تقدیم به پرستو فروهر
آه پرستو!
چه شجاعانه
باز می گردی به لانه ی غم
عقرب ها
به کمین ات نشسته اند
نترس!
آه پرستو!
از اوفن باخ
تا سیاه آذینِ پلاک 18
چند فرسنگ راه است؟
آه پرستو!
ردِ پای پروانه
هنوز در طاقچه ی خاطره ها رنگین است
آه پرستو!
در سوگِ پروانه
هنوز سحرگاه
از چشم های شبدر باغ
شبنم می چکد
آه پرستو!
هنوز هم خنجر
در نقابِ سرب و طناب
رخ در رخ انسان
پیروز و پرشتاب
قهقهه می زند
آه پرستو!
تا طلوعِ دگرباره ی انسان
در لانه ی غم
چند فرسنگ شب سیاه در پیش است؟
2 فوریه ی 2014- فرانسه