انقلاب اسلامی: به فیلم آرگو جایزه اسکار بهترین فیلم را دادند. جایزه را همسر اوباما از کاخ سفید اعلان کرد. روشن بود که فیلم بدون هدف تهیه نشده است. بنی صدر اعتراض کرد. او، در 11 اسفند 91، در مصاحبه با رادیو عصر جدید، دروغ بودن تاریخی که فیلم آرگو القاء می کند و نیز پوشاندن واقعیتی که اشغال سفارت امریکا بود که تبدیل به گروگانگیری شد و بخصوص القای روش کار سیا که در کودتای 28 مرداد بکار برده است را مبرهن کرد. او توضیح داد که از ملی کردن صنعت نفت بدین سو، هربار که غرب به سرکردگی امریکا، در ایران و یا کشور دیگری از کشورهای خاورمیانه، طرح سلطه جویانه ای را به اجرا گذاشته است، پیشاپیش، توسط وسائل ارتباط جمعی، زمینه آن را فراهم کرده است. از جمله، بخشی از فیلم ها و حتی آوازها زمینه ساز اجرای طرحها بوده اند و تاریخ مستمر سلطه جوئی غرب را گزارش می کنند. دلخواسته این مصاحبه را به انگلیسی برگرداند و مطبوعات امریکا، از جمله کریستین ساینس مونیتور آن را انتشار داد. اننشار مقاله بازتاب گسترده ای جست: روبرت پاری مقاله ای در باره گفته بنی صدر انتشار داد. بارابارا هونگر که نخستین کتاب را در باره سازش پنهانی «اکتبر سورپرایز» نوشته است، توضیح مفصلی در باره گفته بنی صدر و نوشته روبرت پاری انتشار داد. در پی این دو نوشته، سه مقاله در باره «ایران گیت» و نیز سخنان سفیر وقت کانادا در تهران انتشار یافتند. دو فیلم مستند در دست تهیه قرار گرفتند. در مصاحبه 18 اسفند 91، باز با رادیو عصر جدید، بنی صدر خطاب به سران رﮊیم و «اپوزیسیون» وابسته گفت: چرا ساکتید؟ و در 11 مارس ( 21 اسفند)، خبرگزاری فارس اطلاع داد که گویا رﮊیم قصد دارد از تهیه کننده و کارگردان فیلم شکایت کند! از این همه، وسائل ارتباط جمعی «ایرانی» کلمه ای نگفتند. غیر ترجمه آمیخته به دروغ از مقاله منتشره در کریستین ساینس مونیتور توسط خبرگزاری فارس پخش شد. اما سانسور بی بی  سی (فارسی) شگفت انگیز تر بود: از نوشته بنی صدر و بازتاب گسترده آن کلمه ای نگفت. واکنش رﮊیم (شکایت از فیلم ساز آرگو) را ابتکار رﮊیم گرداند و یکی از گروگانهای امریکائی که اینک در خدمت وزارت خارجه امریکا است، تاریخ دروغ فیلم را توجیه کرد. او عمل دولت و ملت ایران را شرم آور توصیف کرد. در واقع شرم آور سانسور بی بی سی فارسی و توجیه توهین و تحقیر مردم ایران است

   در فصل دوم، نکات جدید این نوشته ها را از نظر خوانندگان می گذرانیم:  

روبرت پاری: اکتبر سورپرایز و آرگو:

     مقاله را روبرت پاری، کسی که تحقیق درباره اکتبر سورپرایز را تا امروز ادامه داده است، در تاریخ 7 مارس 2013، در پی انتشار گفته بنی صدر در کریستین ساینس مونیتور، انتشار داده است:

٭ فیلم آرگو:

● رئیس جمهوری پیشین ایران، ابوالحسن بنی صدر، در انتقاد تاریخ نادرستی که بر پایه اش فیلم «آرگو» را ساخته اند، می گوید: بیشترین مقامهای ایران می خواستند بحران گروگان گیری اعضای سفارت امریکا در ایران، هرچه زودتر حل شود. اما ستاد تبلیغات انتخاباتی ریگان با آیت الله خمینی معامله ای را انجام داد بر سر به تأخیر انداختن آزادی گروگانها بعد از انتخابات ریاست جمهوری امریکا در نوامبر 1980.

● در ارزیابی جایزه اسکاری که به فیلم آرگو داده شد، رئیس جمهوری پیشین ایران جزئیات جدیدی در باره کارشکنی ستاد انتخاباتی ریگان در امر حل مسئله گروگانها در 1980، به قصد جلوگیری از تجدید انتخاب کارتر، ارائه کرده است.

