١٣٩٢/٠٨/٠۶- ایمان و هنر، به شدّت و صمیمانه در هم آمیخته اند. این بینش برای من کاملاً حیاتی ست ولی ترجیح می دهم که دور اندیش و محتاط باشم: مؤمنین بزرگی هستند که ایمان دارند بدون برخوردار بودن از روح هنرمند، و همچنین هنرمندانی تأثیر ناپذیر در مقابل جذّابیّت و لطف خداوند.برای من که حسّاس به ابراز و بیان هنری هستم، هنر یکی از نامهای خداوند است… زیبائی یکی از نامهای خداوند است…
اغلب شاهد و ناظرم: زیبائی، احساس و هیجان می توانند به ایمان منتهی شوند. اشخاصی را دیده ام که با گوش کردن به موزارت و باخ ، ایمان آورده اند و یا کسانی که با ورود به کلیسای شارتر، به زانو افتاده اند. حسّاسیّت، ما را پذیرای جنبه های معنوی و ماوراءالطبیعه می سازد و ایمان قادر به مسحور و متوقّف نمودنمان در پیچ یک هیجان، یک برانگیختگی، یک کشف و یا یک ملاقات است. شگفت زدگی و حیرتمان از غافلگیریهای غیر منتظرۀ خداوند، همیشه برقرار خواهد بود .
بین هنر و ایمان کیمیاگریِ عجیبی روی میدهد. هنرمندان بسیار بزرگ، اشخاصی هستند با ایمانی باور نکردنی و غیر قابل تصوّر! رامبراند صحنه های کتاب مقدّس را با هیجان و حسّاسیّتی منقلب کننده تصویر نمود، با آنچنان عمقی که فقط ایمان او قادر به تحقّق بخشیدن آن بود.
برگزیده از کتاب: “مسیح، باورش دارم ” از میکائل لونس دال( Michael Lonsdale)، نویسنده و بازیگر تئاتر و سینما و برندۀ جایزۀ سزار برای ایفای نقش برادر لوک تیبیرین در فیلم زیبای “انسانها و خدایان” به کارگردانی اگزاویه بوووآ.مترجم: فروغ طاعتی
منبع: صفحه فیس بوک فروغ طاعتی