برای آنکه «مذاکره برای مذاکره» پایان پذیرد و راه مصالحه باز شود، امریکا می باید مجازاتها را سبک کند:
مقاله را ریک گلادستون نوشته و نیویورک تایمز (10 سپتامبر 2013) انتشار داده‌است:
● حکومت اوباما، روز سه شنبه 10 سپتامبر، مجازاتهائی را که به فعالیتهای انسانی و مبادله ورزشکاران مربوط می‌شوند را سبک کرد. و ظرف سال جاری، این دومین بار است که حکومت امریکا مجازاتها را سبک می کند. در ایران، روحانی به ریاست جمهوری رسیده‌است و او علاقه خود را به بهبود روابط با امریکا، اظهار کرده‌است.
● دفتر اداره کنترل ارزهای خارجی وزارت خزانه داری که مجازاتهای وضع شده برضد ایران را تحت نظارت خود دارد، اظهار کرد که موافقت مقامات حکومت را برای سبک کردن مجازاتهائی که بهداشت و دارو و امداد و حفظ محیط زیست و هرآنچه به حقوق بشر مربوط می‌شود، بدست آورده است. فعالیتهای ورزشی و تعلیم و تدریب ورزشکاران و مسابقه های ورزشی نیز مشمول تخفیف مجازاتها شده اند.
بنا بر این تخفیف ها، نیاز نیست که مورد به مورد معافیت نامه صادر شود. هدف از این کار، «پایبندی حکومت امریکا به تقویت علائق میان دو ملت امریکا و ایران است».
● گروههای مدافع تخفیف مجازاتها از این اقدام اظهار رضایت کرده‌اند و گفته‌اند: سالها مبارزه کرده اند برای این که مبادلات انسانی و ورزشی، از بند تحریم، رها شوند. امروز، همچنان باید کوشید تا بخش بزرگی از مجازاتها که مردم عادی ایران از آنها زیان می‌بینند، لغو شود. رابطه دو ملت از طریق رفت و آمد وزرشکاران می‌تواند، برغم نبود رابطه میان دو دولت گسترش یابد.
● اغلب مجازاتهائی که وزارت خزانه داری برضد ایران اعمال می‌کند در سالهای اخیر تشدید شده‌اند. با این هدف که ایران تحت فشار قرار بگیرد و به دادن امتیازها در آنچه به فعالیتهای اتمیش مربوط می‌شود، رضا دهد. ایران اصرار می‌ورزد که برنامه اتمیش صلح آمیز است. اما غرب و اسرائیل بر این گمان هستند که ایران در پوشش برنامه صلح آمیز، مشغول تولید بمب اتمی است.
● در ماه مه گذشته، وزارت خزانه داری و وزارت خارجه امریکا شرکتهائی را مجازات کردند که به ایران تکنولوژی ارتباطات تلفنی به ایران می فروختند.
● روحانی که در ماه ژوئن (خرداد) به ریاست جمهوری انتخاب شد و ماه پیش، ریاست جمهوری خود را شروع کرد، می‌گوید از انزوای ایران بکاهد و راه حلی دیپلماتیک برای اختلاف ایران با غرب، پیدا کند. او نگفت آیا ایران حاضر به دادن امتیازها هست یاخیر. اما در مصاحبه‌ای با تلویزیون دولتی ایران گفت: زمان برای حل مشکل اتمی محدود است و «من امید کامل دارم که می‌توانیم، مرحله به مرحله، این مشکل را حل کنیم».
● مخالفان مجازاتهای وضع شده براین نظر هستند که امریکا می باید مجازاتها را سبک کند تا که حل مشکل اتمی آسان بگردد. از دید اینان، امریکا باید ثابت بکند که قصدش آن نیست که هم از ایران امتیاز بگیرد و هم مجازاتها را لغو نکند. درحال حاضر، ایران از امریکا می‌خواهد در ازای لغو مجازاتها، ایران امتیاز بدهد. اما امریکا می‌گوید نخست ایران با آنچه کشورهای 5+1 می‌خواهند موافقت کند آنگاه امریکا و اروپا، به تناسب، مجازاتها را سبک خواهند کرد. طرفداران سبک کردن مجازاتها می‌گویند منطقی اینست که امریکا مجازاتهائی را که لغو می‌کند روی میز مذاکره بگذارد تا طرف ایرانی بداند چه می دهد و چه می‌ستاند.
☚ در 22 شهریور 92، حسن روحانی، و پوتین در پایان سیزدهمین اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای در بیشکک پایتخت قرقیزستان دیدار و درباره روابط دوجانبه و همکاری های منطقه‌ای و بین‌المللی گفت‌وگو کردند.
