ماجرای کشته شدن ساناز نظامی تکان دهنده بود. هنوز هم هست. این روزها گاهی  از قول برخی دوستان می خوانم که از “عشق” ساناز به همسرش حرف می زنند و بر این باورندکه این دختر دل و دین باخته ی مردی به نام “نیما” شده و شاید اگر این عشق نبود، چنین اتفاق دردناکی برای ساناز نمی افتاد. شاید هیچ کس به اندازه خود ساناز که دیگر زنده نیست نمی توانست از بودن “عشق” یا نبودنش حرف بزند و بر این ادعا صحه بگذارد یا آن را رد کند. اما اینکه چه چیز باعث شده چنین ازدواجی شکل بگیرد به نظرم تنها مساله مهم نیست. انگیزه ساناز نظامی از زندگی با مردی به اسم نیما چه عشق بوده باشد و چه چیز دیگر؛ آنچه بیشتر اهمیت دارد “خشونت عریان” ی است که اینبار یک زن را به کام مرگ فرو برده. شاید زنان دیگری نیز در شرایط ساناز نظامی باشند که همواره مورد خشونت قرار می گیرند؛ خشونت روانی، جنسی، خانوادگی، ناموسی و … . اما نه به این عریانی!