نمایش فیلمی در اینترنت از چگونگی حمله 4 جوان به یک نفر و تهدید و ضرب و شتم او و سپس به زور گرفتن وسایل او در روز روشن مسئولان کشور را به فکر فرو برد و بلاخره متوجه شدند که وضعیت اقتصادی آنقدر خراب است که 4 جوان بیکار مجبور شده اند برای یک وعده غذا دست به این کار بزنند.

    مسئولان قوه قضائیه، مانند همیشه، برای اینکه به کارها سرو سامان بدهند، حکم صادر کردند این گروه محارب هستند و گفتند از این به بعد استفاده از اسلحه سرد هم مانند اسلحه گرم می باشد و حکم استفاده کننده از آن اعدام است تا شاید با این کار مسئله بی کاری و  فقر را حل کنند!

      اما حدود 60 در صد از مردم ایران در حال حاضر بر اساس آمار خود «رسمی» در حد خط فقر یا زیر آن هستند چرا که میزان خط فقر یک خانوار در ایران را یک میلیون و سیصد و پنجاه هزار تومان اعلام کرده اند. اما چند درصد از مردم این میزان حقوق را دریافت می کنند؟

    تقریبا همه کارگران و اکثر کارمندان و نیز برخی بازاریان و کسبه و برخی نظامیان و … درآمدی نزدیک به همان خط فقر اعلامی را ندارند و در نتیجه همیشه به قول معروف هشتشان گروی نهشان است.

    در چنین شرایطی تنها سرمایه داران و برادران قاچاقچی و دزدان اطلاعات و بازجویان و شکنجه گران و «نمایندگان» مجلس و روحانیون وابسته به حاکمیت و سرداران سپاه و بسیج و نیروی انتظامی و وزرا و معاونان وزرا و برخی مدیران کل و قضات و رؤسا … درآمدی بسیار بیشتر از خط فقر دارند و به همین دلیل است که عموما فرزندانشان در یکی از کشورهای اروپایی یا امریکا و کانادا مشغول به تحصیل بوده و از امکانات بسیار مناسبی برخوردار هستند.

• درآمدهای چند صد میلیارد دلاری نفت ایران هزینه چه کارهایی می شود که ملت را اینگونه گرفتار فقر و نداری کرده و جوانانش برای ادامه زندگی مجبور به انجام چنین کارهایی شده اند؟ وقتی جوانی می بیند برای  ازدواج و اجاره مسکن وگذران زندگی نیازمند درآمدی بیش از یک میلیون تومان است در حالیکه حقوق و درآمد اکثر ملت کمتر از یک میلیون تومان می باشد. بنابراین می داند با این درآمدهاو این نوع کارها نمی تواند زندگی کند به این نتیجه می رسد که اگر بخواهد ادامه حیات دهد به ناچار باید از راههای غیر قانونی که بسیاری از مسئولان از آنها استفاده می کنند، برود. تا روزی که دریابد نمی شود از راه غرق شدن در فساد زندگی کرد. باید برخاست و شهروند شد و دولت خدمتگزار ملت را جانشین این رﮊیم کرد. 

     «نمایندگان» مجلس و روحانیون و ائمه جمعه و جماعت و اعضای شورای خبرگان رهبری و بیت رهبری و مجمع تشخیص مصلحت و وزرا و معاونان وزراء و سرداران سپاه و بسیج و نیروهای انتظامی و برخی رؤسای بانکها و رؤسای شعب و  مدیران کل و رؤسای ادارات و موسسات و شرکتها و کارخانجات وابسته به دولت از روش های زورگیری از جمله دریافت امتیازات ویژه اجاره مسکن و ایاب و ذهاب و تلفن و موبایل و پاداش ماموریت های خارج از کشور و حق ماموریت های کلان و امتیازاتی از قبیل یک خودرو به نرخ دولتی و دریافت یک آپارتمان ساخته شده و همچنین دریافت سکه برای فرزندان محصل یا دانشجویشان و دریافت بورس جهت ادامه تحصیل فرزندانشان در خارج از کشور و نیز حداقل دریافت چند عدد بلیط مسافرت داخلی و خارجی به صورت رایگان و به جز همه اینها دریافت وام های کلان و انبوه و گرفتن زمین هایی به نرخ تقریبا رایگان و نیز امتیازاتی از جمله واردات کالا به کمک برادران قاچاقچی و سربازان گمنام که همگی دستشان در دست هم و سرشان در یک آخور است و… 