به گزارش ایسنا، روحانی گفته‌است: کشور روسیه به عنوان همسایه بزرگ ایران همواره مورد توجه همه دولت‌ها در ایران بوده و دولت جدید نیز در صدد توسعه و گسترش این روابط در تمامی عرصه‌ها است. امروز فرصت مناسبی ایجاد شده است که ایران و روسیه در مورد مسایل دوجانبه و مسایل حساس منطقه‌ای و بین‌المللی با هم تبادل نظر کنند و قطعاً این تبادل نظر در حل مسایل و مشکلات موثر خواهد بود. هر چه مشورت‌ها و تبادل‌نظرها بیشتر باشد به حل مشکلات و بحران های منطقه خاورمیانه کمک بیشتری خواهد کرد. ابتکار مسکو در زمینه حل بحران سوریه و نیز قدم‌هایی که دولت روسیه در این زمینه برداشته امیدی را بوجود آورد که از یک جنگ جدید جلوگیری شود.
روحانی با اشاره به فعالیتهای مسالمت آمیز هسته‌ای ایران گفته‌است: ما خواهان حل و فصل سریع این مساله در چارچوب مقررات بین المللی هستیم. روسیه در زمینه حل مساله هسته‌ای ایران قدم‌های مهمی را در گذشته برداشته است. امروز فرصت بهتری فراهم شده تا در این زمینه بتوان با همکاری و تبادل نظر مسایل هسته‌ای ایران را حل و فصل کرد.
● پوتین نیز گفته‌است: تهران و مسکو می توانند در زمینه های مختلف و در چارچوب همکاری های منطقه ای، دوجانبه و بین المللی از جمله سازمان همکاری شانگهای فعالیت های مشترک بیشتری انجام دهند.
☚ در 23 شهریور 92، روزنامه بهار (اصلاح طلب) مقاله‌ای زیر عنوان «ایران سوت پایان مذاکره برای مذاکره را کشید» انتشار داده است که گویا است: در سفر رئیس جمهور به بیشکک برای شرکت در اجلاس سازمان شانگهای، مسأله هسته‌ای و سوریه، مهم‌ترین موضوعات مطرح در برنامه‌های طرف ایرانی بوده است. سوت پایان «مذاکره برای مذاکره»، این بار، از سوی جمهوری‌اسلامی ایران و توسط محمد‌جواد ظریف، فردی که قرار است به‌زودی در قامت مذاکره‌کننده ارشد در میدان گفت‌وگوهای هسته‌ای حاضر شود، به صدا درآمد. تعویض بازیگران هسته‌ای، به تعویض و تغییر تاکتیک بازی جمهوری‌اسلامی هم منجر شد، تاکتیکی که تطویل مذاکرات دیگر در آنجایی ندارد. تاکتیک «مذاکره برای مذاکره» تنها در دوره‌ای برای جمهوری‌اسلامی کارآمد بود، البته به ادعای غربی‌ها. ادعایی که مبتنی بر این بود که تهران این تاکتیک را پیش گرفته است تا زمان بخرد و برنامه هسته‌ای خود را توسعه دهد، راست و دروغش گردن خودشان، این‌که این تاکتیک در دستور کار بوده است یا نه مهم نیست، مهم این است که همین تطویل مذاکرات در گذشته و عدم توافق طرف‌های درگیر در موضوع هسته‌ای ایران بر سر توقف یا ادامه برنامه هسته‌ای هیچ گاه به مانعی در پیشبرد این برنامه تبدیل نشد. همین امر غربی‌ها را به فکر تغییر تاکتیک انداخت. آنها برای آنکه در موضوع هسته‌ای ایران زود‌تر به یک نتیجه ملموس دست پیدا کنند گسترش تحریمها را در دستور کار قرار دادند تا با ضدتاکتیک ابتکار عمل در مذاکرات را از دست جمهوری‌اسلامی ایران خارج و توپ ضرر تطویل مذاکرات را به زمین جمهوری‌اسلامی ایران ارسال کنند، که اتفاقا این طور هم شد. با گسترده‌تر شدن دامنه تحریمها علیه جمهوری‌اسلامی ایران و تأکید بر پابرجا ماندن آن تا زمان دستیابی به یک توافق همه‌جانبه برای ایجاد اطمینان نسبت به صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای ایران، هر روز تأخیر در دستیابی طرف‌های درگیر در موضوع هسته‌ای ایران زمان را به ضرر جمهوری‌اسلامی و مردم ایران پیش می‌برد. تا آنجا که تحریمها کم‌کم آثار خود را بر زندگی مردم ایران با کوچک‌تر شدن سفر‌ها و بروز مشکلات در زندگی روزمره به خصوص تأمین داروهای مورد نیاز به جا گذاشت.
