ۱۲ دسته از سیستم ایمان آورده‌اش که در آیات ۱۵۹ و ۱۶۰ سوره اعراف آنها را مشخص می کند بیرون می آورد تا هر قومی بنا به شرایط خود بر سر جریان نیروی محرکه منطبق با شرایط سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و اقتصادیش زندگی در برابری و یگانگی و موازنه عدمی را تمرین کند.
فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُواْ قَوْلاً غَيرَ الَّذِى قِيلَ لَهُمْ فَأَنزَلْنَا عَلىَ الَّذِينَ ظَلَمُواْ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاءِ بِمَا كاَنُواْ يَفْسُقُونَ(۵۹)
وَ إِذِ اسْتَسْقَى مُوسىَ لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِب بِّعَصَاكَ الْحَجَرَ فَانفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ كُلُواْ وَ اشْرَبُواْ مِن رِّزْقِ اللَّهِ وَ لَا تَعْثَوْاْ فىِ الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ(۶۰)
وَ إِذْ قُلْتُمْ يَمُوسىَ لَن نَّصْبرَ عَلىَ طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ يخْرِجْ لَنَا ممِا تُنبِتُ الْأَرْضُ مِن بَقْلِهَا وَ قِثَّائهَا وَ فُومِهَا وَ عَدَسِهَا وَ بَصَلِهَا قَالَ أَ تَسْتَبْدِلُونَ الَّذِى هُوَ أَدْنىَ بِالَّذِى هُوَ خَيرٌ اهْبِطُواْ مِصْرًا فَإِنَّ لَكُم مَّا سَأَلْتُمْ وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَ الْمَسْكَنَةُ وَ بَاءُو بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ ذَالِكَ بِأَنَّهُمْ كاَنُواْ يَكْفُرُونَ بِايَاتِ اللَّهِ وَ يَقْتُلُونَ النَّبِيِّنَ بِغَيرِ الْحَقِّ ذَالِكَ بمَا عَصَواْ وَّ كَانُواْ يَعْتَدُونَ(۶۱)
و كسانى كه ستم كردند سخنى جز آنچه دستور داشتند بگفتند و بر آنها كه ستم كردند بخاطر كارهاى ناروا كه همى كردند از آسمان عذابى نازل كرديم (۵۹).
و چون موسى براى قوم خويش آب خواست گفتيم عصاى خود باين سنگ بزن تا دوازده چشمه از آن بشكافد كه هر گروهى آبخور خويش بدانست روزى خدا را بخوريد و بنوشيد و در زمين به تباهكارى سر مكشيد (۶۰).
و چون گفتيد اى موسى ما با يك خوراك نمىتوانيم بسازيم پروردگار خويش را بخوان تا از آنچه زمين همى روياند از سبزى و خيار و سير و عدس و پيازش براى ما بيرون آورد، گفت چگونه پستتر را با بهتر عوض مىكنيد بشهر فرود آئيد تا اين چيزها كه خواستيد بيابيد و ذلت و مسكنت بر آنان مقرر شد و بغضب خدا مبتلا شدند زيرا آيههاى خدا را انكار همى كردند و پيامبران را با نفی دعوت حق و عدم قبول مسیر پیشنهادی آنها و نپیمودن مسیر بینهایت بناروا همى كشتند (۶۱).
-در آیات سوره اعراف در زیر بروشنی می بینیم که آن عصایی که حداقل ۱۲ چشمه نیروی محرکه و آب را بیرون می آورد تشکیل شده از مجموعه هایی هدفمند بوده اند که برای حقوق و در حقوق عمل می کرده اند و در برابری و یگانگی عدم زور و رشد یابنده بوده اند :
وَ مِن قَوْمِ مُوسىَ أُمَّةٌ يهْدُونَ بِالحْقِ وَ بِهِ يَعْدِلُونَ(۱۵۹)
وَ قَطَّعْنَاهُمُ اثْنَتىَ عَشْرَةَ أَسْبَاطًا أُمَمًا وَ أَوْحَيْنَا إِلىَ مُوسىَ إِذِ اسْتَسْقَئهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الحْجَرَ فَانبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ وَ ظَلَّلْنَا عَلَيْهِمُ الْغَمَامَ وَ أَنزَلْنَا عَلَيْهِمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوَى كُلُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَ مَا ظَلَمُونَا وَ لَكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ(۱۶۰)
و از قوم موسى گروهى هستند كه به حق هدايت مىيابند و بدان باز مىگردند (۱۵۹).
و این قوم هدفدار با هدف برابری را به دوازده سبط دوازده گروه تقسيم كرديم، و چون قوم موسى از او آب خواستند ( نیروی محرکه‌ای که با آن کار و زندگی و رشد کنند) بدو وحى كرديم كه با سیستم پشتیبان خود به اين سنگ یعنی انسانهای عادت کرده به سیستم بسته و محدود و بدون اعتماد به نفس و خلاقیت بزن و با آنها تمرین کن و از آنها دوازده چشمه بشكافت و هر گروهى آبخورگاه خويش را بدانست، تا هر گروهی بسته به شرایط اجتماعی و فرهنگی خود بتواند در برابری و صلح زندگی و رشد کند، و با نیروی محرکه ناشی از آب و برابری و یگانگی، تضادهای هر مجموعه را با تمرین برابری و عدم کاربرد زور از میان برده و آنتروپی منفی ایحاد کند. یعنی ایجاد رشد و صلح با نفی تمرکز و تکاثر، و جایگزینی تمرکز و تکاثر و تضادبا بخشش و برابری و صلح.