• به جرات می توان گفت که حداقل حقوق یک «نماینده» تازه وارد مجلس با کلیه امتیازات حدود ماهیانه 20 میلیون تومان به جز امتیازات ویژه می باشد. حال بنگرید که این «نماینده» می خواهد برای 75 میلیون نفر در کشور قانون برابر رشد بر پایه عدالت وضع کند. البته نتیجه اش همین وضع می شود که می بینیم. در جایی که عبدالرضای مصری نماینده  مجلس که زمانی وزیر کار و امور اجتماعی بود و می گفت که اصلا خط فقر یعنی چه و در کشور چیزی به عنوان خط فقر وجود ندارد و ما فقر نداریم چرا که حداقل خط فقر آن زمان چیزی حدود 25 هزار تومان بود و او مدعی بود «بنیاد امام» بیش از این به نیازمندان می دهد. در نتیجه ما زیر خط فقر، کسی را نداریم. البته او بعدها به مقام سفارت رسید و خاندان خود را به سرمایه ای باور نکردنی رساند و اکنون بار دیگر به مجلس راه یافته است تا برای کارگران و کارمندان و فقرا و کم در آمدها، قانون وضع کند. 

• علی لاریجانی و بسیاری دیگر از نمایندگان که از بسیاری از امتیازات برخوردارند می توانند برای ملتی تصمیم بگیرند که حتی بخاطر تحصیل نان شب در مضیقه است، البته شیخ صادق لاریجانی که آن همه زمین را با کمک برادر خود، محمد جواد، یکباره بردند و خوردند، حق دارند برای زورگیران چند هزارتومانی حکم اعدام صادر نمایند.

• در ایران، ضرب المثل شده است: اگر می خواهی دزدی کنی و اموال ملت و دولت و بیت المال را بخوری اگر زیر میلیارد دست به این کار بزنی قطعا با شکست مواجه خواهی شد و اگر بالای آن باشد کسی اجازه به خود نمی دهد از شما سئوال کند. چنانکه بابک زنجانی، از سیمای ایران وقت اجاره کرده و شبها، در باره کیش و مزایای زندگی در آن و سفر به آن، تبلیغ می کند. او در کیش، یک ورشکسته بود. از راه رابطه شخصی با حاکمان، ثروتی افسانه ای یافت که کیش بخشی از آنست. به آماری که دولتیان و قوه قضائیه در مورد شرکت ها و افرادی که بیش از 60 هزار میلیارد تومان از بانک وام گرفته و پرداخت نمی نمایند توجه نمائید که برخی از آنها «نمایندگان» مجلس و بعضی اعضای خبرگان رهبری و مجمع تشخیص مصلحت و وابستگان به «بیت رهبری» و یکچند از مراجع تقلید و برخی موسسات و شرکتهای وابسته به دولت هستند. وگرنه مردم عادی که 5 میلیون وام می گیرند و برای دریافت آن یک یا دو ضامن معتبر معرفی می کنند و چک و سفته را به بانک وا می نهند و در نهایت، بعد از چند سال مجبور به پرداخت حدود 9 میلیون تومان می شوند، مگر می توانند دست به سوئ استفاده بزنند.

•اگر به فیلم اینترنتی توجه کنیم می بینیم کل دزدی یا زورگیری آن 4 جوان بیش از 100 هزار تومان است یعنی هر کدام حدود 25 هزار تومان را به زور دریافت کرده اند و در نهایت دستگیر شده اند. اما بیائیم و ببینیم که زورگیران واقعی در کشور چه کسانی هستند و چگونه صدها میلیارد دلار درآمد نفتی در سالهای اخیر خورد و برد کرده اند. 

•زور گیر اول سید علی خامنه ای می باشد که بخشی از درآمدهای نفتی و تولید خودرو های داخلی و بخشی از پورسانت خرید تسلیحات نظامی را به زور و بدون اجازه مردم اخذ کرده و کسی هم توان سئوال کردن از او را ندارد. اموال رهبری و بنیاد شهید و مستضعفان هم در اختیار او است. خود او اشاره کرده است که بنده به عنوان ولی فقیه مطلقه حق استفاده از بیت المال را آنگونه که خود می دانم دارم. و مصباح یزدی هم که تیرک خیمه ولایت مطلقه فقیه است، یکی از آنها است که دستش را در این خورد و برد باز گذاشته اند تا که هرگونه که دوست دارد از این زورگیری استفاده  کند.

      و خامنه ای، علاوه بر پرداخت میلیاردها دلار به لبنان و عراق و سوریه و سودان و… میلیاردها تومان هزینه سفرهای استانی و دادن پاداش و ذخیره سازی در بانکهای خارج از کشور و شرکت در قراردادهای ساخت وساز و معامله و زمین بازی و….. در خارج و داخل کشور دارد که به هیچ کس هم مربوط نیست تنها یک قلم ارسالی این زورگیر، که درترکیه لو رفت، 18 میلیارد دلار ازر و طلا بود اما آیا کسی از قوه قضائیه و مجلس و خبرگان رهبری و  نیروهای نظامی و انتظامی و امنیتی و اطلاعاتی در این مورد لب به سخن باز کرد و آیا کسی این اعمال را زورگیری دانست؟ نه تنها اینهمه را زورگیری ندانستند بلکه به «آقا» حق دادند هر گونه دلش میخواهد با داشته های ملت بازی کند و هزینه خود و خانواده نماید. هزینه تولید و تولد آقا زاده آقا مجتبی در انگلیس را وقتی با خورد و بردهای مجتبی مقایسه می کنیم، به حساب آوردنی نیز نیست. این ثروت عظیم در اختیار کسی است که پیش از انقلاب، در ماههای رمضان و محرم و سفر به منبر می رفت تا خرج سالش را در بیاورد.