     بنی صدر، در ارزیابی خود، توجه خود را عمده بر نادرست بودن تاریخی متمرکز کرده است که فیلم گزارش می کند. فیلم گزارش می کند که چگونه 6 تن از اعضای سفارت امریکا که بهنگام اشغال سفارت توسط مبارزان ایرانی در 4 نوامبر 1979، در اعتراض به پذیرفتن شاه سابق به امریکا برای درمان، از ایران بیرون برده شدند. 

     در نوشته ای او که کریستین ساینس مونیتور در 5 مارس 2013 انتشار داده است، بنی صدر می گوید که بیشترین مقامات دولت ایران موافق آزاد شدن بلافاصله اعضای سفارت امریکا بوده اند. او فیلم آرگو را بدین خاطر که این مقامها را رادیکال و دارای منش غیر عقلانی، می شناساند، انتقاد کرده است.

      رئیس جمهوری پیشین ایران خاطر نشان می کند که «آرگو»، گرچه به درست، قول او را در این باره که امریکائیان ظرف چند روز آزاد می شوند، باز می گوید – و او می گوید به استناد گفتگویش با آیت الله روح الله خمینی و موافقت او با آزادی گروگانها ظرف سه چهار روز، آن سخن را گفته است –، اما می خواهد بنی صدر و نظر او را یک استثناء جلوه دهد برای القای موافقت مجموع مقامات دولتی با تصرف سفارت و به گروگان گرفتن اعضای آن. فیلم می خواهد اینطور القاء کند که صدای من (بنی صدر) تنها صدای مخالف بوده است و این دروغی فاحش است.

● بنی صدر می گوید او و دیگر نامزدهای معتبر ریاست جمهوری در نخستین انتخابات ریاست جمهوری در ایران، طرفدار آزاد شدن گروگانها بودند. او با 76 درصد آراء به ریاست جمهوری رسید. او می افزاید: « 96 درصد رأی دهندگان در آن انتخابات به کسانی رأی دادند که با گروگانگیری مخالف بودند. و آنچه فیلم گزارش می کند وارونه این واقعیت است. هم در آنچه به مقامهای حکومت مربوط می شود و هم در آنچه به مردم ایران که در انتخابات ریاست جمهوری به نامزدهائی رأی دادند که با گروگانگیری مخالف بودند. در عوض، فیلم مردم ایران را مردمی خشونت گرا و فاقد عقلانیت معرفی می کند».

٭ اکتبر سورپرایز:

● باوجود این، در 4 نوامبر 1980، ریگان به ریاست جمهوری رسید و بنی صدر دید که کوششهایش برای حل بموقع بحران گروگانها بی نتیجه شدند. بنی صدر می گوید او پی برد که «آیت الله خمینی و رونالد ریگان معامله ای پنهانی انجام داده اند که بعدها افتضاح «اکتبر سورپرایز» نام گرفت. این معامله بود که مانع از آن شد که من و نیز پرزیدنت جیمی کارتر گروگانها را، پیش از انتخابات ریاست جمهوری در 1980آزاد کنیم. این امر که آنها گروگانها را بسود انتخاب شدن ریگان، آزاد نکردند، حاصل آن معامله بود».

● بنی صدر در باره همکاری ریگان با خمینی، پیش از این نیز گفته و نوشته است. در ارزیابی خود از فیلم آرگو، او افزوده است که دوتن از مشاورانش، حسین نواب صفوی و صدرالحفاظی توسط رﮊیم خمینی اعدام شدند زیرا از روابط پنهانی خمینی و فرزندش احمد خمینی و رهبران حزب جمهوری اسلامی با ریگان و همکارانش آگاه شده بودند. بنی صدر می نویسد: «بعد از کودتا برضد من در خرداد 1360 و مهاجرت به فرانسه، در مصاحبه با بی بی سی گفتم: من ایران را ترک گفتم برای افشای روابط ارگانیک میان خمینیسم و ریگانیسم».

انقلاب اسلامی: اعدام این دو دوست و همکار خود را بنی صدر مکرر گفته است و در گزارش تفصیلی به کمیته تحقیق کنگره پیرامون اکتبر سورپرایز نیز، آن دلیل که رﮊیم را به ارتکاب این جنایت برانگیخته بود، تشریح کرده بود. نوشته بود که صدرالحفاظی گزارش در 100 صفحه، پیرامون روابط پنهانی دستگاه خمینی و سران حزب جمهوری اسلامی با گروه ریگان و بوش به او داده بود.

