لطفاً براي بچه‌هاي ما شعر بخوانيد، به آنها موسيقي بياموزيد، بگذاريد با هم آواز بخوانند، اجازه بدهيد همه با هم فقط يک نقاشي بکشند تا همکاري را بياموزند، بگذاريد وقتي خوابشان مي‌آيد بخوابند و وقتي مغزشان نمي‌کشد ياد نگيرند.

خبرگزاری علم و فناوری:معلم‌هاي عزيز، سلام ما چهل سال است بخش اعظم جوانانمان را درس داديم و به دانشگاه فرستاديم، اما همه چيز بدتر شد. تصادفات رانندگي‌مان بيشتر شد، ضايعات نان‌مان بيشتر شد، آلودگي‌ هواي‌‌مان بيشتر شد، شکاف طبقاتي مان بيشتر شد، پرونده‌هاي دادگستري‌مان بيشتر شد، تعداد زندانيان‌مان بيشتر شد و مهاجرت نخبگانمان بيشتر شد. پس ديگر دست از درس دادن صرف برداريد. آموزش کودکان ما ساده است ما ديگر به دانشمند نيازي نداريم ما اکنون دچار کمبود مفرط آدم‌هاي توانمند هستيم.
پس لطفا به کودکان ما فقط مهارت‌هاي زندگي کردن را ياد بدهيد. به آنها گفتگو کردن را، تخيل را، خلاقيت را، مدارا را، صبر را، گذشت را، دوستي با طبيعت را، عذرخواهي را، دوست داشتن حيوانات را، لذت بردن از برگ درخت را، دويدن و بازي کردن را، شاد بودن را، از موسيقي لذت بردن را، آواز خواندن را، بوييدن گل را، سکوت کردن را، شنيدن و گوش دادن را، اعتماد کردن را، دوست داشتن را، راست گفتن را و راست بودن را بياموزيد.
باور کنيد اگر بچه‌هاي ما ندانند که حاصل ضرب 114 در 114 چه مي‌شود، و ندانند که با پاي چپ وارد دستشويي شوند يا با پاي راست، هيچ چيزي از خلقت کم نمي‌شود؛ اما اگر آن‌ها زندگي کردن را و عشق ورزيدن را و عزت نفس را و تاب آوري و عدم پرخاشگري را تمرين نکنند، زندگي‌شان خاليِ خالي خواهد بود و بعد براي پر کردن جاي اين خالي‌ها، خيلي به خودشان و ديگران و طبيعت خسارت خواهند زد.
لطفاً براي بچه‌هاي ما شعر بخوانيد، به آنها موسيقي بياموزيد، بگذاريد با هم آواز بخوانند، اجازه بدهيد همه با هم فقط يک نقاشي بکشند تا همکاري را بياموزند، بگذاريد وقتي خوابشان مي‌آيد بخوابند و وقتي مغزشان نمي‌کشد ياد نگيرند. لطفاً بچگي را از کودکان ما نگيريد. اجازه بدهيد خودشان ايمان بياورند، فرصت ايمان آزادانه و آگاهانه را از آنان نگيريد، زبان شان را براي نقد آزاد بگذاريد، آنان را از وحشت آنچه شما مقدس مي‌پنداريد به لکنت زبان نيندازيد. بگذاريد خودشان باشند و از اکنون نفاق را و ريا را در آنها نهادينه نکنيد. اکنون که شما و ما و فرزندان ما همگي اسير يک نظام آموزشي فرسوده هستيم، دستکم هواي هم را داشته باشيم، نداشته‌ها و تنگناها و غم‌ها و عقده‌هاي خود را به کلاس‌ها نبريد. ترا به خدا در کلاس‌هاي‌تان خدايي کنيد نه ناخدايي. شايد خدا به شما و ما رحم کند و کودکان مان خوب تربيت شوند.