نویسنده: ژان پیر فیلیواستاد دانشگاه در Sciences Po ژان پیر فیلیو در مقاله خود در روزنامه فرانسوی لوموند بتاریخ ۲۴ فوریه توضیح می دهد که چگونه نخست وزیر اسرائیل در سال ۱۹۹۷ دستور آزادی بنیانگذار حماس و رئیس فعلی غزه از سال ۲۰۱۱ را صادر کرد، اما با آزادی حامیان فلسطینی راه حل دو دولت مخالفت می کند.
بنیامین نتانیاهو فعالیت سیاسی چشمگیرش را با نسبت دادن خود به برادر بزرگرش، جاناتان که در سال ۱۹۷۶ در جریان عملیات آزادسازی گروگانها در فرودگاه انتبه اوگاندا کشته شد، آغاز کرد.
به نام «جنگ علیه تروریسم» بود که الاصل بی‌رحمانه است، این فعال جاه‌طلب لیکود در سال ۱۹۸۲ به رتبه دوم سفارت اسرائیل در واشنگتن ارتقا یافت و دو سال بعد به سفیر اسرائیل در سازمان ملل متحد (UN) در نیویورک ارتقا یافت. با این حال، زمانی که در سال ۱۹۸۵، اسحاق شامیر، نخست وزیر، موافقت کرد که ۱۱۵۰ زندانی فلسطینی را در ازای سه سرباز اسرائیلی که توسط یک گروه کوچک تابع رژیم اسد و در مبارزه آشکار علیه سازمان آزادی بخش فلسطین (PLO) بازداشت شده بودند، آزاد کند، از انتقاد از دولت خود دریغ نکرد.
شامیر به درستی معتقد بود که چنین مبادله‌ای باعث تضعیف ساف و رهبر آن، یاسر عرفات می‌شود، اما او پیوندهای ایجاد شده بین دیکتاتوری سوریه و اسلام‌گرایان فلسطینی را که رهبر آنها، شیخ احمد یاسین بعدها آزاد شد، دست کم گرفته بود.
شکست در اردن
نتانیاهو در ماه مه ۱۹۹۶ با پیروزی در اولین انتخابات نخست وزیری اسرائیل با رای مستقیم، در برابر شیمون پرز، رهبر حزب کارگر، جانشین اسحاق رابین که شش ماه قبل از آن ترور شده بود، شگفتی ایجاد کرد.رهبر لیکود کارزاری را علیه روند صلح که در سپتامبر ۱۹۹۳ توسط رابین و عرفات آغاز شد، رهبری کرد، روندی که شیخ یاسین نیز با همان خشونت در راس حماس، “جنبش مقاومت اسلامی”، با آن مبارزه می کرد. اولین حملات – انتحاری حماس مصادف شد با امضا قرارداد صلح بین اسرائیل و فلسطین.عملیات تروریستی که توسط حماس در طول مبارزات انتخاباتی انجام شد، طبیعتاً به سود نتانیاهو بود که البته پس از کشتارهای دیگر در ژوئیه ۱۹۹۷، قول داد که به رهبری حماس ضربه بزند. با زندانی شدن مجدد یاسین، نخست وزیر اسرائیل یک کماندوی موساد را با گذرنامه های کانادایی فرستاد تا رئیس دفتر سیاسی حماس، خالد مشعل، را در امان ترور کند. اما این کماندو پس از تلقیح سمی با اثر آهسته به مشعل، توسط نیروهای امنیتی اردن رهگیری می شود.ملک حسین اردن از نقض معاهده صلحی که سه سال پیش از آن با رابین به نمایندگی از اسرائیل و در کاخ سفید امضا کرده بود، خشمگین می شود. او از بیل کلینتون، حامی این معاهده صلح، می خواهد که نه تنها پادزهر نجات خالد مشعل، بلکه آزادی ده ها اسیر فلسطینی از جمله شیخ یاسین را از اسرائیل دریافت کند. نخست وزیر اسرائیل پس از تلاش اولیه برای انکار مسئولیت موساد، مجبور می شود برای بازپس گیری کماندوی خود، شرایط اردن را بپذیرد.این گونه بود که شیخ یاسین با پیروزی به نوار غزه بازگشت، جایی که هاله ستیزه جویانه او تلاش های عرفات را به نفع روند صلح ناکام گذاشت. در مورد مشعل، او به معنای واقعی کلمه از مرگ باز گشت تا از یک خط ناسازگاری کامل در برابر ساف دفاع کند. با این حال، این شکست اسرائیل در اردن تنها یکی از مشکلات متعدد اولین دوره نتانیاهو را به عنوان رئیس دولت است. او در سال ۱۹۹۹ تنها ده سال بعد از آن، دوباره قدرت می رسد.
