شوربختانه رویا‌بافی و خیال‌پردازی در ایران از سوی سیاستمداران در بخش‌های گوناگون پایان ندارد. هرگاه شماری از افراد در جایی- مث مجلس- دور هم جمع می‌شوند، می‌خواهند کاری کنند که دیگران نکرده‌اند و تصورشان هم این است که پیشینیان هنوز به پختگی و بلوغی که‌اینها دارند، نرسیده بودند.
تازه‌ترین میوه‌ای که قرار است روی درخت خیالبافی این گروه از افراد به‌بار نشیند- درصورتی که مجلس، شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت راه را نبندند که امیدواریم ببندند- تاسیس بانک توسعه‌ایران است. آن‌طور که یک خبرگزاری ایرانی نوشته: «در بند الحاقی یک ماده ۸ لایحه برنامه هفتم توسعه آمده است: به منظور ایجاد رونق در بخش‌های مولد اقتصاد کشور از طریق تامین مالی پایدار طرح‌های کلان توسعه‌ای و طرح‌های تملک دارایی سرمایه‌ای ملی، دولت موظف است تا پایان سال اول برنامه با اصلاح اساسنامه یکی از بانک‌های تخصصی موجود، «بانک توسعه جمهوری اسلامی‌ایران» را ایجاد کند. » در ادامه‌این خبر نکاتی نیز آمده است که از یادآوری آن‌ها خودداری می‌شود. اما باید پرسید: منابع این بانک جدید از کدام محل تامین خواهد شد؟ آیا قرار است به‌طور مثال و همان‌طور که در خبر آمده، منابع بانک صادرات به‌این بانک تازه منتقل شود؟ در این صورت سپرده‌های شهروندان و ترکیب سهامداران چه خواهد شد؟ نکته دیگر این است که منابع تامین‌شده براساس چه سازوکاری قرار است به کدام فعالیت‌های اقتصادی تخصیص داده شود؟ اگر قرار است این بانک به صورت عادی و همانند بانک‌های موجود توسعه‌ای مثل بانک مسکن و بانک صنعت و معدن و بانک کشاورزی تحصیص داده شود، دیگر چرا بانکی تازه باید تاسیس شود؟ مگر توسعه اقتصادی از توسعه همین بخش‌ها به دست نمی‌آید؟ آیا مدیریت و مالکیت این بانک در اختیار دولت یا بخش خصوصی خواهد بود یا سهامدارانی غیر از دولت و بخش خصوصی در آن نقش خواهند داشت؟ آیا این بانک قرار است با صندوق توسعه ملی کار موازی انجام دهد یا در نظر است بخشی از منابعی که به صندوق واریز می‌شود به‌این بانک اختصاص یابد؟ مشکل اقتصاد ایران و به ویژه توسعه اقتصادی ایران هرگز بانک- به معنای آنچه داریم- نیست، بلکه مساله‌این است که منابع سرمایه‌ای از کجا تامین شود؟ آیا قرار است پذیره‌نویسی شود و… لطفا گره‌ای بر گره‌های دیگر اقتصاد ایران اضافه نکنید. چرا تصور می‌کنید چنین چیزی به ذهن دیگران نرسیده است؟
.
ساعت ۲۴