رییس سختگیر بانک مرکزی که صادرکنندگان را به ستوه آورده است و راه‌های فروش ارز در داخل را بسته و می‌خواهد همه دارندگان ارز با قیمت تعیین‌شده بانک مرکزی داد‌وستد کنند حالا معلوم نیست چرا ناگهان ارزپاشی را در دستور کار قرار داده است.

بر پایه تصمیم بانک مرکزی هر مسافر خارج از کشور به جای ۵۰۰ یوروی پیشین می‌تواند هزار یورو بگیرد و به مسافرت برود. تفاوت دلار آزاد و دلاری که بانک مرکزی می‌فروشد آنقدر است که برخی از این تفاوت استفاده می‌کنند و به جای سفر در سرزمین به کشورهای همسایه می‌روند. گروهی نیز از ا‌ین وضعیت استفاده کرده و با ترفندهای خاص بدون اینکه به مسافرت بروند از رانت یادشده بهره می‌برند. پس از انتقادهای پرشمار از این روش بانک مرکزی که چرا در این وضعیت سخت برای به دست آوردن دلار و یورو باید ارزپاشی کرد و مانور تجمل داد که ببینید چقدر ارز داریم، حال بانک مرکزی از نهادهای دولتی خواسته است اسامی کسانی که اقدام به خرید بلیت کرده و به مسافرت نرفته‌اند را در اختیار بانک مرکزی قرار دهد.

بیایید فرض کنیم این اتفاق افتاد و اسامی افراد در اختیار بانک مرکزی قرار گرفت، در این صورت این بانک می‌خواهد چه کار کند؟ آیا بانک مرکزی می‌تواند مابه‌ازای رانتی که افراد برده‌اند را پس بگیرد؟ سازوکاری برای این داستان وجود دارد و آیا بانک مرکزی می‌خواهد از این افراد به قوه قضاییه شکایت کند؟ واقعیت این است که این دستور و خواست بانک مرکزی بیشتر به بلوف می‌ماند تا اینکه اتفاقی برای خریداران بیفتد و در بدترین حالت به کشمکشی منجر می‌شود که برای نهادی مثل بانک مرکزی کسر شان دارد. به نظر می‌رسد به جای مانور تجمل و قدرت‌نمایی (که ببینید خزانه بانک مرکزی چقدر پر است) باید دوراندیشی و از این قدرت‌نمایی خودداری می‌شد.

بانک مرکزی ایران در دوره‌های گوناگون این اقدام را در دستور کار داشته و به ملت آسیب زده است، اما هیچ کدام از روسا از این وضعیت درس عبرت نگرفته‌اند. این رفتار جای تعجب دارد و باید معلوم شود انگیزه بانک مرکزی در ارزپاشی تجملاتی چیست و آیا از جایی به بانک مرکزی تحمیل شده است. خوب است حالا که این وضعیت پدیدار شده مدیران بانک مرکزی به جای درخواست‌های غیرمنطقی از شهروندان پوزش بخواهند و روزگار را به قبل برگردانند یا اینکه با شهامت بگویند کارشان درست بوده و ادامه خواهد داشت.
.
ساعت24