مرتضی عبداللهی: خانم وفا شما اخیراً در یک مصاحبه ای با رادیو فرانسه، از تناقضات در اظهارات وزرای اقتصادی کابینۀ آقای روحانی، مشخصاً وزیر اقتصاد و وزیر نفت صحبت کردید. می شود خواهش کنم که برخی از این تناقضات را بفرمایید که چه ها هستند؟

 

ژاله وفا: بله، مقدمتاً خدمت بینندگان محترم عرض کنم که دولت آقای روحانی با این شعار بر روی کار آمد یا در واقع با یک توهمی که مسائل اقتصادی ایران را می توانند حل کنند و فشار تخریب ها را هم از وی اقتصاد ایران بردارند. قبل از اینکه در مورد چگونگی و اینکه آیا برنامه ای برای اینکار ارائه داده اند یا نه، وارد صحبت بشوم و به اظهارات ناقض آمیز دو وزیر این دولت یعنی آقای طیب نیا وزیر اقتصاد و درایی دولت آقای روحانی و همچنین آقای بیژن نامدار زنگنه وزیر نفت اشاره کنم، خدمت بینندگان عزیز عرض می کنم که توجه داشته باشید که مشکلات اقتصادی ایران، مشکلات ساختاری هستند، مشکلاتی نیستند که از طریق تحریم بوجود آمده باشند. فشار از طریق تحریم تشدید شده، در این شکی نیست، اما آن مشکلات هنوز بجای خود باقی هستند و علت وجودی این مشکلات عدم داشتن یک برنامۀ بر اساس سیاست موازنۀ منفی است. یعنی برنامه ای که اقتصاد ایران را تولید محور کند. برعکس، سیاست هایی که تاکنون از سوی دولت های موجود در نظام ولایت فقیه اتخاذ شده، سیاست هایی بودند که اقتصاد رانتی را اجازه دادند، مصرف محوری را اساس اقتصاد ایران کردند، بنیاد تولید ایران را خراب کردند، و مافیای مالی- نظامی را بر اقتصاد ایران مسلط کردند که اینها همه دست به دست هم دادند تا وضعیت اقتصاد ایران را دچار یک بیماری بسیار سختی کرده که با مسکن شاید کوتاه مدت پنهان بشود، اما معالجه ندارد. در چهارچوب نظام ولایت فقیه اقتصاد ایران معالجه پذیر نیست. شاید همانطوری که خدمتان عرض کردم با مسکن هایی مثل با برداشتن تحریم، یک مقدار اضافه کردن واردات، یک مقدار فروش نفت، فعلاً فشار تورم را که بر روی دوش مردم هست بتوان کم کرد. اما چه بسا گاهی این مسکن ها بیماری را – به علت اینکه مُسکِّن توجه را از اصل بیماری کم می کند- تشدید هم بکنند. …