ترجمه گزیده با حفظ دقت
آیا این پیام ضمنی از سوی دونالد ترامپ، رئیسجمهور پیشین آمریکا، شنیده میشود که واشنگتن نهتنها از حمله اسرائیل حمایت کرده، بلکه ممکن است زمینه حضور مستقیم نظامی در آینده فراهم کند؟ در ادامه، نگاهی داریم به حقایق و شواهد منتشرشده تا کنون:
۱. سازوکار اطلاعرسانی به آمریکا
توپ اسرائیل با طرح عملیات “Rising Lion” برای حمله به تأسیسات هستهای و موشکی ایران، واشنگتن را پیش از حمله در جریان گذاشت. ترامپ در گفتوگو با والاستریتژورنال اذعان کرد که «ما میدانستیم» در حالی که در عین حال تلاش میکرد تأکید کند آمریکا دخالت مستقیمی نداشته است aljazeera.com.
۲. واکنش رسمی کاخ سفید
سخنگوی وزارت خارجه، مارکو روبیو، تاکید کرد واشنگتن در عملیات نقشی نداشته و آن را اقدامی یکجانبه از سوی اسرائیل خواند. هرچند در همان حال گفت اسرائیل نقشههایش را از پیش اعلام کرده و آمریکا از منافعش دفاع خواهد کرد .
۳. مدل تأیید ترامپ
ترامپ، حمله اسرائیل را «عالی» و «بسیار موفق» توصیف کرده، آنرا حرکتی هماهنگ با تلاشهای دیپلماتیک خود برای مهار برنامه هستهای ایران دانسته است؛ و نیز گفته «اگر ایرانیها توافق نکنند، اقدامات بیشتری هم خواهد بود» .
۴. اختلاف مواضع بین واشنگتن و تلآویو
گزارش پلیس اطلاعاتی آمریکا نشان میدهد که با وجود همکاری اطلاعاتی گسترده (ایران از چند ماه پیش مورد زیر نظر بود)، نهادهای اطلاعاتی آمریکایی مانند DNI گابارد ارزیابی کردند که این دادهها برای اثبات تصمیم قطعی ایران در ساخت بمب هستهای کافی نیست .
۵. آمادهسازی نظامی واشنگتن
آمریکا سیستمهای دفاع موشکی پاتریوت و THAAD را در منطقه مستقر کرده، ناو به شرق مدیترانه فرستاده و فرماندهانش سخنان هشدارآمیز درباره «درگیری وسیع» دادهاند. ترامپ از احتمال پاسخ قاطع آمریکا در صورت هدفگیری منافعش سخن گفته است aljazeera.com.
۶. پیام کلی ماجرا
اگرچه واشنگتن منکر دخالت مستقیم نظامی یا مشارکت رسمی است، مدارک واضحی از هماهنگی قبلی، تأمین تسلیحاتی و منعکسکننده نظر ترامپ وجود دارد. این نشان میدهد که آمریکا ضمن حفظ ظاهر بیطرفی، عملاً در مسیر حمایت از اسرائیل و آمادگی برای درگیری احتمالی مشابه حمله اخیر قرار گرفته است.
به طور خلاصه:
**ترامپ» از اطلاع قبلی خبر داده و از حمله اسرائیل دفاع کرده است.
آمریکا به شکل رسمی دخالت را رد کرده، اما پشتیبانی غیررسمی و تجهیزات نظامی را فراهم کرده.
تحلیلگران میگویند واشنگتن میخواهد با ارسال سیگنالهای قدرت، تهران را به پای میز مذاکرات بکشاند—اما اگر فشار کافی نباشد، احتمال دخالت مستقیم باقی است.