● در طول سالها، جمهوی خواه ها هرگونه رابطه ریگان و ستاد تبلیغاتی او را با رادیکالهای ایران، برای جلوگیری از آزاد شدن گروگانها پیش از انتخابات ریاست جمهوری در نوامبر 1980، انکار کرده اند. اما اسناد واقعی قول بنی صدر در باره معامله پنهانی (اکتبر سورپرایز) را تصدیق می کنند. بنا بر این اسناد، آزاد شدن 52 گروگان امریکائی، در 20 ﮊانویه 1981، در لحظه پایان ادای سوگند ریگان، از راه اتفاق نبوده و بخشی از معامله بوده است. 

● در دسامبر 1992، وقتی کمیته تحقیق مجلس نمایندگان در باره اکتبر سورپرایز تحقیق می کرد و جمهوریخواهان مغرورانه مانع از انجام کامل آن می شدند، بنی صدر گزارش مفصلی در باره کشماکش پشت پرده خود با خمینی و فرزندش احمد خمینی، برسر معامله پنهانی با ریگان و همکارانش، تسلیم کمیته کرد. 

     تاریخ گزارش بنی صدر  17 دسامبر 1992 است. از جمله اسنادی است که در «آخرین لحظه » در اختیار کمیته قرار داده شده اند. آخرین لحظه بدین خاطر که تصمیم گیرندگان تصمیم گرفته بودند بگویند تحقیق به این نتیجه رسید که سندی بر وقوع معامله پنهانی یافت نشد.

     لورانس بارسلا رئیس گروه تحقیق کمیته، دیرتر به من (پاری) گفت: مدارک مؤید وقوع معامله دیر به کمیته واصل شدند و من از لی هامیلتون، از حزب دموکرات و رئیس کمیته خواستم سه ماه دیگر بر مدت تحقیق بیفزاید تا مدارک واصل موضوع بررسی شوند اما او گفت: نه.

دفن کردن گزارش بنی صدر:

● در گزارش نهائی کمیته تحقیق مورخ 13 ﮊانویه 1993، گروه بارسلا، گزارش بنی صدر را بدین ترتیب سانسور کردند که اشاره مختصری به آن کردند و مدعی شدند که «می گویندها» را در برداشت. محتوای گزارش را دفن کردند  و در ضمیمه، در فهرست گزارشها در باره وقوع اکتبر سور پرایز، اسمی از آن بردند. من به این مدرک و مدارک دیگر وقتی در بایگانی کمیته تحقیق جستجو می کردم، دست یافتم. 

● نوشته بنی صدر رویاروئی ها در درون دولت برسر وارد شدن جمهوریخواه های امریکا در ماجرای گروگان گیری، در 1980، را تشریح می کرد. او نوشته است چگونه تهدید کرده است به افشا کردن معامله پنهانی رادیکالهای نزدیک به آیت الله خمینی با ستاد تبلیغاتی ریگان – بوش بر سر به تأخیر انداختن آزادی گروگانها. 

     بنی صدر می گوید: نخست توسط رضا پسندیده از «معامله پنهانی»، در ﮊوئیه 1980، بعد از این که برادر زاده خمینی از دیدار او با سیروس هاشمی و استانلی پوتینگر، حقوق دان عضو حزب جمهوریخواه، در مادرید، بتاریخ 2 ﮊوئیه 1980، از گفتگو در باره چند و چون معامله برسر گروگانها، آگاه شده است. قرار بوده است پسندیده پیشنهادی از سوی حکومت کارتر بیاورد. در عوض، پیشنهاد معامله ای از سوی جمهوریخواهان را آورد. بنی صدر می نویسد: «پسندیده به من گفت: اگر شما پیشنهاد را نپذیرید، آنها (جمهوریخواه ها) همان پیشنهاد را به رقیبان شما (رادیکالها) خواهند کرد. بعد او گفت: جمهوریخواه ها نفوذ عظیمی در سیا دارند. و درآخر، او به من گفت: خودداری شما از قبول این پیشنهاد کار را به حذف شما می کشاند».

      بنی صدر می گوید او در برابر تهدید ها مقاومت کرد و بر آزاد کردن بلافاصله گروگانهای امریکائی اصرار ورزید. اما بر او روشن بود که خمینی با هر دو طرف در جمهوریخواه و دموکرات در معامله است. نقشه جمهوریخواه ها برای به تأخیر انداختن آزادی گروگانها میان او و خمینی تنش پدید آورد. برگ برنده او افشا کردن معامله پنهانی آدمهای خمینی با ریگان – بوش و گزارش آن به مردم ایران بود. او می نویسد: «در 8 سپتامبر 1980، من از مردم تهران دعوت کردم در میدان شهداء گرد آیند تا من حقیقت را به آنها بگویم. خمینی اصرار ورزید که مبادا حرفی بزنم… دو روز دیرتر، در سال روز در گذشت آیت الله طالقانی، باز برآن شدم که حقیقت را به مردم بگویم و او احمد، فرزند خود، را نزد من فرستاد و که شما صحبتی نکنید من قول می دهم گفتگو با حکومت کارتر  بر سر رها کردن گروگانها، بلادرنگ آغاز می گیرد». 

