☚ در 4 نوامبر 2013، سه روز پیش از روز اول گفتگوها هیأت نمایندگی رﮊیم با هیأتهای نمایندگی کشورهای 5+1، پل پیلار، تحلیل‌گر امریکائی مقاله پیرامون نقش محافظه‌کاران جدید و لابی اسرائیل انتشار و درآن، هشدار داده‌است:
● محافظه‌کاران جدید فکر ثابت خود را در این باره که امریکا می‌باید در جنگهای خاورمیانه شرکت کند را رها نمی‌کنند. این‌است که سخت تقلا می‌کنند گفتگوها برسر سوریه و پرونده اتمی ایران به شکست بیانجامد. درحال حاضر، سیاست پرزیدنت اوباما اینست که از تنشها با ایران بکاهد. اما آنها که در امریکا و ایران می‌گویند تا آخر باید رفت، جز این می‌خواهند.
● برغم چندین اختلاف میان امریکا و ایران، دو طرف درکار اتخاذ تدابیر برای کاستن از شدت آنها. تدابیر متخذ قرینه یکدیگر نیز هستند. مسئولان دو کشور می‌خواهند اختلافها برسر برنامه اتمی ایران را برطرف کنند. هردو طرف، نسبت به دست یافتن به توافق، خوشبین نیستند. باوجود این، می‌کوشند گفتگو کنند. هر دو طرف می‌باید با مقاومت افراطیهایی که مخالف تفاهم هستند، مقابله کنند. هردو طرف می‌باید خود را از اتهام سازشکاری رویه کردن و امتیازدادن، مرتب، تبرئه کنند. برای هر دو طرف، مهارکردن طرفداران «تاآخر باید رفت»، سخت مشکل است. بسیار مشکل است زیرا اینان، مخالفت زبانی را با مخالفت عملی همراه کرده‌اند.
● حکومت اوباما، به تازگی، به کنگره فشارآورد طرح تحریمها را فعلا˝ تصویب نکند. خاطر نشان کرد که هم‌اکنون ایران زیر کوهی از تحریمها است و تصویب تحریمهای جدید به کوشش حکومت برای موفقیت آمیز گشتن گفتگوها آسیب می‌رساند و اقبال رسیدن به توافق را کاهش می‌دهد. این کار سیلی نواختن به بناگوش متصدیان تحول مثبت در ایران است. از دید بسیاری از ایرانیان، تصویب تحریمهای جدید علامت آن‌است که امریکا براستی خواهان حل و فصل مشکل اتمی ایران نیست بلکه می‌خواهد زمان بدست آورد تا که تحریمها اقتصاد ایران را ازپا درآورند.
● رهبر رﮊیم جمهوری اسلامی ایران، آیهالله خامنه‌ای، می‌کوشد سخت سران رﮊیم را مهار کند تا که گفتگوکنندگان بتوانند گفتگوها را به جائی برسانند. هدف اصلی سخنرانی روز یک شنبه 3 نوامبر (12 آبان 92)او همین بود. او گفت: «هیچ‌کس نباید گفتگوکنندگان ما را سازشکار بخواند… آنها مأموریت سختی برعهده دارند و یک مأمور را حین انجام مأموریت نباید تضعیف کرد».
سخنان خامنه‌ای و موضع قوی که اتخاذ کرد جا برای تردید باقی نگذاشت که ابتکار دیپلماتیک روحانی، رئیس جمهوری ایران و محمد جواد ظریف، وزیر خارجه او، از حمایت رهبر رﮊیم برخوردار است.
او، در همان‌حال که تصریح می‌کرد که ولو ابتکار گفتگو کردن از او نیست و بدبین است که، باوجود دشمنی مداوم طرف مقابل و تهدیدهایش، از جمله تهدید به جنگ، بتوان به نتیجه‌ای رسید. در تفسیر روی خوش نشان دادن امریکا به ایران، او گفت: «ما نباید به دشمنی اعتماد کنیم که به ما لبخند می‌زند. از یک طرف امریکائی‌ها به ما لبخند می‌زنند و تمایل خود به مذاکره را اظهار می‌کنند و از طرف دیگر، بلافاصله، می‌گویند همه گزینه‌ها روی میز است».
انقلاب اسلامی: روشن است که این تحلیل‌گر امریکائی، سخنان خامنه‌ای را آن‌طور که می‌خواهد می‌خواند. همانند تحلیل‌گران ایرانی در کار توجیه، وارونه می‌بیند. حتی نمی‌بیند که خامنه‌ای گفتگو کنندگان را محدود کرده‌است: گفتگو با امریکا نه. در گفتگو با کشورهای 5+1، هم از خط قرمزی که او ترسیم کرده است، نباید عبور کنند.
● در امریکا، همه آنهائی که می‌خواهند ایران به سلاح هسته‌ای مجهز نشود، می‌باید از گفتگوها حمایت کنند. چراکه بهترین وسیله رسیدن به این هدف است. در حمایت کردن، وجود سخت سران رﮊیم ایران و لزوم خنثی کردن مخالفت آنها، نیز، می‌باید لحاظ شود. بخصوص می‌باید از خوراک تبلیغاتی در اختیار این سخت سران گذاشتن، اجتناب گردد. می‌باید استدلال آنها را که گفتگوکردنها اتلاف وقت و بسا برای ایران خطرناک است، بی‌اعتبار کرد.
حمایت همچنین اعتناء نکردن به سخنان افراطی افراطی‌های ایران را دربر می‌گیرد. این سخنان افراطی را افراطی‌ها برزبان می‌آورند که نمی‌خواهند توافقی به انجام رسد. کسانی از مقامات رﮊیم نیز هستند که معتقدند تا آخر باید رفت و موافق سرگرفتن توافق نیستند. برای مثال، در این هفته، در سالروز تسخیر سفارت امریکا در تهران، در 1979، شعار «مرگ برامریکا» بیشتر سرداده شد. این رفتار قرینه رفتار و گفتار کسانی در امریکا است که نمی‌خواهند هیچگونه توافقی با ایران بعمل آید. اینان از جنگ سخن می‌گویند و ایران را دشمن امریکا می‌خوانند. تا گفتن سخنی افتضاح آور پیش می‌روند: ایران را باید با بمب اتمی بمباران کرد.
انقلاب اسلامی: نوشته پیلار، پند و اندرز و سفارش است. هیچ در شیوه عمل محافظه‌کاران جدید در آن نیست. فایده انتشار ترجمه آن در این است که خوانندگان گرامی مشاهده کنند که میان «افراطی‌های ایران» و «افراطی‌های امریکا» ارتباطی از نوع ارتباط ظروف مرتبطه وجود دارد. زمانی سخت سران امریکائی در حکومت بودند (دوره بوش) و امروز دربیرون حکومت هستند و همداستان با لابی اسرائیل و حکومت نتان یاهو.
و اما، روبرت پاری، مقاله‌ای در باره سخت سران امریکائی که می‌خواهند امریکا ایران را با بمب اتمی، بمباران کند، انتشار داده‌است:
شماره ۸۴۱ از ۲۷ آبان تا ۱۰ آذر ۱۳۹۲