back to top
خانهآرشیو گزارش‌ها از سایت قدیمگزارش‌ها و تحلیل‌ها oباوجود گزارش در باره اکتبر سورپرایز، امریکا هشدار دستگاه های اطلاعاتی روسیه...

باوجود گزارش در باره اکتبر سورپرایز، امریکا هشدار دستگاه های اطلاعاتی روسیه را نادیده گرفته است!

     مقاله را روبرت پاری نوشته در 23 آوریل 2013، انتشار داده است. پس از آنکه معلوم شد دستگاه اطلاعاتی روسیه به دستگاه اطلاعاتی امریکا در باره دو چچنی، تیمور و جوهر، هشدار داده بود. نویسنده این نادیده گرفتن هشدار را با سانسور شدن گزارش دستگاه اطلاعاتی روسیه در باره اکتبر سورپرایز مقایسه کرده و با تفصیل به گزارشی پرداخته است که کمیته تحقیق در باره اکتبر سورپرایز از روسیه خواسته بود اما پس از دریافت گزارش، آن را نادیده گرفته است:

 ●  در سالهای 1992 و 1993، که کمیته تحقیق در باره اکتبر سورپرایز تحقیق می کرد، رئیس این کمیته که رئیس کمیسیون امور خارجی مجلس نمایندگان نیز بود، از سرگی استپاشین، رئیس کمیسیون امورخارجی دومای روسیه، خواست در باره تحقیق پیرامون به تأخیر انداختن آزادی 52 گروگان امریکائی، به قصد جلوگیری از تجدید انتخاب کارتر، همکاری کند.  آن زمان، اکتبر سورپرایز، از حساسیت کامل، برخوردار بود. زیرا بوش رئیس جمهوری بود و روبرت گیت رئیس سیا و هردو متهم بودند که در انجام معامله پنهانی شرکت داشته اند. تقاضای هامیلتون در 21 اکتبر 1992 بعمل آمد. 

 ●  از قرار، روسها خواهان همکاری بودند. بخصوص که بوش در انتخابات ریاست جمهوری  4 نوامبر 1992 شکست خورد و یک سال پیش از آن نیز رﮊیم شوروی فرو پاشیده بود. کمیته عالی دفاع و امنیت روسیه گزارش تهیه شده دستگاه اطلاعاتی روسیه را، در 11 ﮊانویه 1993، تسلیم سفارت امریکا در مسکو کرد تا برای هامیلتون ارسال کند. 

 ●  گزارش روسیه ﮊرﮊ بوش و روبرت گیت و ویلیام کیسی (در 1980، رئیس ستاد تبلیغاتی ریگان بود و بعد نیز رئیس سیا گشت) را کسانی معرفی می کند که در اکتبر 1980، در پاریس، در دیدار با ایرانی ها، وعده می دهند که در صورت پیروزی جمهوری خواه ها در انتخابات ریاست جمهوری، به ایران کمک نظامی می کنند اگر ایران گروگانهای امریکا را پیش از انتخابات ریاست جمهوری امریکا، آزاد نکند. در گزارش 6 صفحه ای آمده است: «در 1980، ویلیام کیسی سه نوبت با فرستاده های رهبر ایران، دیدار کرده است. دیدارها در مادرید و پاریس انجام گرفته اند».

    در دیدار پاریس، در اکتبر 1980، روبرت گیت، که آن زمان از کارکنان شورای امنیت ملی امریکا بود و در زمانی که بوش در سیا بود، زیر دست او کار می کرد، حضور داشته است. کسانی که از ریگان و بوش نمایندگی می کرده اند و با کسانی که از سوی رهبری ایران فرستاده شده بودند، بر سر به تأخیر انداختن آزادی گروگانها معامله می کرده اند. 

● گزارش روسیه همچنین در بر می گیرد کوششهای پرزیدنت کارتر را برای آزاد کردن گروگانها پیش انتخابات 4 نوامبر 1980 بعمل می آورده است. یک دیدار تعیین کننده، در ﮊوئیه 1980، در آتن انجام می گیرد. در آن دیدار، نماینده وزارت دفاع امریکا وعده می دهد در ازای آزاد شدن گروگانها مقدار مهمی قطعات یدکی اف – 4 و اف – 5 و نیز تانکهای ام – 60 از طریق ترکیه به ایران تحویل دهد. 