در نتیجه ی برابری و صلح و موازنه عدمی و ایجاد آنتروپی منفی، کل مجموعه به برابری و بخشش (منن ) رسیده و، یگانگی را جایگزین برتری طلبی و روابط طبقاتی و تمرکز و تکاثر نموده، و آرامش و عدم تمرکز (سلوی) و در نتیجه آن صلح و رشد و آرامشِ حاصل آن را جایگزین خشونت و تضاد کردیم، از چيزهاى پاكيزه كه روزيتان كردهايم مانند برابری و صلح و رشد دریافت کنید، با نفی بخشش و افتادن در تضاد، به ما ستم نكردند بلكه به خودشان ستم مىكردند (۱۶۰).
و در آیات بالا میبینیم که این سیستم پشتیبانی (عصا) مجموعه انسانی هدفدار حداقل ۱۲ مجموعه‌ای بوده اند و از ۱۲ امه، یعنی جمع هدفدار تشکیل شده بوده اند و این یعنی اینکه عصای موسی از حداقل ۱۲ سیستم هدفدار برای ایجاد نیروی محرکه و سیستم پشتیبانی تشکیل شده بوده است .
عصای چوبی و جادویی، برداشت فلسفه قدرت یونانی از قرآن، تعبیر تحریف شده‌ای است که:
در طی قرون، قدرت برای تحریف و تغییر روش مبارزه از درست به نادرست و از مبارزه سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی، به سحر و فریب و عالم هپروت و جادوی مصطلح دست یازیده است.
کاری که موسی کرد و الگو باید باشد، ایفای حقوق هر پدیده در هستی، و بنای رشد حقیقی که بر برابری و یگانگی و عدم کاربرد زور بنا می شود، بوده و هست، که الگوی همگانی می تواند باشد، و نه برتری طلبی و فریب و دروغ و سحر و جادو و فریب و کاربرد زور، که واقعی و حقیقی و کاربردی نیست و برای همگان نمی تواند الگو گردد.
اینکه مولفه‌های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و اقتصادیِ راهیاب و روشنگر بیان شوند، تنها راه عملی و قابل الگو برداری است،از سوی دیگر، اینکه یک عصای جادویی باشد که هیچکس دیگر غیر از پیامبر نمی تواند داشته باشد و همه کارها را آن انجام بدهد، چه از لحاظ الگوی فردی و چه اجتماعی، نیز قابلیت الگو برداری برای رشدی همگانی و همه جایی برای همه انسانها نیست .
این بسیار روشن است و اینکه اینها را به اژدها و جادو سحر و غیرو تعبیر کرده اند با زور روابط قدرت و نخبه گرایی فلسفه یونان ممکن شده است.
این سیستم چند وجهی و چند بعدی پشتیبان توحیدی است که در آیات مربوط به داستان موسی در عمل، صلح و رشد در برابری و یگانگی مبتنی بر عدم کاربرد زور را برای قوم موسی و هر فرد و جمعی را رقم می زند در قرآن خبر دادن از توحید، به عنوان تنها راه برای ایجاد برابری و یگانگی و موازنه عدمی و صلح و رشد طرح شده است و بر این مبنا دو روش و مسیر خلاف یکدیگر در فرد و جامعه نشان داده شده است که :اولی روش انبیا و خبر دهندگان از برابری و عدم کاربرد زور و عدم تمرکز و تکاثر و رشد در صلح ناشی از آن است، که به آن روش امه واحده میگوید،و دومی روش برتری طلبان و مطلق گرایان و بت پرستان و طرفداران تمرکز و تکاثر، و کاربرد زور و روابط نابرابر و ستمکارانه و تضاد و تلاشی است که قرآن به آن روش زور و قول الزور و مسیر یاجوج و ماجوج، ( اجج به معنی آتش افروزی و کاربرد خشونت است ) می فرماید.
در این رویارویی که قرآن در سوره انبیا طرح کرده است، روش انبیا و امه واحده عبارت از : ایجاد سیستمهای الگوی برابری و صلح و رشد به عنوان مناسک برای هر پیامبر و زوجهای همراه او و یارانشان است، مانند داستان کشتی نوح، که سیستم سازماندهی شده ی فوق، سیستم موازنه عدمی نوح، مجموعه‌ای شناور در برابری و به سوی صلح و رشد است که در جهان شناور در طوفان‌های برتری طلبی و ستم و تضادها و بازخوردهای نادرست طبقاتی زمان او، راهی برای کندن از اسارت برتری طلبی و نابرابری و اسارت و تضاد، و حل نشدن و غرق نشدن در روابط مبتنی بر زور بوده و هست.
و درداستان ابراهیم این الگوی سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی و سیستم هدفمند برابر و یگانه مبتنی بر موازنه عدمی ابراهیم است که، در مقابل سیستم تنش زا و تخریبی و آتش افروز مشرکین می ایستد و سیستم با آنتروپی مثبت و زور مدار در درگیری با ابراهیم و سیستم پشتیبانش با در بر گیری سیستم آتش افروز و انتقال و تزریق آنتروپی منفی به آن، سیستم با موازنه مثبت و آتش افروز به سیستم با آنتروپی منفی و رشد یابنده در صلح تبدیل می گردد.
وسیستم با موازنه عدمی و آنتروپی منفیِ ابراهیم، تضاد و تخریب و تنشها و زورگوییهای آتش افروزانه و نابودکننده تدریجی برتری طلبان را خلع سلاح کرده، و آتش و موازنه مثبت و آنتروپی مثبت را، با برابری و یگانگی و صلح و رشد مبتنی بر موازنه عدمی، به آنتروپی منفی تبدیل کرده و زندگی سرسبز و صلح و رشد را جایگزین سیستم مبتنی بر زور و تضاد و تلاشی و آتش می نماید.
ادامه دارد