پس از آن همه ایثار، از پا نخواهیم نشست تا ثمر آن
دانشگاه، دیربازی‌ست که سنگر آزادی و آزادی خواهی‌ست. به نوبت خود، ما دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد نیز مشعل‌دار این انقلاب آزادی خواهانه بوده و خواهیم ماند.
در بطن هر انقلابی، هزینه‌هایی جاری‌ست؛ اما آنچه ما تجربه می‌کنیم نه هزینه، بلکه زندگیِ در قلب انقلاب است. تغییر با نسیمی که از «سقز» وزیدن گرفت، اکنون شُش‌هایمان را پر کرده‌است. تغییری از انفعال به سوی فعل و کُنش، از ایستایی به سوی حرکت مهار نشدنی.
شما ای «دانشجویان دانشگاه هنر»، شما روح این انقلابید؛ شما هنر این فعل و ظرافت این حرکتید.
ما «دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد»، حامی، هم‌رزم و دوشادوش شما «دانشجویان دانشگاه هنر» خواهیم بود.
مقاومت زندگی ست،
زنده باد زن، زندگی، آزادی