      در برابر، ایرانی ها درباره عادی کردن گام به گام روابط با امریکا و کمک به انتخاب کارتر با آزاد کردن گروگانها پیش از انتخابات ریاست جمهوری، گفتگو کردند. 

 ●  گزارش خاطر نشان می کند که هم ستاد تبلیغاتی ریگان و هم حکومت کارتر می دانسته اند که «امام روح الله خمینی  سیاست « نه شرقی و نه غربی» را اعلان کرده است. امریکا را شیطان بزرگ و حامی صهیونیسم می خواند. اما مجبور است اسلحه امریکائی و قطعات آنها را بهرترتیب ممکن، بدست آورد» .

   الا این که کارتر رئیس جمهوری بود و بنا بر قانون اساسی، صلاحیت قانونی گفتگو و مصالحه را داشت و جمهوری خواه چنین صلاحیتی را نداشتند و اقدامشان غیر قانونی بود.

● ترسیم مسیر اسلحه: گزارش روسیه شرح می دهد چگونه حکومت ریگاه به وعده داده شده به ایران عمل کرده است: «بعد از پیروزی ریگان در انتخابات ریاست جمهوری، در روزهای اول سال 1981، در لندن، توافق محرمانه ای بعمل می آید که بنا برآن، در ازای تأخیر در آزاد کردن گروگانها، امریکا به دادن اسلحه و قطعات یدکی به ایران ادامه خواهد داد».

     اسلحه توسط اسرائیل به ایران و نیز، اغلب، توسط تاجران اسلحه، به ایران فروخته می شود. لاستیک برای اف 14 و دیگر تجهیزات نظامی، در ماه های مارس و آوریل و دیگر مجاری، به ایران فرستاده شدند.

     گزارش می گوید در سال 1983، ایران از طریق اسرائیل موشکهای زمین به زمین (تاو) و توپخانه به ارزش 135میلیون دلار از اسرائیل خریداری کند. در ﮊوئیه 1983، گروهی از کارشناسان شرکت لوکهید با گذرنامه انگلیسی به ایران رفتند و برای این که سامانه های الکترونیک و دیگر اجزای ابزار جنگی امریکائی را تعمیر کنند.

      بدین قرار، برابر گزارش روسیه (و سند دیگر که قولهای مقامهای امریکائی و اسرائیلی هستند) حکومت ریگان تحریم فروش اسلحه به ایران را، پیش از آنکه ماجرای ایران گیت در سال 1986 از پرده بیرون افتد، نقض می کرده و از طریق اسرائیل، به ایران اسلحه می فروخته است.

 ●  در روزهای اول 1993، وقتی گزارش روسیه به سفارت امریکا در مسکو رسید، سفارت هنوز در مهار حکومت بوش بود. اینست که گزارش ترجمه شد و مقدمه ای بر آن افزوده شد که بنا بر آن، روسیه به پرسشهای خواستار جزئیات بیشتر بوده اند، پاسخ نداده است. 

        مقدمه سفارت ترجمان این پیش داوری بود که بسا گزارش روسیه «بمقیاس وسیع مبتنی است بر آنچه در وسائل ارتباط جمعی غرب در باره اکتبر سورپرایز» منتشر شده بوده است. در واقع، چنین داوری، گزارش دیگر نمی توانست سند بشمار رود. گزارش سفارت در بر می گرفت گزارش روسیه را برای کمیته تحقیق در باره اکتبر سورپرایز.

      در این جا، نویسنده یادآور می شود که چون بوش در انتخابات ریاست جمهوری شکست خورد و کلینتون رئیس جمهوری شد و هامیلتون بنا را بر بهم آوردن سرو ته قضیه را به ترتیبی بهم آورد که دو حزب به راه آشتی آیند و مشروعیت دوران ریگان و بوش زیر سئوال نرود. بنا بر این، بنا را بر «سند بدست نیامد» گذاشت. از این رو، گزارش روسیه را همانند سندهای دیگر سانسور کرد. چنانکه پنداری چنین گزارش هائی هیچگاه به کمیته نرسیده اند.

