نوشته از گارت پرتر است و آنرا در 22 فوریه 2014 انتشار داده‌است:
زیر فشار لابی اسرائیل، مذاکره کنندگان امریکائی، برآن شده‌اند که برنامه موشکی ایران را در دستور گفتگوهای 5+1 با ایران قراردهند. اما این‌عمل کار را بغرنچ و بسا نا میِّسر می‌کند.
● اصرار حکومت امریکا براین که برنامه موشکهای بالستیک ایران نیز در دستور گفتگوها قرار گیرد، جز منطبق کردن موضع خود با موضع اسرائیل و سناتورهائی نیست که طرح تهیه شده توسط آیپک را بشکل یک طرح قانونی و با قصد به شکست کشاندن گفتگوها، درآورده‌اند.
اما تجربه سالها بر حکومت اوباما معلوم کرده است که ایران خواست او را نخواهد پذیرفت و هرگاه قرار بر به رسیدن به توافق نهائی برسر برنامه اتمی ایران و اطمینان از غیر نظامی بودن این برنامه باشد، نباید موضوع موشکها را در دستور گفتگوها قرارداد. سخنگوی کاخ سفید، جی کرنی، روز چهارشنبه، طی بیانیه‌ای، اظهار کرد که امریکا خواستار گنجانده شدن برنامه موشک بالستیک ایران در دستور گفتگوها است.
کرنی به قطعنامه 1929 شورای امنیت که در 2010 صادر شده‌است استناد کرد که هرگونه فعالیت مرتبط با موشکهای بالستیک قادر به حمل کلاهک اتمی، از جمله پرتاب موشک، را ممنوع می‌کند. ایران نیز با آن موافقت کامل دارد.
انقلاب اسلامی: بنابرتوافق ژنو، «ایران» قطعنامه‌ها را پذیرفته‌است و لابد بهنگام امضاء توجه نداشته‌است که به استناد توافق ژنو، طرف می‌تواند موضوع موشک و موضوعهای بسیار دیگر را در دستور مذاکرات قراردهد.
● محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران، نه تنها به صراحت قول سخنگوی کاخ سفید را رد کرد و گفت ایران نپذیرفته‌است اینگونه موشکها موضوع گفتگو شوند. او هشدار داد که خواست امریکا برای گنجاندن این موشکها در دستورکار، خط قرمز ایران است. هیچ چیز جز فعالیتهای اتمی ایران موضوع گفتگوی ایران با کشورهای 5+1 نخواهد شد و ما در این باره توافق کردیم.
واکنش ظریف می‌گوید که هرگاه امریکا بر موضع خود اصرار بورزد، خطر به شکست کشاندن گفتگوها قطعی می‌شود.
● برخلاف اظهارات کرنی، موضوع موشکهای بالستیک جزئی از توافق ابتدائی ژنو نیست. در متن آن توافق تنها آمده است: «پرداختن به قطعنامه‌های شورای امنیت بقصد رسیدن به نتیجه‌ای که ملاحظات شورای امنیت درآن ملحوظ باشند.» و «تشکیل یک کمیسیون مختلط که با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی همکاری کند در حل مسائل پیشین و مسائلی که ممکن است بوجود آیند».
حتی مسلم نیست که طرف امریکائی، در گفتگوهای پائیز سال پیش با ایران، به موضوع موشکها اشاره نیز کرده باشد. بهررو، موشکها بخشی از توافق ژنو نیستند.
● «مسئولان ارشد حکومت» که به روزنامه نگار اندر باره توافق 24 نوامبر ژنو، اطلاعات می‌دادند، هیچگونه اشاره‌ای به موشکهای بالستیک ایران نکردند. تنها از احتمال وجود بعدهای نظامی در برنامه اتمی ایران، و فعالیتها در پارچین صحبت کردند. تقاضای گنجانده شدن موشکهای دور برد ایران از اسرائیل است که بطور مستقیم و از طریق آیپک به سناتورهای عضو کمیسیون روابط خارجی، ارائه شده‌است.
انقلاب اسلامی: طرف ایران می‌باید حواسش جمع می‌بود. طرف امریکائی بسا آگاهانه و عامدانه به موشکها اشاره نیز نکرده باشد و تنها به لزوم رسیدن به نتیجه‌ای در بردارنده ملاحظات شورای امنیت بسنده کرده باشد. تا بعد بتواند بگوید موشکهای بالستیک، یکی از ملاحظات شورای امنیت است.
● هاآرتص، روزنامه اسرائیلی، در تاریخ 20 فوریه، از قول یک مقام که اسمش را نبرده است، نوشت: یو وال استنیتز، وزیر امور استراتژیک اسرائیل، با وندی شرمن، معاون وزارت خارجه امریکا، سرپرست هیأت امریکا درگفتگوهای 5+1 با ایران و با مقامات ارشد وزارت خارجه‌های فرانسه و انگلستان، در آغاز گفتگوی ماه فوریه آشتون با ظریف، گفتگو کرد و از آنهاخواست که موشکهای بالستیک ایران در دستور گفتگوها برای رسیدن به توافق نهائی قرار بگیرد.
در اوائل دسامبر 2013، اسرائیل کوششی مستقیم‌تر در واردکردن فشار به حکومت امریکا بکار برد و آن، تهیه طرح قانونی بود که، در آن، صریحاً قید می‌شود که رئیس جمهوری مجازاتها را لغو نمی‌کند مگر وقتی که مطمئن شود ایران موشکهائی که بردی بیشتر از 500 کیلومتر دارند را آزمایش نکرده است.