         نتیجه این شد که خمینی از مجلس خواست بر طبق 4 شرط او، مسئله گروگانها را حل کند. پیش از آن، صادق طباطبائی، برادر عروسش را مأمور گفتگو کرده بود و 4 شرط حاصل گفتگوی او با معاون وزارت خارجه امریکا بود. 

٭ گزارشی که مطابقت دارد با:

● گزارش بنی صدر مطابقت دارد با نامه دیگری که در 18 اوت 1980، صادق قطب زاده، که وزیر خارجه بود – تا پیش از تشکیل حکومت رجائی –  به مجلس نوشت: «امر دیگر این که ما می دانیم که حزب جمهوریخواه امریکا برای کسب پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری این کشور، سخت می کوشد مانع از حل بحران گروگانها پیش از انتخابات ریاست جمهوری بگردد». قطب زاده بسود حل فوری مسئله گروگانها استدلال کرده و گفته بود: واضح است که بعد از انتخابات ریاست جمهوری امریکا، تا 4سال که دوره این ریاست است، هر زمان این مسئله حل شود ما در جهت خواست حزب جمهوریخواه امریکا کرده ایم. ممانعت از حل شدن فوری مشکل گروگانها اجرا کردن سیاست داوید راکفلر و ریگان است. اگر ما مشکل را حل نکنیم، دولت نوپای ما بطور مستمر تحت فشار خواهد بود و در اداره امور موفقیت بدست نخواهد آورد. باتوجه به این ملاحظات، می باید مشکل را حل کرد ».

      با توجه به این امر که تا ماه آخر تابستان 1980، مشکل گروگانها حل نشد، قطب زاده، باز به مداخله جمهوریخواه ها بقصد جلوگیری از حل مشکل گروگانها پیش از انتخابات ریاست جمهوری امریکا پرداخت. در 6 سپتامبر 1980، او به خبرگزاری فرانسه گفت: من اطلاع دارم که ریگان می کوشد جلو حل شدن مشکل گروگانها را بگیرد.

● گزارش بنی صدر نه تنها با آنچه قطب زاده در آن تاریخ گفته است، خوانائی دارد، بلکه با اظهارات احمد مدنی، وزیر دفاع در حکومت موقت نیز خوانائی دارد. در انتخابات 1980 ایران، او رقیب بنی صدر بود و شکست خورد. او توسط سیروس هاشمی، از سیا، کمک مالی برای تأمین هزینه تبلیغات انتخاباتی خود دریافت کرد.

    در مصاحبه ای در اوائل1990، مدنی به من (روبرت پاری) گفت: بعدها دانستم که سیروس هاشمی در آن واحد، هم برای کارتر و هم برای ریگان کار می کرده است. هاشمی در گفتگو با من، در باره ارتباط و گفتگوی محرمانه برسر گروگانها با جمهوری خواه ها، نزد من، از ویلیام کیسی نام برد. او اصرار می کرد من با کیسی ملاقات کنم و من به او گفتم ما به اینجا برای سیاست بازی نیامده ایم. 

● با اینهمه، در دسامبر 1992، ریگان دچار مرض فراموشی شد و جانشین او، ﮊرﮊ بوش، در انتخابات ریاست جمهوری شکست خورد و  کمیته تحقیق لازم دید راه حلی را در پیش بگیرد که هر دو حزب را راضی کند. این شد که اطلاعات ارائه شده توسط مقامهای ایرانی را سانسور کرد. همین کار را با مدارک دیگر کرد. و گفت: «سند معتبر بر وقوع معامله پنهانی بدست نیاورد»!

انقلاب اسلامی: هامیلتون، در مقام رئیس کمیسیون امور خارجی مجلس نمایندگان از بنی صدر دعوت کرد. در پایان دیدار، او به بنی صدر گفت: می دانید معنای قبول این امر که چنین معامله ای انجام گرفته است اینست که حکومت امریکا ظرف 12 سال غیر قانونی بوده است و می دانید چه عواقبی ببار می آورد؟ بنی صدر به او پاسخ داد: اما اگر شما حقیقت را از مردم امریکا پنهان کنید، عواقب آشکار شدن حقیقت بر مردم امریکا که روی خواهد داد، بسیار وخیم تر خواهند شد. و بی اعتمادی به سیاستمداران اداره کنندگان و نظام سیاسی کشور همه آنها نخواهند بود. 

شماره ۸۲۴ از ۶ تا ۲۰ فروردین ۱۳۹۲