● در دسامبر 1994، بعد از این که انتخابات کنگره، مجلس نمایندگان را مهار دموکراتها بدر برد، من اجازه بررسی گزارشهای منتشر نشده را پیدا کردم. به من گفتند تنها اجازه فتوکپی ده صفحه بیش ندارم و باید تحت نظر اداره مجلس بررسی کنم. روزهای پیش از تولد مسیح و تعطیلات بود و من اغلب، من با جعبه های حاوی مدارک تنها می ماندم. وقتی جعبه ها را باز کردم دیدم بسیار مدارک طبقه بندی شده، از جمله گزارش سفارت (دربرگیرنده گزارش روسیه) است…تا ﮊانویه  1995 که جمهوری خواه ها مهار مجلس نمایندگان را از آن خود کرده بودند، من اجازه یافتم دو نوبت دیگر مدارک بایگانی کمیته تحقیق، را بررسی کنم. وسائل ارتباط جمعی عمده امریکا حاضر نشدند مدارکی را که یافته بودم، از جمله گزارش روسیه را انتشار دهند. این شد که سایت کنسرسیوم را ایجاد کردم.

 ●  و بهترین کوشش را بکار بردم واکنش مقامهای روسیه در باره سکوتی بدست آورم که گزارش فوق العاده روسیه، به دنبال آورد. از قرار، از دوران جنگ سرد بدین سو، این نخستین بار بود که مسکو با واشنگتن، در باره تحقیقی همکاری می کرد که به نتیجه رسیدنش، از جمله، نیازمند فعالیتهای اطلاعاتی انجام گرفته بود. 

     در هفته های اول بعد از کشف گزارش روسیه، با یک مقام دولتی در اروپا که با مقامات ارشد روسیه روابط نزدیک داشت، تماس گرفتم. به تقاضای من، این مقام در مسکو، از طرفهای خود در باره مبنای گزارش روسیه پرسید. سپس او به من تلفن کرد و گفت: «روسها تأکید می کنند که اطلاعات مندرج در گزارش دست آورد سازمان اطلاعاتی روسیه  و معتبر هستند. این این ادعا را که گزارش روسیه سرهم بندی شده اطلاعات منتشره در مطبوعات غرب بوده است را ادعائی مضحک خواند.  او گفت، در آغاز 1993، روسیه خواهان کمک مالی امریکا بود. در آن موقعیت، اعتبار خویش را با  دادن گزارشی بی پایه و مایه، به کنگره امریکا، به خطر نمی انداخت. روسیه گزارش خود را یک «بمب» ارزیابی می کرد و هیچ گمان نمی کرد نادیده گرفته شود». 

    تنها، پس از آنکه من گزارش روسیه را انتشار دادم، مسکو پی برد نه تنها کمیته تحقیق گزارش را نادیده گرفته است، بلکه آن را همراه با گزارشهای دیگر در جعبه ها قرار داده و در دستشوئی زنانه سابق، در پارکینگ کنگره، بایگانی کرده است. 

    و من با دیپلمات ارشد روس که از گزارش اطلاع داشت، گفتگوی مستقیم انجام دادم. او مدارکی را که گزارش به استنادشان تهیه شده است، را ندیده بود. اما تأکید می کرد که دولت اتحاد جماهیر شوروی سابق، در مقامهای کلیدی حکومتها، منابع بس معتبر می داشت و این منابع، از جمله، از اتصالات امریکا و ایران، بموقع، آگاه می شدند. کمتر تردیدی در باره صحت اطلاعات موجود در گزارش، وجود ندارد.

 ●  منابع اطلاعاتی دیگر نیز گفتند: ک.گ.ب شوروی سابق درکار کسب جاسوسی در ایران و کسب اطلاع از ایران، کارکشته بودند و در دوایر اطلاعاتی غرب، بخصوص اروپا و نیز امریکا، نفوذ کرده بود و اطلاعات دست اول در باره ایران تحصیل می کرد. ضعف ک.گ.ب این بود که توان تحلیل اطلاعات را نداشت. وگرنه، اطلاعاتی که کسب می کرد، کم و کسر نداشتند. 

