در 6 ﮊوئیه 2013، لوموند گزارش کرده است که بنا بر اطلاعات گردآوری شده از منابع مختلف، مسلم است که ارتش تصمیم به کودتا را یک هفته پیش از جنبش همگانی مردم مصر گرفته بوده است: 

● بیان رسمی می گوید که در مصر جنبش همگانی مردم از حمایت ارتش برخوردار شده و مرسی از ریاست جمهوری برکنار شده است. باوجود این، اطلاعات مإخوذ از منابع مختلف، اخوان المسلمین و ارتش و سازمان اطلاعات مصر و سازمانهای اطلاعاتی دیگر، بر این امر توافق دارند که ارتش تصمیم به برکناری مسری را در 23 ﮊوئن ، یعنی یک هفته پیش از جنبش عظیم مردم مصر، گرفته بود. 

● بنا بر قول سخنگوی اخوان المسلمین، ﮊنرال السیسی، حاضر به قبول هیچیک از امتیازها را که رئیس جمهوری حاضر به دادنشان بوده است، نبوده است. پیام او به مرسی این بوده است: یا خود استعفاء می کنید و یا ما شما را زندانی می کنیم. سفرای غرب، از جمله آن پاترسون، سفیر امریکا، به اخوان المسلمین اطلاع داده بودند که ارتش بنا بر کودتا دارد. مرسی در پی یافتن حامی در ارتش شد. اما ﮊنرال السیسی نیروهای برگزیده را نزد فرماندهانی که مرسی با آنها ارتباط گرفته بود، می فرستاد تا مطمئن شود آنها قولی به مرسی نداده اند.

● روزنامه الوطن، در 5 ﮊوئیه، گفتگوی ﮊنرال عبدالفتاح السیسی و محمد مرسی را که در 2 ﮊوئیه انجام گرفته است، را منتشر کرده است:

– مرسی: این که از من می خواهید استعفاء کنم، کودتا است. امریکائی به شما اجازه این کار را نخواهند داد.

– السیسی: این اراده مردم و نه امریکا است که اهمیت دارد  و چون تو این سان سخن می گوئی، من ها با تو سرراست سخن می گویم: ما پرونده های بسیاری شامل جزئیات کارشما در اختیار داریم همه حاکی از توطئه شما برضد امنیت کشور و عدالت. شما محاکمه خواهید شد.

– مرسی: اگر من تن به استعفاء ندهم؟

– السیسی: برکناری شما انجام گرفته است و دیگر به میل شما بستگی ندارد. با کرامت مقام خود را ترک کنید.

– مرسی: من شما را به این مقام نصب کرده ام و می توانم شما را برکنار کنم.

– السیسی: من به اراده ارتش به این مقام منصوب شده ام و شما این را خوب می دانید. شما نمی توانید مرا برکنار کنید. شما دیگر هیچگونه مشروعیتی ندارید.

● قطع شدنهای برق و کمبود گاز و بنزین که ماه ها مسئله و مایه نارضائی مردم از مرسی بود و مشروعیتش را به زیر سئوال برده بود، بطور اسرار آمیزی، از میان رفت!

انقلاب اسلامی: بدین سان، تحلیل گران از هر گرایش، آنچه در مصر روی داده است را کودتا خوانده اند. البرادعی، در مصاحبه 5 ﮊوئیه 2013 با بی بی سی گفته است: میان بد که اقدام ارتش است و بدتر که خطر جنگ داخلی است، گیر کرده بودیم. وگرنه من با مداخله ارتش در کار دولت مخالف بوده ام و هستم. بدین قرار، البرادعی نیز نمی داند که میان بد و بدتر انتخابی وجود ندارد. چنانکه در حال حاضر، بدست خود، ارتش را فصل الخطاب کرده و همزمان، جامعه مصری را دو قطبی گردانده و به زور نقش اول را داده و ارتش، تنها در روز 8 ﮊوئیه 42 را کشته و بسیاری را زخمی کرده است. این بار، نه جانبداران «اسلام سیاسی» که «لائیک ها» و «لیبرالها» جانبدار کودتا شده اند و ارتش را به کودتا برانگیخته اند. وضعیت چنان است که غرب نیز نمی تواند نگرانی خود را از «رادیکالیزه شدن» سازمانها و جنبش های اسلامی پنهان کند. بنا بر این، مصریها گرفتار بد و بدتر، هردو شده اند. همت و استقامت بسیار جمهور مردم مصر لازم است تا که دموکراسی از میان بر نخیزد.

     مراجعه به ارتش یعنی نبود بدیل و مراجعه کنندگان به ضعف خویش اعتراف صریح کرده اند. پس راه حل وجود داشته است و امثال البرادعی می توانسته اند بدیل پدید آورند و اندیشه راهنمای درخوری را به جامعه پیشنهاد کنند. بر وفق آن، برنامه عملی را ارائه دهند از جمله و پیش از همه، تغییر ساخت ارتش و نیروی انتظامی و امنیتی و دستگاه اداری از یک ساخت سازگار با دیکتاتوری به یک ساخت سازگار با دموکراسی. در ایران بعد از انقلاب، این برنامه پیشنهاد شد، اما اکثریت بزرگی از آنها که دولت را از آن خود کردند و سازمانهای سیاسی که در بیرون از آن ماندند، به جای کاری که باید کرد، از ترس باز گشت استبداد پهلوی، ستون پایه های استبدادی تبهکارتر را ساختند. بدین سان، تجربه مصر نیز می گوید یک بدیل توانمند، ضرورتی به تمام دارد. یک جنبش همگانی می تواند نیروهای مسلح را از مقابله با خود باز دارد و ناگزیرشان کند درکنار جنبش کنندگان قرار گیرند. تا این جا، پذیرفتنی است. اما فصل الخطاب کردن ارتش، به خطر انداختن سامانه مردم سالاری است. اگر برقرار شده باشد، خطر برچیده شدنش جدی است و اگر برقرار نشده باشد، ارتش می تواند مانع از استقرارش بگردد. وقتی یک جنبش همگانی روی می دهد، جنبش کنندگان نیز می باید از راه شهروند گشتن، بعنوان انسانهای حقوقمند مسئولیت شرکت در سرنوشت خویش را بپذیرند و اختیار سرنوشت خود را نه به ارتش و نه به هیچ سازمان سیاسی قدرتمدار نسپارند.

       درمصر، اقتصاد وسیله کار ارتش بر ضد مرسی شد. در ایران، احمدی نژاد می گوید وضعیت اقتصاد عالی است و روحانی می گوید بدتر از این قابل تصور نیست:

 انقلاب اسلامی در هجرت شماره ۸۳۲ از ۲۴ تیر تا ۸ مرداد