روزی که مصدق از دنیا رفت، با آنکه در ایران خفقان بود و خانواده او، جنازه او را برای اینکه بدست دژخیمان رژیم پهلوی نیافتد، با سرعت تمام، به احمدآباد بردند، رادیو ها و خبرگزاری های جهان، ساعت به ساعت، مرگ او را به اطلاع مردم دنیا می رساندند. در روزنامه لوموند، مقاله ای تحت این عنوان «معاصر کورش بزرگ مرد» نوشتند. او متعلق به یک ایران تحت سلطه نبود، بیانگر هوش، عظمت، توانایی، اراده و استقامت ایران بزرگی بود، که در روزگاران دراز، در پهنه گیتی، نقش خویش را در پیشبرد تمدن و ایستادگی در برابر اقوام مهاجم، ایفا کرده است. سزاوار نبود در جمهوری اسلامی، در تاریخی که برای مدارس می نویسند، او را دستیار سیدضیا، عامل سیاست انگلیس بخوانند. این کار، چیزی از شان و مرتبت مصدق نمی کاهد، اما به گمان من، بدست کسانی انجام میگیرد که با جمهوری اسلامی و با اسلام دشمنی دارند. میخواهند به فرزندان ما، کینه پدید آورند چرا که این نسل، هر چرا باور کند، انگلیسی بودن مصدق را باور نخواهد کرد.

حمله چماقداران به سخنرانی رئیس جمهوردر ۱۴اسفند ۵۹

https://www.youtube.com/watch?v=rHwCHP8viAo