 ●  سالها بعد، من به اموری پی بردم که هنوز از سانسور کردن گزارش روسیه، شگفت انگیز تر هستند. از لی هامیلتون پرسیدم چرا گزارش روسیه را نادیده گرفتید؟ در تعجب شد و گفت: من بیاد نمی آورم چنین گزارشی را دیده باشم. من نسخه ای از گزارش را برای او ایمیل کردم. او همچنان اصرار کرد که هرگز چنین گزارشی را ندیده است. من با بارسلا تماس گرفتم. او نیز گفت به یاد نمی آورد آیا گزارش را به نظر هامیلتون رسانده است یا خیر. بدین ترتیب، گزارش که شامل اطلاعات تحصیل شده توسط ک.گ.ب در دوره اتحاد شوروی بود و بنا بر آن، دو رئیس جمهوری، یکی ریگان و دیگری بوش، و دو رئیس سیا، کیسی و گیت، به امریکا خیانت کرده اند، حتی به اعضای کنگره نیز ارائه نشده است. 

 

٭ دو انفجار در بوستون:

    با آنکه میان گزارش در باره اکتبر سورپرایز و گزارش برادران بمب گذار، تفاوتهای بسیار وجود دارند، اما مشابهت ها نیز وجود دارند:

● بنا بر گزارشهای منتشره و منبع اطلاعاتی که من دارم، روسیه در سال 2010، در باره تیمور، مظنون می شود. خانواده او از چچن جنگ زده به روسیه آمده بود. او یک اسلام گرای رادیکال گشته و با همانندهای خود در منطقه قفقاز ارتباط برقرار می کند. با سقوط شوروی سابق و درگیری های نظامی در این مناطق با قوای روسیه، اینگونه عناصر در مسکو و نقاط دیگر روسیه، دست به عملیات تروریستی می زنند. 

     یک منبع نزدیک به دستگاه اطلاعاتی روسیه به من گفت که روسها  ارتباطهای تیمور را با اعضای خانواده خود که برخی از آنها در مسکو زندگی می کنند، ضبط می کنند و هرآنچه را بدست می آورند، بدون جزئیات، در اختیار اف بی آی می گذارند. اف بی آی خواستار جزئیات می شود. همان حساسیت را که سازمانهای اطلاعاتی امریکا در باره همکاری با سازمانهای اطلاعاتی کشورهای بیگانه دارند، روسها نیز دارند. دانیال بنجامن، که پیش از این، در وزارت امورخارجه، مبارزه با تروریسم را تصدی می کرده است، به نیویورک تایمز گفته است: باوجود این که دو دهه از سقوط شوروی می گذارد، «فرهنگ سوءظن» برجاست. افزون بر سوء ظن، دو طرف، به دیده تحقیر در یکدیگر می نگرند. من با مقامات اطلاعاتی پیشین امریکا صحبت کردم و آنها تحلیل های اطلاعاتی روسها را بی کیفیت توصیف می کردند و با منابع نزدیک به اطلاعات روسیه گفتگو کردم و روسها هم تبختر امریکائی را جنون آمیز توصیف می کنند. نتیجه اینست که دو طرف نمی توانند همکاری ثمربخشی بکنند. در 1993، مقامات روسیه فکر می کردند با گزارشی که در اختیار کمیته تحقیق اکتبر سورپرایز می گذارند، کمک مهمی به تحقیقی می کند که به امنیت ملی امریکا مربوط می شود. اما کمیته حاضر نشد آن را بخواند و در جعبه ای قرار داد و در دستشوئی زنانه سابق، بدست فراموشی سپرد. و حالا روسها تعجب می کنند که چرا اف بی آی هشدار آنها در باره جوانی را، اعتناء نکرده است. 

انقلاب اسلامی: رﮊیمی با این ماهیت و در موقعیت سخت منطقه و جهانی، در بحبوحه بحران اقتصادی، «انتخابات» ریاست جمهوری برگذار می کند:

نشریه انقلاب اسلامی در هجرت شماره ۸۲۷ از ۱۶ تا ۲۹ اردیبهشت

اخبار مرتبط

دیدگاه خود را بنویسید

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید
لطفا نام خود را اینجا وارد کنید