از آن پس تطویل در مذاکرات و «مذاکره برای مذاکره» از سوی جمهوری‌اسلامی منطقی نبود. هرچند با وجود درک این واقعیت هیچ گاه از سوی هیأت مذاکره کننده هسته‌ای پیشین اقدامی برای توقف این روند نشد. با این حال هیأت مذاکره کننده هسته‌ای جدید نمی‌تواند نسبت به تطویل مذاکرات بی‌تفاوت باشد. اساسا به نظر می‌رسد دولت در پی تسریع در مذاکرات و پیشرفت در گفت‌وگوهاست. در همین حال محمد‌جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در گفت‌وگو با شبکه خبری پرس‌تی‌وی با تأکید بر این‌که «ما امیدواریم در مذاکرات رو به جلو حرکت کنیم و باید نتیجه‌گرا باشیم»، گفت: «بر این باوریم که مذاکرات نامحدود نیست و خود مذاکره فی‌نفسه هدف نیست. ما اعتقاد داریم مذاکرات باید ضرب‌الاجل داشته باشد، نتیجه‌گرایانه باشد و بر اساس حسن‌نیت، شرایط برابر و احترام متقابل باشد. اکنون ما باید رویکرد این مذاکرات را تغییر دهیم». وزیر خارجه البته دستیابی به توافق در مذاکرات هسته‌ای را منوط به تغییر تاکتیک غرب دانست و تأکید کرد. آنها نیز همچون جمهوری‌اسلامی ایران باید با رویکرد تازه در مذاکرات حاضر شوند.
وی خطاب به طرف‌های درگیر در موضوع هسته‌ای گفت: «اکنون اگر می‌خواهید در قبال پرونده هسته‌ای ایران به نتیجه برسید، باید نگاه خود را تغییر دهید؛ باید اهداف مشترکی داشته باشیم، نه این‌که ایران یک هدف و گروه ۱+۵ هدف دیگری داشته باشد. اگر آن کشورهایی که ادعا می‌کنند نگران برنامه هسته‌ای ایران هستند، یکسری اهداف را دنبال کنند و ما هم یکسری اهداف را دنبال کنیم، در این صورت جدال رخ می‌دهد و بازی کودکانه‌ای شکل می‌گیرد که در آن هر کسی به دنبال این است که بیشتر از دیگری امتیاز بگیرد». ظریف تأکید کرد: «چیزی که برای هر دو طرف نتیجه‌بخش خواهد بود، داشتن اهداف مشترک است و این اهداف از این قرارند: اول این‌که برنامه هسته‌ای ایران باید صرفا صلح‌آمیز باقی بماند؛ ظاهرا این هدف اعلام‌شده طرف دیگر یعنی گروه ۱+۵ است«.
وزیر خارجه با تأکید بر این‌که ما به دنبال سلاح اتمی نیستیم و سلاح اتمی هیچ جایگاهی در دکترین امنیتی ایران ندارد بنابراین، در هدف اول اشتراک داریم، گفت: ما حالا می‌خواهیم در هدف دوم نیز اشتراک پیدا کنیم. تنها راه تضمین این‌که برنامه هسته‌ای ایران صلح‌آمیز باقی بماند این است که اجازه داده شود این برنامه در فضای قابل قبول و صلح‌آمیز بین‌المللی ادامه پیدا کند. چرا؟ چون ظرفیت‌های هسته‌ای ایران داخلی هستند؛ برنامه هسته‌ای ایران وابسته به خارج نیست به همین دلیل شما نمی‌توانید ایران را از چیزی که متعلق به خود این کشور است، محروم کنید. ظریف در پاسخ به این سئوال که «شما درباره مذاکرات هسته‌ای با گروه ۱+۵ خوش‌بین هستید؟» گفت: «من خوش‌بین هستم که ما با عزم حل مشکل وارد مذاکرات خواهیم شد. «رسیدن به پاسخ مثبت» شعار ما برای این مذاکرات است، اما باید دو طرف همکاری داشته باشند. اگر آمریکا و باقی کشورهای عضو گروه ۱+۵ آماده نیستند که به صورت جدی وارد این فرآیند شوند». سناریویی کاملا متفاوت در پیش خواهیم داشت».
انقلاب اسلامی: اهم سخنان ظریف و مقاله بهار در اینست که رﮊیم ولایت فقیه، نه برای حل مشکل که «برای مذاکره»، مذاکره می‌کرده‌است. اینک بالاخره متوجه شده است که این روش به زیانش تمام شده و برگ برنده‌ای در دست، امریکا گشته‌است. اما خواننده انقلاب اسلامی به یاد می‌آورد که دست کم از 4 سال به این طرف، مرتب نسبت به خطرناک بودن روشی که رﮊیم درپیش گرفته‌است، هشدار داده و خاطر نشان کرده‌ایم که بهای این روش بسیار سنگین خواهد شد. اینک بطور رسمی اعتراف می‌شود که حق با انقلاب اسلامی بوده‌است. باوجود این، هنوز طبل جنگ از صدا نیفتاده است:
شماره ۸۳۷ از ۱ تا ۱۴ مهر ۱۳۹۲