آزادی سینوار
نتانیاهو دوباره به عنوان نخست وزیر، باید مذاکرات پیرامون گیلاد شالیت، راننده تانک که در ژوئن ۲۰۰۶ توسط گروهی به رهبری محمد سینوار ربوده شد، را مدیریت کند. این کادر تیپ های قسام، شاخه مسلح حماس، برای آزادی برادرش یحیی سینوار، یکی از پیشگامان اسلام گرایی مسلحانه در غزه که از سال ۱۹۸۸ زندانی بود، آماده هر کاری بود. در اکتبر ۲۰۱۱، شالیت سرانجام در ازای ۱۰۲۷ زندانی فلسطینی از جمله یحیی سینوار و دو مسئول ترور دو سرباز اسرائیلی در سال ۱۹۸۹ آزاد شد.از سوی دیگر، نتانیاهو قاطعانه از آزادی مروان برغوتی که از سال ۲۰۰۲ در بازداشت به سر می برد، امتناع می ورزد، هرچند که محبوبیت این حامی اعلام شده راه حل دو دولتی، فراتر از فتح و سازمان آزادیبخش فلسطین که او یکی از اعضای آنست ، غیرقابل انکار است.اما نخست وزیر اسرائیل نه تمایلی به از سرگیری روند صلح دارد، نه رفع محاصره غزه که توسط شبه نظامیان اسلامگرا محاصره شده است. در فوریه ۲۰۱۷ ، یحیی سینوار رئیس بلامنازع فلسطین شد، جایی که او عملاً شاخه های سیاسی و نظامی حماس را رهبری می کند. در این مقام بود که او عملیات تروریستی وحشتناک ۷ اکتبر ۲۰۲۳ را طراحی و دستور داد که طی آن ۱۱۶۳ کشته در خاک اسرائیل برجای گذاشته شد.در حالی که جنگی که در تلافی اسرائیل در غزه به راه انداخته است، تاکنون چهار ماه و نیم به طول انجامیده و تعداد قربانیان آن حدود ۳۰۰۰۰ فلسطینی تخمین زده می شود، نتانیاهو همچنان از آزادی برغوثی به عنوان بخشی از تبادل اسرا با حماس خودداری می کند.علاوه بر این، محل بازداشت برغوثی در دو ماه گذشته سه بار تغییر کرده است که باعث نگرانی نزدیکان وی شده است و آنها ادامه حبس وی را محکوم می کنند. این به این دلیل است که نخست وزیر اسرائیل بیش از هر چیز از راه اندازی مجدد راه حل دو دولتی که برغوتی می تواند شریک معتبر آن باشد، می ترسد. این همان محاسبات بسیار کوته بینانه ای است که باعث شد آریل شارون در سال ۲۰۰۵ از مذاکره با ساف در مورد خروج اسرائیل از غزه که به سرعت تحت کنترل حماس درآمد، خودداری کند. برعکس، صلح‌طلبان اسرائیلی معتقدند که منافع کشورشان برای مقابله با برتری حماس در صحنه فلسطین، تنها در آزادسازی برغوثی خواهد بود. و بدون شک این همان چیزی است که دوستان واقعی اسرائیل باید به جای تشویق نتانیاهو در مسابقه اش به سوی پرتگاهی که آینده مردم اسرائیل و فلسطین را به خطر می اندازد، به سمت آن تلاش کنند.