و از آنجا که ایران موشکهائی را مورد آزمایش قرارداده است که بیشتر از این برد دارند، برای رئیس جمهوری امریکا چنین تصدیق کردنی ناممکن می‌گردد. گرچه روند به تصویب رساندن طرح، دست کم موقتاً، متوقف شده‌است، جمهوریخواه‌ها به حمله‌های خود به موضع حکومت اوباما ادامه می‌دهند و اینک به روابینی برخورداری ایران از موشکهای دوربرد، اعتراض می‌کنند.
● در جلسه 4 فوریه کمیسیون امور خارجی سنا، سناتور باب کروکر، عضو جمهوریخواه این کمیسیون، وندی شرمن را مورد انتقاد سخت قرارداد. او بعد از کشیدن تصویری خلاف حقیقت از عزم ایران برتولید سلاح هسته‌ای، از وندی شرمن پرسید: «چرا در توافق، بهیچ‌رو، سازوکارهای تبدیل تأسیسات اتمی ایران را به تأسیسات تولید سلاح هسته‌ای، مورد توجه قرار ندادید؟ همه دنیا می‌دانند که ایرانیها از برنامه هسته‌ای غیر نظامی به نظامی گذر کرده‌اند.
و شرمن، بجای آنکه تصویر دروغین را راست بگرداند، حکومت هر آنچه را او بخواهد عملی خواهد کرد. شرمن قبول کرد که در توافق ژنو، متوقف کردن برنامه‌های تولید موشکهای دوربرد گنجانده نشد. اما موضوع این موشکها باید در دستور گفتگوها برسر توافق نهائی گنجانده شود. شرمن همچنین گفت هرگاه گفتگوها بر سر اتمی به نتیجه مطلوب برسند، ضرورت ندارد داشتن هرگونه موشکی را ممنوع کرد. زیرا اگر ایران سلاح هسته‌ای نداشته باشد، وسیله بکار بردنش، نه کاملاً اما نزدیک به کاملاً، بی مصرف می‌شود. این اعتراف گویای سیاسی بودن خواستی است که اسرائیل به حکومت امریکا القاء می‌کند. هدف از القای این خواست نیز جلوگیری از به نتیجه رسیدن گفتگوها است.
● حکومت اوباما بسا براثر اتخاذ مشی سخت سرانه، در آنچه به موشکهای دوربرد ایران مربوط می‌شود، بسا اعتبار از دست بدهد. زیرا می‌داند نمی‌تواند موافقت 5 عضو دیگر را بدست آورد. سرگی ریباکوف، معاون وزارت خارجه روسیه، با صدور اطلاعیه‌ای، به روشنی فهماند روسیه با گنجاندن موضوع موشکها در دستور گفتگوها موافقت نمی‌کند. روسیه براین باور است که توافق جامع تنها می‌باید شامل مسئله اتمی ایران و کارهائی باشد که ایران برای بدست آوردن اعتماد جامعه جهانی باید انجام دهد.
● هرچند طی سالها، مقامات امریکائی و اروپائی و اسرائیل گفته و بازگفته‌اند که موشکهای بالستیک ایران از آن‌رو ساخته می‌شوند که کلاهک اتمی حمل کنند، اوزی روبین، بزرگ‌ترین کارشناس اسرائیل در باره برنامه اتمی ایران، که در سالهای 1990، برنامه دفاع موشکی اسرائیل را پیش می‌برد، می‌گوید تحلیلهای معمولی درباره برنامه اتمی ایران، جز به خطا راه نمی‌برند. در مصاحبه‌ای، روبین گفته‌است: «ایرانیها به موشکهای معمولی باور دارند. زیرا عملاً فاقد نیروی هوائی هستند. از این‌رو، نیروی ضربتی آنها عمده موشکی است».
● از 2008 بدین سو، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ایران را متهم می‌کند که در کار ساختن بمب اتمی است. تصویرهای موشکهای شهاب 3 را در سالهای 3 – 2002 ، جزء مدارک فرضی بوده‌اند که در اختیار آژانس قرار‌گرفته‌اند. حکومت بوش می‌گفت این مدارک در کامپیوتر دستی یکی از شرکت کنندگان در تحقیقات پیرامون ساخت بمب اتمی ضبط بوده‌اند. اما فاش شد که مدارک مضبوط قلابی هستند. بنابر قول دو منبع آلمانی، جعل کنندگانش مجاهدین خلق بوده‌اند که در آن زمان، وزارت خارجه امریکا تروریستشان می‌شناخت.
کارستن فوگت Karsten Voigt که در دفتر همآهنگ کننده سیاست خارجی آلمان کار می‌کرد، در مصاحبه‌ای در نوامبر سال 2004، با روزنامه وال استریت ژورنال، در علن، هشدار داد که این مدارک ساختگی هستند و توسط سازمان مجاهدین خلق جعل شده‌اند. او که در سال 2010، وزارت خارجه آلمان را ترک گفت، در سال گذشته، کتابی منتشر کرد و درآن، چگونگی جعل این مدارک توسط سازمان مجاهدین خلق را شرح کرده است.
انقلاب اسلامی در هجرت شماره ۴۸۹ از ۱۹ اسفند ۱۳۹۲ تا ۳ فروردین ۱۳۹۳