•مسئولان و مقامات درجه اول کشوری از جمله روسای سه قوه و روسای مجالس و مجامع مختلف و نمایندگان مجلس و مجمع تشخیص مصلحت و شورای خبرگان رهبری و رؤسای سه قوه در شمار زورگیران رده دوم هستند که با انواع و اقسام روش های زورگیری «اسلامی و انقلابی»، اموال بیت المال را به حلقوم خود و فرزندانشان ریخته و آب خنک را سر کشیده اند. به انواع و اقسام قوانین دست می یازند که مبادا کسی در ایران به زور از فردی دیگر 60 هزار تومان بگیرد یا قسط ماهی 200 هزارتومانی بانک را پرداخت ننماید. آنها قانون وضع می کنند که اگر کارگر یا کارمندی می خواست از بانک وام بگیرد باید این شرایط را داشته باشد و علاوه بر آن دو ضامن و اگر میزان وام بالای 10 میلیون تومان بود سه ضامن و اگر بیش از 20 میلیون تومان بود با سند خانه و ضامن مراجعه نماید و علاوه بر آن چک و سفته به بانک واگذارد و فیش کسر از حقوق از اداره یا شرکت یا .. را برای بانک بیاورد و به قول معروف چند قبضه باشد تا مبادا از پرداخت وام خود داری کند. اما همین قانون گذاران با یک تلفن میلیون ها دلار و یا میلیاردها تومان را برای فردی از بانکی دریافت می کنند و در ازای آن تلفن چند میلیاردی هم نصیب خودشان می شود یک نمونه ساده را آقای رحیمی معاون اول رئیس جمهور درمورد علی لاریجانی گفت: در زمان انتخابات از دفتر آقا زنگ زدند که برای کمک به تبلیغات انتخاباتی آقای لاریجانی مبلغی به ایشان پرداخت شود که 500 میلیون تومان به ایشان داده شد. لاریجانی منکر شد و گفت که شاید به مسئول دفتر او داده شده است که او در جریان نیست! 

• نمونه دیگر می توان به خورد و برد ها، با ارقام نجومی هاشمی رفسنجانی و خانواده او و به خصوص همین آقا مهدی شرکت نفتی که در معاملات میلیاردی دست داشت اشاره کرد. و دزدی در این خانواده آنقدر گسترده است که حتی به فامیل های دست چندم او از خورد و برد سهم رسیده و همه را دارا کرده است. 

• برادران لاریجانی نیز در این زورگیری ها بسیار فعال بوده اند به خصوص برادر «عبدالفانی»، یعنی محمد جواد که هکتارها زمین از مردم بیچاره و ندار ورامین را گرفته و به نام اینکه دارد آنجا را آباد می کند به آنها پس نمی دهد. حتی به فشار برخی نهادها برای برگرداندن آن توجه نمیکند چراکه او معاون حقوق بشر اسلامی رئیس قوه قضائیه است. البته شیخ صادق رئیس قوه قضائیه مانند دیگر روسای قوه قضائیه یعنی محمد یزدی و هاشمی شاهرودی آنقدر خورده و مصادره نموده است که راه گلویش مانند لوله های چند ده اینچ باز است و هیچ زور گلو گیری در آن گیر نمی کند. آیا زورگیری محمد جواد لاریجانی هم حکم اعدام دارد؟ نه هرگز چرا که او زورگیری است که مبلغش چندین و چند میلیارد تومانی است نه چند میلیونی. 

•گروه دیگر زورگیران در واقع زورگیری برادران قاچاقچی یا سربازان گمنام امام زمان هستند. این گروه سپاهی– امنیتی در بسیاری موارد با استفاده از زور اسلحه و تهدید، شرکت های بسیاری را مصادره کرده است و اموال آنها را از آن خود ساخته و کسی هم جلو دارش نیست. این برادران با دراختیار داشتن میلیاردها دلار از قبل نهادهای حامی انقلاب توانسته اند دست به تاسیس شرکتها و موسسات و کارخانجاتی بزنند که طرف قرارداد دولت باشند تا بدون مزایده قراردادهای اقتصادی را به سود خود منعقد سازند از جمله اند خرید مخابرات و لوله کشی گاز عسلویه تا بلوچستان.